291682040 551208380068328 7906952915661976579 n

Alice Cooper και Scorpions στο ΟΑΚΑ: Rock Of (All) Ages

Γκαραζοπατέρες, ροκάδες, μεταλάδες,γονείς, παιδιά και rock believers, όλοι έδωσαν το παρόν στο OAKA

Διαβάστηκε φορες

* Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Βασίλη Γρίβα και το MixGrill.gr

Είχαμε καιρό να δούμε ένα κλασικό rock double bill και, αν θέλετε, μία co-headline ουσιαστικά συναυλία δύο τόσο σημαντικών και ιστορικών ονομάτων της rock σκηνής. Είναι κάτι που δεν συνηθίζεται στη χώρα μας όπως στο εξωτερικό και πόσο μάλλον στο ΟΑΚΑ που φέτος φιλοξενεί μόνο δύο συναυλίες, αυτή του Alice Cooper και των Scorpions και αυτή των Iron Maiden.

Αν μπορούσαμε να κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό για την προσέλευση της βραδιάς θα λέγαμε πως οι θεατές ήταν μεταξύ 30 και 35 χιλιάδες. Η διοργάνωση λειτούργησε λίγο άτσαλα με τα μπαρ, τα οποία δεν επαρκούσαν, ενώ οι VIP θέσεις δίπλα στη σκηνή, που ήταν και ιδιαίτερα τσιμπημένες, δεν φάνηκε να αποσβένουν την αξία τους καθώς τελικά δεν μπορούσες να δεις καλά. Επίσης ένα μέρος στο κέντρο της αρένας είχε διαχωριστικά, με αποτέλεσμα ο κόσμος να έχει διασκορπιστεί σε περίεργους σχηματισμούς. Το ίδιο ακούστηκε και για τον ήχο, ο οποίος στα πίσω κομμάτια του σταδίου ήταν σαν χαλασμένος. Κατανοούμε ότι το ΟΑΚΑ είναι αχανές, όμως χρειαζόταν λίγο προσοχή σε κάποια βασικά στοιχεία της παραγωγής.

Τη σύμπραξη Cooper/Scorpions την περίμενε πολύς κόσμος και είχε γίνει προώθηση, ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες σε συνδυασμό με τη συνέντευξη τύπου που είχε δοθεί από τους καλλιτέχνες για τη συναυλία. Με έναν Alice Cooper που δεν έχει σταματήσει να περιοδεύει και η σκηνή είναι το δεύτερο σπίτι του αλλά και με τους Scorpions να έχουν κυκλοφορήσει το εξαιρετικό "Rock Believer", οι προσδοκίες ήταν πολύ ψηλά. Και στο σύνολό τους σίγουρα ξεπεράστηκαν.

Η θριαμβευτική επιστροφή του Alice Cooper Show στην Ελλάδα

Το πρόγραμμα ξεκίνησε χωρίς support groups, με τον κόσμο να τρέχει να προλάβει την αρχή της βραδιάς στις 19:30 ακριβώς, όταν βγήκαν οι πρώτοι καπνοί που συνόδευαν τον Frankenstein του Alice Cooper. Με τη ζυγαριά να γέρνει προς τα '80s anthems, ο Alice άρχισε τη συναυλία με το "Feed My Frankenstein", μαζί με Κουασιμόδους και το αντίστοιχο τέρας επάνω στη σκηνή μαζί του. Τα σκηνικά κάστρου συνόδευαν την παράνοια του show του, με έναν cult ρομαντισμό βγαλμένο από horror b-movies. Η τριπλέτα "Bed Of Nails", "Poison" και "Ηouse Of Fire" από το "Trash" (με το τελευταίο να έχει να παιχτεί ζωντανά περίπου επτά χρόνια) μαζί με το "Hey Stupid", ξεσήκωσαν όποιον είχε αμφιβολίες για την ενέργεια που έχει ο Cooper στα 74 του, με τη μάσκαρα να μην ξεβάφει ούτε στο ελάχιστο.

Δεν θα ήταν υπερβολή η εμφάνιση του Cooper να χαρακτηριστεί ως καταπληκτική ή ακόμα και καταιγιστική όσο γραφικό κι αν ακούγεται στα αυτιά σας, αφού η όρεξή του ήταν τρομακτική. Σίγουρα το γεγονός ότι ο Cooper παίζει με πολύ νεότερους μουσικούς τού δίνει ενέργεια και τον τραβάει και αυτόν ώστε να δίνει τον καλύτερο εαυτό του. Το γρέζι στα φωνητικά του και η ταχύτητα του στη σκηνή ξάφνιασε τους παρευρισκόμενους που δεν ήξεραν τι να περιμένουν. Βλέπετε στο ΟΑΚΑ είχε μαζευτεί ένα ετερόκλητο κοινό, που είχε τριβή με κάποια τραγούδια μεν, αλλά από το setlist του Alice ήξεραν μόνο τα χιτάκια. Αυτό είναι ιδιαίτερα θετικό, αφού με την προβολή που είχε μερικές μέρες πριν λόγω της συμμετοχής του στο Ηρώδειο με τον Desmond Child αλλά και στο show του με τους Scorpions, είναι πολύ πιθανό να απέκτησε πολλούς νέους οπαδούς.


Ο Alice είναι γνωστός για το "μαγείρεμα" των setlists, εντάσσοντας πιο «ψαγμένα» τραγούδια για τους φανατικούς, με την τρέχουσα περιοδεία να μην αποτελεί εξαίρεση. Αν και το tour υποστηρίζει άτυπα τη κυκλοφορία του τελευταίου του studio album, "Detroit Stories", δεν ακούστηκε κανένα τραγούδι από τον συγκεκριμένο δίσκο. Όμως μετά από ένα σύντομο τζαμάρισμα με τη φυσαρμόνικα του και την κιθάρα του Tommy Henriksen έπαιξε το "Fallen In love" από τον αμέσως προηγούμενο δίσκο του "Paranormal" (2017). Οι προσθήκες που μας ξάφνιασαν ξεκίνησαν με το "He's Back", το τραγούδι που συνόδευε το soundtrack της έκτης ταινίας του Jason από το Friday the 13th, ο οποίος μάλιστα βγήκε στη σκηνή και «σκότωσε» μία ανυποψίαστη θαυμάστρια που είχε και αυτή ανέβει στη σκηνή για μερικές selfies. Το "Roses In White Lace", που κλείνει τον '80s metal δίσκο "Raise Your Fist And Yell", ήταν ένα φοβερό outsider που φιλοξένησε τη νεκρή νύφη με το απαραίτητο κηροπήγιό της στη σκηνή, ενώ το "My Stars" από το "Schools Out" ικανοποίησε ακόμα και τους πιο σκληρούς θαυμαστές του Alice.

Η garage περίοδος του Alice Cooper Group αντιπροσωπεύτηκε από το "Be My Lover", το "No More Mr. Nice Guy" και το "Under My Wheels", με ένα συγκρότημα που ήταν και μέρος του show και έπαιζε κάθε riff με ακρίβεια. Η εκρηκτική Nita Strauss στην κιθάρα έκλεψε τις εντυπώσεις, χωρίς αυτό να μειώνει τους άλλους δύο κιθαρίστες, Ryan Roxie (που παίζει με τον Cooper από το 1996) και Tommy Henriksen ή τον μπασίστα Chuck Garric και τον drummer Glen Sobel, και βέβαια τη γυναικά του, Sheryl Cooper, που ενσάρκωνε ποικίλους μακάβριους χαρακτήρες επί σκηνής.


Το Alice Cooper show βέβαια είναι γνωστό για το μοτίβο του κακού Alice, που επιδίδεται σε εγκλήματα στη σκηνή για τα οποία πρέπει να τιμωρηθεί. Μετά τα γιγάντια μωρά που χοροπήδαγαν στο "Billion Dollar Babies" και αφού τραγούδησε το "Steven"- το τραγούδι ορόσημο του "Welcome To My Nightmare" - σε μία ανατριχιαστική εκτέλεση, δεν έχασε την ευκαιρία να προσπαθήσει να αποκεφαλίσει κούκλες-μωρά κατά τη διάρκεια του "Dead Babies". Δεν γινόταν λοιπόν να μη τον μαζέψουν με τη σειρά τους δήμιοι-μωρά και να τον οδηγήσουν στη γκιλοτίνα όπου του έκοψαν το κεφάλι. Όλοι ξέρουμε πως δεν γίνεται να σκοτώσεις τον Alice Cooper, ο οποίος όντας στον ζουρλομανδύα του ξέφυγε από τους βασανιστές του και ξεκίνησε να τραγουδάει το "Escape" για να κλείσει πανηγυρικά με το "Schools Out", στην tour version που παίζει τα τελευταία χρόνια (η οποία συμπεριλαμβάνει και ένα κομμάτι του ρεφρέν από το "Another Brick In The Wall pt2").

Παρακολουθήσαμε την καλύτερη εμφάνιση του Alice Cooper στη χώρα μας μέχρι τώρα, βάζοντας ένα αστεράκι στο show του το 1990 στο οποίο δεν καταφέραμε να παραβρεθούμε λόγω σχολικών υποχρεώσεων. Ήταν ένα show που είχε τα πάντα, ένα setlist με επιλογές από κάθε περίοδο της καριέρας του - μαζί με την έκπληξη του "House Of Fire" για την Ελλάδα - και ένα crew που εκτελούσε τις εντολές του και τα τραγούδια όσο καλύτερα γίνεται. Σίγουρα το show του είναι σχεδιασμένο για τις βραδυνές ώρες και σίγουρα τον αδίκησε ότι δεν είχε ακόμα γεμίσει ένα μέρος του σταδίου στην αρχή της συναυλίας του, όμως έχουμε την κρυφή ελπίδα πως μετά από αυτή την εμφάνιση δεν θα αργήσει να φέρει το φοβερό μουσικό τσίρκο του πίσω στη χώρα μας.


Alice Cooper - Setlist OAKA 6/7/2022

Feed My Frankenstein
No More Mr. Nice Guy
Bed Of Nails
Hey Stoopid
Fallen In Love
Be My Lover
House Of Fire
Under My Wheels
He's Back (The Man Behind The Mask)
Go To Hell
I'm Eighteen
Poison
Billion Dollar Babies
Roses On White Lace
My Stars
Black Widow
Steven
Dead Babies
I Love The Dead
Escape
School's Out / Another Brick In The Wall Pt2

Scorpions: Επαγγελματισμός και συναίσθημα χωρίς εκπλήξεις

Το αστείο με την «τελευταία συναυλία των Scorpions στην Ελλάδα» εκτός του ότι δείχνει έλλειψη χιούμορ πια, δείχνει και ημιμάθεια. Φίλες και φίλοι, αμέτρητα συγκροτήματα έχουν ανακοινώσει αποχαιρετιστήριες περιοδείες και τελικά δεν αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση. Από τους Kiss μέχρι τον Phil Collins όποιον και να ρωτήσετε θα σας πει πως αν η ζωή σου είναι πάνω στη σκηνή είναι σχεδόν ακατόρθωτο να την αποχωριστείς εκτός να δεν μπορείς πια να τραγουδήσεις. Στη περίπτωση των Scorpions κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, όπως απέδειξαν για μια ακόμα φορά στη συναυλία τους στο ΟΑΚΑ.

Οι εποχές έχουν αλλάξει και η μπάντα έχει μεταλλαχθεί στη δίνη του χρόνου, όμως το πάθος για να παίξουν τη μουσική τους ζωντανά δεν θα σβήσει για τους Scorpions. Γκαραζοπατέρες, ροκάδες, μεταλάδες,γονείς, παιδιά και rock believers είχαν πια γεμίσει το στάδιο (αν και το άνω διάζωμα ήταν κλειστό όπως και στις υπόλοιπες φετινές rock/metal συναυλίες στον ίδιο χώρο), περιμένοντας τις εναρκτήριες νότες του set. Με το "Gas In The Tank" από το "Rock Believer" να ξεκινάει ηλεκτρικά το δεύτερο μέρος της βραδιάς και έναν έξαλλο Mikkey Dee στα drums, η κιθάρα του Schenker οδήγησε το συγκρότημα στο "Make It Real". Τα πρώτα καπνογόνα της συναυλίας τα είδαμε στο ορχηστρικό "Coast To Coast", με όλους τους έγχορδους της μπάντας σε παράταξη - μαζί με τον Meine  - ενώ το σύνολο του κοινού είχε αρχίσει να μπαίνει μέσα στο κλίμα της συναυλίας από το "The Zoo". Ο Klaus Meine ζεστάθηκε στο φρέσκο "Seventh Sun" και παρόλο που στην αρχή ήταν λίγο προσεκτικός με τη φωνή του και τις ανάσες του, φάνηκε να χαλαρώνει. Αν και όχι τόσο αεικίνητος όσο άλλες φορές, είχε συνεχόμενη επικοινωνία με το κοινό στο στάδιο, μία ιδιαίτερη σχέση που έχει χτιστεί χρόνια.


Τσιτάτα γραφικά και μία σκηνή αρκούντως υπερυψωμένη συνέβαλλαν στο μεγάλο show του συγκροτήματος, που μας έπαιξε και το επίσης καινούριο "Peacemaker" (μία σύνθεση του Pawel Mąciwoda). Ο Rudolf Schenker μονοπωλούσε το catwalk με την Flying V του στο "Bad Boys Running Wild" για να δώσει τη σκυτάλη στον Mathias Jabs και το solo του "Delicate Dance". Η συμμετοχή αρένας και κερκίδων ήταν ενεργή στα hits του "Crazy World" "Send Me An Angel" και "Wind Of Change" όπως μπορείτε να φανταστείτε, με τη συνοδεία αντιπολεμικού μηνύματος και αλλαγμένων στίχων (στο "Wind Of Change"), μια κίνηση που δεν ήταν απαραίτητη για ένα τόσο ιστορικό τραγούδι, που άλλωστε συνδέεται με τo τέλος του Ψυχρού πολέμου.

Η εμφάνιση των Scorpions ανέβηκε επίπεδο μετά το "Tease Me Please Me" και το " Rock Believer", που ταίριαξε τέλεια στα παλιά τραγούδια, σαν να είχε βγει από τις ένδοξες μέρες του συγκροτήματος στα '80s. Μας τα χάλασαν λίγο με το τρίτο ορχηστρικό του Mąciwoda στο μπάσο, καθώς αθροιστικά λειτούργησε σαν αποκλιμάκωση. Όμως το "New Vision" του Mikkey με τον Lemmy να εμφανίζεται στα video wall κλείδωσε σωστά με το "Blackout" που αποτέλεσε και την κορύφωση της συναυλίας τους. Το σίγουρο είναι πως από το 2016 o Mikkey Dee έχει δώσει άλλο αέρα στο συγκρότημα με το χαρακτηριστικό του drum beat, μία ανανέωση που ήταν απαραίτητη μετά τον James Kottak. Το "Big City Nights" και το encore του "Still Loving You" με το "Rock You Like A Hurricane" ήταν ο αποχαιρετισμός του σχήματος, που χάρηκε ιδιαίτερα με τις αντιδράσεις του κοινού ανταποδίδοντας με πολλά χαμόγελα, με ελληνικές σημαίες να πηγαινοέρχονται και τον κόσμο να χοροπηδάει κάτω από το μικρόφωνο του Klaus.



Οι Scorpions είναι ένα αγαπημένο συγκρότημα, που πολύ συχνά ξεχνάει τα δυνατά του χαρτιά στο συρτάρι. Είχαν πετάξει όλους τους άσους στο τραπέζι στις εμφανίσεις τους το 2007 και 2009 με τον Uli Jon Roth, όπως και στο ακουστικό set στον Λυκαβηττό το 2013. Στη φετινή εμφάνισή τους στο ΟΑΚΑ μάς έπαιξαν καινούργια τραγούδια που θέλαμε πολύ να ακούσουμε, αλλά η αποκλιμάκωση με τα ορχηστρικά και η στατικότητα στο υπόλοιπο setlist μάς άφησε να περιμένουμε κι άλλα. Μας έλειψε για παράδειγμα το '70s medley που έπαιζαν τις δύο προηγούμενες φορές στη Πλατεία Νερού και στο Καλλιμάρμαρο, αλλά και μία πιθανή βρώμικη προσθήκη που να μην περιμένουμε, όπως το όνειρο μας να συμπεριλάβουν κομμάτια από το "Savage Amusement".

Μην μπερδεύεστε όμως φίλες και φίλοι, η 6η Ιουλίου στο ΟΑΚΑ παραμένει μια ξεχωριστή βραδιά. Στο OAKA ζήσαμε μια γιορτή της rock με τη συμμετοχή όλων των ηλικιών και δύο συγγενικών συγκροτημάτων που είμαστε σίγουροι πια πως δεν θα αφήσουν τις κιθάρες, τα μικρόφωνα και τα μαστίγια από τα χέρια. Ποιος μπορεί άλλωστε να προσπεράσει ότι εν έτει 2022 οι Γερμανοί γερόλυκοι της δεκαετίας του '60 και ο παππούς του shockrock ακόμα ξεσηκώνουν στάδια, φέρνουν τον κόσμο κοντά και περιοδεύουν για νέους δίσκους;


Scorpions - Setlist OAKA 06.07.2022

Gas In The Tank
Make It Real
The Zoo
Coast To Coast
Seventh Sun
Peacemaker
Bad Boys Running Wild
Delicate Dance
Send Me An Angel
Wind Of Change
Tease Me Please Me
Rock Believer
New Vision
Blackout
Big City Nights
-
Still Loving You
Rock You Like A Hurricane

Διαβάστε ακόμα