Όλα αυτά συνοδεύονται από πλούσιο, συλλεκτικό οπτικό υλικό από εκείνα τα χρόνια, στο οποίο βέβαια η ποιότητα είχε δευτερεύουσα σημασία. Είδα και αυτό που είχα ακούσει, ότι δηλαδή στα πρώτα live ο Χρήστος έπαιζε drums όρθιος, όπως οι ντράμερς στα πρώτα rockabilly σχήματα… Ακούσαμε ακόμα λεπτομέρειες και εξηγήσεις που πιθανόν δεν είχαμε ακούσει ποτέ εμείς οι fans τους, όπως αυτές που αφορούσαν τις αποχωρήσεις του Nick Pop Mind και του P.Pep από το συγκρότημα, αλλά και αυτές σχετικά με το ατυχές live στον Άλιμο, που βγήκαν να παίξουν στις 4 τα ξημερώματα περίπου, την συναυλία που δεν έγινε ποτέ στα πλαίσια εκείνου του φεστιβάλ στο Πεδίον του Άρεως, με τους Triffids, P.I.L. κ.ά.
Ακόμα, περιλαμβάνει στοιχεία για το πώς ηχογραφήθηκε το κάθε album τους, την συνεργασία τους με τους παραγωγούς των δίσκων τους (P. Zaremba, P. Cutler) και την ηχογράφηση του Time EP στο Βερολίνο. Τέλος, τι έγινε όταν υπέγραψαν στην BMG για την ηχογράφηση του Subliminal. Όλα αυτά βέβαια από το στόμα των Alex, Γιώργου, Χρήστου, Θάνου, μαζί με τις απόψεις των Αιμ. Κατσούρη, Ν. Κοντογούρη, Χ. Δασκαλόποιυλου, Μ. Μηλάτου, Θ. Μανίκα, Θ. Μήνα αλλά και των Γ. Πετρίδη, Μ. Κιλισμανή, Γ. Αγγελάκα, Dread Astaire, Rocking Bones, P. Zaremba κ.ά.
Ο ήχος σε κάποια σημεία του ντοκιμαντέρ ήταν λίγο περισσότερο garage, όπως δήλωσε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Αν πρέπει να επισημάνουμε ένα αρνητικό σημείο, είναι ότι δεν αναφέρθηκε τίποτα σχετικά με την επανασύνδεσή τους πριν δύο χρόνια και τα τραγούδια του Heavy Liquid που ετοίμαζαν από τότε. Τελικά η Γκρατσιέλλα Κανέλλου άνοιξε δρόμο για τα ντοκιμαντέρ που αφορούν την ελληνική μουσική σκηνή!