Αν και η στήλη αυτή αναφέρεται σε εναλλακτικά μουσικά ουράνια τόξα, το συγκρότημα για το οποίο θα ήθελα να αφιερώσετε λίγα λεπτά από το χρόνο σας μάλλον ανήκει στη νέα grunge σκηνή. Όσο μακάβριο κι αν ακούγεται το όνομα του συγκροτήματος, δεν πρόκειται φυσικά για μία συνομοσπονδία νεκρών (όπως σημαίνει Dead Confederate), αλλά για ένα συγκρότημα που αποτελείται από δύο παιδικούς φίλους (Thomas Hardy Morris και Walker Howle ), με την προσθήκη τριών ακόμα μουσικών. Άλλαξαν πόλεις, άλλαξαν μέλη, άλλαξαν όνομα, άλλαξαν και τον τρόπο που συνθέτουν μουσική ώστε να μειώσουν τους αρχικούς εικοσάλεπτους αυτοσχεδιασμούς τύπου Pink Floyd.
Ύστερα από όλες αυτές τις αλλαγές κατέληξαν στη μουσική σκηνή της αμερικανικής Αθήνας, η οποία έχει δώσει πνοή και σε μεγάλα συγκροτήματα, όπως οι R.E.M. Μόλις τέλειωσαν την περιοδεία τους για φέτος, όπως αναφέρουν στη σελίδα τους στο facebook και ήρθε η ώρα για ξεκούραση με Puppets show και καινούριες συνθέσεις. Αποχαιρέτησαν στο site τους τον drummer τους καθώς αποφάσισε να αλλάξει την indie ζωή του μουσικού με την οικογενειακή, καθώς και τους R.E.M. όταν έμαθαν για τη διάλυσή τους.
Ο frontman Morris σχολιάζει για το όνομά τους, ότι 'δίνει τη σκοτεινή, μιλιταριστική και νότιο αμερικάνικη αίσθηση που νομίζει ότι τους αρμόζει'. Αποτελούν ένα ακόμα συγκρότημα που επιβιώνει μέσα από τις battle of the bands και ανεβαίνει σιγά σιγά τα σκαλιά προς την επιτυχία ή τουλάχιστον κατορθώνει απλά να κερδίσει δωρεάν studio ηχογράφησης. Ο λόγος που τους συνδέουν με τους Nirvana είναι διότι υπέγραψαν συμβόλαιο το 2007 με τον ίδιο άνθρωπο που είχαν κάποτε υπογράψει και αυτοί, τον Gary Gersh.
Έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ. Το πρώτο, Wrecking Ball, το 2008, ενώ το δεύτερο Sugar το 2010. Σίγουρα δεν έχουν αλλάξει πολύ το είδος μουσικής που δημιουργούν μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, αλλά πιστεύω ότι τους ταιριάζει αρκετά και δεν θα ήθελα να χάσουν κάτι από τον δυναμισμό και τον βρώμικο ήχο που χαρακτηρίζει την grunge. Στον ήχο αυτό προσθέτουν πινελιές μελαγχολίας και μελωδίες που θυμίζουν country.
Στον πρώτο τους δίσκο είναι προφανές ότι δεν είχαν κατορθώσει ακόμα να περιορίσουν τη διάρκεια τω τραγουδιών. Ξεχωρίζω ως πρώτο single το The Rat, το οποίο χωρίς να μακρηγορώ σας προκαλώ να το ακούσετε.
Για τη μελαγχολική δυναμική τους, επισημαίνω τα τραγούδια It was a rose, The news underneath, Wrecking bar και Yer circus, τα σόλο κιθάρας των οποίων υπογράφουν το χαρακτηρισμό εναλλακτικής country που μερικοί τους αποδίδουν. Για στιγμές έντονης ροκ επιθυμίας με παραμορφωμένα ακόρντα και συνεχή ρυθμό από τα drums θα διάλεγα τα Heavy petting και Goner.
Όσον αφορά το τελευταίο τους άλμπουμ είναι εμφανές ότι περιόρισαν αρκετά τους μακροσκελείς αυτοσχεδιασμούς και μας δίνουν το περιεκτικότατο Run from the gun, με τα εισαγωγικά φωνητικά να αποτυπώνονται στο μυαλό. Το Sugar (ως άλμπουμ) θα το χαρακτήριζα ακόμα πιο μελαγχολικό και με λιγότερα ξεσπάσματα περιορισμένα στο μέσο του δίσκου. Σε αυτόν τον δίσκο μάλλον θα ξεχώριζα ως single το κομμάτι που κλείνουν τη δεύτερη μουσική τους απόπειρα, Shocked to realize, ίσως γιατί ο τρόπος που προφέρει ο Morris τη φράση αυτή δημιουργεί ένα σοκ πόνου και εν-συναίσθησης.
Ύστερα από όλες αυτές τις αλλαγές κατέληξαν στη μουσική σκηνή της αμερικανικής Αθήνας, η οποία έχει δώσει πνοή και σε μεγάλα συγκροτήματα, όπως οι R.E.M. Μόλις τέλειωσαν την περιοδεία τους για φέτος, όπως αναφέρουν στη σελίδα τους στο facebook και ήρθε η ώρα για ξεκούραση με Puppets show και καινούριες συνθέσεις. Αποχαιρέτησαν στο site τους τον drummer τους καθώς αποφάσισε να αλλάξει την indie ζωή του μουσικού με την οικογενειακή, καθώς και τους R.E.M. όταν έμαθαν για τη διάλυσή τους.
Ο frontman Morris σχολιάζει για το όνομά τους, ότι 'δίνει τη σκοτεινή, μιλιταριστική και νότιο αμερικάνικη αίσθηση που νομίζει ότι τους αρμόζει'. Αποτελούν ένα ακόμα συγκρότημα που επιβιώνει μέσα από τις battle of the bands και ανεβαίνει σιγά σιγά τα σκαλιά προς την επιτυχία ή τουλάχιστον κατορθώνει απλά να κερδίσει δωρεάν studio ηχογράφησης. Ο λόγος που τους συνδέουν με τους Nirvana είναι διότι υπέγραψαν συμβόλαιο το 2007 με τον ίδιο άνθρωπο που είχαν κάποτε υπογράψει και αυτοί, τον Gary Gersh.Έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ. Το πρώτο, Wrecking Ball, το 2008, ενώ το δεύτερο Sugar το 2010. Σίγουρα δεν έχουν αλλάξει πολύ το είδος μουσικής που δημιουργούν μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, αλλά πιστεύω ότι τους ταιριάζει αρκετά και δεν θα ήθελα να χάσουν κάτι από τον δυναμισμό και τον βρώμικο ήχο που χαρακτηρίζει την grunge. Στον ήχο αυτό προσθέτουν πινελιές μελαγχολίας και μελωδίες που θυμίζουν country.
Στον πρώτο τους δίσκο είναι προφανές ότι δεν είχαν κατορθώσει ακόμα να περιορίσουν τη διάρκεια τω τραγουδιών. Ξεχωρίζω ως πρώτο single το The Rat, το οποίο χωρίς να μακρηγορώ σας προκαλώ να το ακούσετε.
Για τη μελαγχολική δυναμική τους, επισημαίνω τα τραγούδια It was a rose, The news underneath, Wrecking bar και Yer circus, τα σόλο κιθάρας των οποίων υπογράφουν το χαρακτηρισμό εναλλακτικής country που μερικοί τους αποδίδουν. Για στιγμές έντονης ροκ επιθυμίας με παραμορφωμένα ακόρντα και συνεχή ρυθμό από τα drums θα διάλεγα τα Heavy petting και Goner.Όσον αφορά το τελευταίο τους άλμπουμ είναι εμφανές ότι περιόρισαν αρκετά τους μακροσκελείς αυτοσχεδιασμούς και μας δίνουν το περιεκτικότατο Run from the gun, με τα εισαγωγικά φωνητικά να αποτυπώνονται στο μυαλό. Το Sugar (ως άλμπουμ) θα το χαρακτήριζα ακόμα πιο μελαγχολικό και με λιγότερα ξεσπάσματα περιορισμένα στο μέσο του δίσκου. Σε αυτόν τον δίσκο μάλλον θα ξεχώριζα ως single το κομμάτι που κλείνουν τη δεύτερη μουσική τους απόπειρα, Shocked to realize, ίσως γιατί ο τρόπος που προφέρει ο Morris τη φράση αυτή δημιουργεί ένα σοκ πόνου και εν-συναίσθησης.
Σχετικό θέμα