Γεννημένος το 1972 στην Αθήνα, ο Βασίλης Σπηλιόπουλος ξεκίνησε την ασχολία του με την κλασική κιθάρα σε ηλικία 12 ετών. Ήδη από το 1986 συμμετείχε σε μουσικά σχήματα, ενώ το 1993 άρχισε και μαθήματα φωνητικής.
Η επαγγελματική του ενασχόληση με τη μουσική ξεκίνησε το 1994 όταν, ως προσωπική επιλογή του Γιάννη Αργύρη, έπιασε δουλειά στην ιστορική μπουάτ Εσπερίδες, ερμηνεύοντας τραγούδια του Νέου Κύματος και του Μάνου Χατζιδάκι. Το 2000 μπήκε στη δισκογραφία ως συνθέτης και τραγουδιστής με το συγκρότημα Έβενος (1997-2004), με το οποίο κυκλοφόρησε δύο ολοκληρωμένες δουλειές: «Μαγεμένα», το 2000, και «Τα Λόγια Των Ανθρώπων», το 2003. Συνεργάστηκε επίσης με τη μεσόφωνο Λίλιαν Τσατσαρώνη με την οποία και παρουσίασε σημαντικές στιγμές της ελληνικής μουσικής σε συναυλίες και ηχογραφήσεις, με κομμάτια των μεγάλων συνθετών (Αττίκ, Γούναρη, Γιαννίδη κ.ά.) σε διασκευή για φωνή, κιθάρα και κοντραμπάσο. Συμμετέχει σε διάφορα rock σχήματα, παίζοντας ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα και μαντολίνο, σε live εμφανίσεις και ηχογραφήσεις. Έχει «δανείσει» τη φωνή του σε τραγούδια θεατρικών παραστάσεων και έχει ηχογραφήσει κιθάρες σε μουσική για το θέατρο. Δουλεύει διαρκώς σε καινούρια projects που πρόκειται να εκδοθούν τους επόμενους μήνες.
Πιο πρόσφατη δημοσιοποιημένη δουλειά του Βασίλη Σπηλιόπουλου αποτελεί η διασκευή της «Κανελλόριζας», σε ντουέτο με την Κωνσταντίνα Ψυχάρη. Με αυτή την αφορμή, μάς παρουσιάζει παρακάτω αγαπημένα του άλμπουμ και τραγούδια. Ο ίδιος λέει: «Ήταν πολύ δύσκολο να διαλέξω αφού τα άλμπουμ και οι καλλιτέχνες που με ενέπνευσαν και με χαρακτήρισαν μέχρι σήμερα είναι πολύ περισσότεροι. Ενδεικτικά θα αναφέρω τα παρακάτω που μου έδωσαν ώθηση να παίξω μουσική».
1. Hatfull Of Hollow - The Smiths (1984)
Ο Johnny Marr είναι ο αγαπημένος μου κιθαρίστας και οι Smiths από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Όταν πρωτάκουσα τα τραγούδια αυτού του δίσκου ήθελα να μάθω να τα παίζω, πράγμα που αποδείχτηκε πολύ δύσκολο!
2. Boys Don't Cry - The Cure (1980)
Ποιον δίσκο των Cure να διαλέξει κανείς, αφού είναι όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους και ευφυέστατοι, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά; Εδώ αναφέρω τον πρώτο δίσκο τους, που άκουσα το 1986 και από τότε τους λατρεύω.
3. Too-Rye-Ay - Kevin Rowland & Dexy's Midnight Runners (1982)
Ο υπέροχος Kevin Rowland, με τη βελούδινη φωνή, και ο δίσκος που με έκανε να θέλω να μάθω βιολί. Κέλτικες επιρροές, βρετανική μελαγχολία.
4. Golden Brown - The Stranglers (1982)
Ένα single που ξεχώρισε και ταρακούνησε την punk rock σκηνή και όχι μόνο. Οι Stranglers ήταν μια μοναδική μπάντα που άγγιξε ακόμα και αυτούς που δεν ήταν εξοικειωμένοι με το είδος.
5. The Hurting - Tears Fof Fears (1983)
Ένας δίσκος με πολλά διαμάντια από τα '80s, που ακούγονται μέχρι σήμερα.
6. Once Upon A Time: The Singles - Siouxsie And The Banshees (1981)
Οι πρωτοπόροι της goth σκηνής που επηρέασαν εκατοντάδες μουσικών σε όλον τον πλανήτη. Φοβερές κιθάρες και η μοναδική φωνή της Siouxsie. Εδώ είναι μια συλλογή με μερικά από τα καλύτερα τραγούδια τους.
7. The Psychomodo - Cockney Rebel (1974)
Ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους που περιέχει κάποια από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια. Το βιολί, η ακουστική κιθάρα και το πιάνο σε μια γλυκιά μελαγχολική rock. Διαχρονικός δίσκος!
8. Calling Card - Rory Gallagher (1976)
Ο δίσκος που με έμαθε να παίζω rock μουσική. Βιρτουόζος στην κιθάρα, ο αγαπημένος μου Ιρλανδός σε μεγάλες στιγμές, με αριστουργήματα όπως το "Moonchild" και το "Do You Read Me", τα οποία φροντίζω να παίζω πάντα στις συναυλίες.
9. Ο Μάνος Χατζιδάκις Στη Ρωμαϊκή Αγορά - Μάνος Χατζιδάκις (1986)
Ο μεγαλύτερος Έλληνας συνθέτης. Μια συλλογή αριστουργημάτων σε πολύ όμορφες εκτελέσεις. Από όταν δούλευα σε μπουάτ θυμάμαι να έχω ένα μεγάλο μέρος τους στο ρεπερτόριό μου. Είναι ο δίσκος που με έστειλε κατευθείαν για μαθήματα φωνητικής.
10. Ο Μεγάλος Ερωτικός - Μάνος Χατζιδάκις (1972)
Κάποτε ήρθε στη ζωή μου «Ο Μεγάλος Ερωτικός». Με συγκίνησε, με ενέπνευσε, με συνεπήρε, με διέλυσε. Ένα αριστούργημα της παγκόσμιας δισκογραφίας.