Νίκη και Όλγα. Δύο αδέρφια, παιδιά δύο ηθοποιών, που μεγαλώνουν και βιώνουν από νωρίς τι εστί τέχνη. Και κάποια στιγμή, εν μέσω καραντίνας, ερωτικών απογοητεύσεων και καλλιτεχνικών εξερευνήσεων, αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν το ίντερνετ για να βγουν στον κόσμο. Το αποτέλεσμα; Αφαιρετική, ελληνόφωνη pop με και νεανικά vibes.
Αυτήν την περίοδο, οι Σκιαδαρέσες παρουσιάζουν τη δουλειά τους σε αστικές και... υπεραστικές σκηνές σε όλη την Ελλάδα. Κάπου ανάμεσα, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του MixGrill και απάντησαν στις ερωτήσεις μας.
MixGrill: Καλημέρα, Νίκη, καλημέρα, Όλγα! Ελπίζουμε να είστε καλά. Σας ευχαριστούμε προκαταβολικά για τις ενδιαφέρουσες απαντήσεις σας. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας πώς ξεκίνησε η ιδέα του σχήματος;
Σκιαδαρέσες: Το σχήμα μάλλον προϋπήρχε, απλά έγινε μουσικό τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μεσα στην πρώτη καραντίνα, η Νικη άρχισε να γρατζουναει μια κιθάρα και με το τέλος της καραντίνας γράφτηκαν τα πρώτα τραγούδια. Αφού ανέβηκαν στο ΥouΤube και υπήρξε κάποια ανταπόκριση, ήρθε και το πρώτο live. Κάπως έτσι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε όντως με αυτό πιο ουσιαστικά.
M.G.: Μεγαλώσατε με δύο καλλιτέχνες γονείς, την Μπέσσυ Μάλφα και το Γεράσιμο Σκιαδαρέση. Σε ποιο βαθμό θα λέγατε ότι ίσχυσε για εσάς το στερεότυπο, ότι τα παιδιά των καλλιτεχνών «βαφτίζονται» από πολύ νωρίς στην τέχνη, με αποτέλεσμα να στραφούν κάποτε και τα ίδια σε αυτήν;
Σ.: Το ότι βαφτίζονται ισχύει απόλυτα. Δηλαδή μεγαλώνεις μεσα σε αυτό. Το αν θα το ακολουθήσεις είναι ένα άλλο θέμα. Εμάς μας άρεσε από μικρές να πηγαινουμε και σε πρόβες και σε γυρίσματα και καταλάβαμε πολύ νωρίς ότι μας αφορά το καλλιτεχνικό. Αντίθετα, ο αδερφος μας από πολύ μικρός έδειξε ότι δεν τον ενδιαφέρει. Σίγουρα ήταν βοηθητικό, από τη στιγμή που μας άρεσε, το να έχουμε μια κάποια επαφή με αυτόν το χώρο από μικρές, αλλά νομίζω έτυχε και να μας αρέσει.
M.G.: Σας πρωτογνωρίσαμε ως τραγουδιστικό ντουέτο εν μέσω καραντίνας, από το κανάλι του τραγουδοποιού και τραγουδιστή Στάμου Σέμση στο YouTube. Καταρχήν, πώς προέκυψε να μας συστηθείτε έτσι και όχι από κάποιο δικό σας κανάλι ή και ακόμα κάποια πιο επίσημη κυκλοφορία;
Σ.: Αυτό συνέβη γιατί στην αρχή το πρότζεκτ αυτό ξεκίνησε και λίγο για πλάκα. Δεν είχαμε φανταστεί ποτέ ότι θα κάναμε live και ότι θα είχε μια συνέχεια όλο αυτό. Πλέον όμως μπορείτε να μας βρείτε στο δικό μας κανάλι στο youtube με το όνομα «ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΕΣ».
M.G.: Αλήθεια, πώς ήταν η καραντίνα για εσάς; Πώς τη βιώσατε;
Όλγα: Εγώ πολύ δύσκολα, γιατί περνούσα και ερωτική απογοήτευση και όλος αυτός ο εγκλεισμός με έκανε χειροτερα σε εκείνη την φάση.
Νίκη: Εγώ, πάλι, μοναχικά και δημιουργικά.
M.G.: Πώς θα παρουσιάζατε το ντουέτο σε κάποιο άτομο που δεν το έχει ξανακούσει;
Σ.: Αυτό που λέμε συνηθως είναι και το πιο απλό. Έχουμε ένα συγκρότημα με την αδερφή μου που λεγόμαστε Σκιαδαρέσες. Και μετά ίσως να βάζαμε σε κάποιον να ακούσει κάποιο κομμάτι και να κρίνει αυτός σε τι είδος ανήκει το σχήμα αν του αρέσει ή όχι.
M.G.: Πώς είναι να συνεργάζεσαι με την αδερφή σου; Ποιος είναι λόγος που διαφωνείτε πιο συχνά αλλά και σε τι συμφωνείτε πάντα ως προς την τέχνη σας;
Ο: Επειδή τυχαίνει να αισθανόμαστε και σαν κολλητές μεταξύ μας, το να συνεργαζομαστε είναι το ιδανικό μας. Έχουμε παρόμοια αισθητική και αυτό γλυτώνει πολύ κόπο και χρόνο. Συνήθως τσακωνόμαστε για βλακείες που δεν αφορούν το επαγγελματικο.
Ν.: Όπως τότε που ήταν Πάσχα και είχα φάει το πασχαλινό αυγό της Όλγας! Αυτό μας είχε φέρει σε γερή ρήξη ένα διάστημα.
M.G.: Από πού αντλείτε έμπνευση και θεματικές; Αν και λίγο στερεοτυπικό, θα χαρακτηρίζατε αυτές τις θεματικές ως «νεανικές», με την έννοια ότι η μουσική σας μιλά για θέματα που απασχολούν το μέσο νέο άνθρωπο σήμερα;
Ο: Τα θέματα των τραγουδιών μας είναι κυρίως θέματα που αφορούν εμάς και μάλλον κατ'επεκταση και άλλα παιδιά τις γενιάς μας. Φυσικά, τα γκομενικά είναι μεγάλη πηγή έμπνευσης και έχουμε ταλαιπωρηθεί αρκετά ωστε να προκύπτουν κάποια τραγούδια. Θεωρώ, βέβαια, ότι τα γκομενικά δεν έχουν ηλικία. Απασχολούν όλους τους ανθρώπους το ίδιο, απλά ανάλογα την ηλικία ίσως διαφέρουν οι λέξεις και ο τρόπος έκφρασης.
Ν.: Παρόλα αυτά, με αφορμή έναν έρωτα, μιλάμε για τη μοναξιά, τη ματαιότητα, τον εγωισμό, τις τάσεις φυγής και άλλα φαινόμενα της εποχής μας. Και συχνά τυχαίνει να ταυτιστούν και άνθρωποι που ανήκουν σε άλλη γενιά.
M.G.: Πλέον έχετε και το δικό σας κανάλι στο YouTube, στο οποίο εκτός από κομμάτια ανεβάζετε από vlog μέχρι «τηλεπαιχνίδια» με φίλες σας. Στην εποχή του multitasking που διανύουμε, μήπως η ενασχόληση με φαινομενικά ετερόκλητες δραστηριότητες στο ίντερνετ, πέρα από το τραγούδι, είναι ένας τρόπος (ή ο μόνος τρόπος) για να αποκτήσει η μουσική ενός καλλιτέχνη τη διάχυση που θέλει;
Ν.: Σίγουρα το ίντερνετ είναι μεγάλη δύναμη, και σίγουρα βοηθάει ώστε να προωθήσεις την δουλειά σου. Από την άλλη, τα vlogs που λέτε ή το TikTok, που ανεβάζουμε βλακείες, είναι για δική μας ευχαρίστηση και όχι για να προωθήσουν το μουσικό κομμάτι. Τα social είναι τόσο στην καθημερινότητά μας, που η γραμμή που διαχωρίζει το τι κάνεις για προσωπικό σου λογαριασμό και τι για την δουλειά ειναι τόσο λεπτή. Δεν ξέρω αν ισχύει για όλους τους καλλιτέχνες ή μόνο για τους καλλιτέχνες της γενιάς μας.
Πολλές φορές μπορεί, μάλιστα, να συμβεί το αντίθετο. Να θέλω να ανεβάσω κάτι σαν «Νίκη» στο TikTok και να σκέφτομαι: «Ωχ, αυτό θα μπλεχτεί με τις Σκιαδαρέσες».
Ο.: Δεν ξέρω πώς να απαντήσω σε αυτό... Για εμάς, Σκιαδαρεσες είναι το δίδυμο και όχι το συγκρότημα. Οπότε, ό,τι κάνουμε εμπεριέχεται μέσα σε αυτό. Είναι πολλά τα πρότζεκτ που μας αφορούν και ελπίζω στο μέλλον να καταφέρουμε να κάνουμε και αλλά πέρα από vlogs, όπως π.χ. μια ταινία, ένα βιβλίο, οτιδήποτε.
Γενικά, πιστεύω ότι εάν ασχολείσαι με έναν τομέα και υπάρχει απήχηση σε αυτόν, περνώντας σε έναν άλλο ίσως να σε ακολουθήσει το κοινό σου, με αποτέλεσμα να αλληλοπροωθούνται οι δουλειές σου. Σίγουρα αυτό όμως δεν είναι αυτοσκοπός. Εμάς μας ενδιαφέρει να κάνουμε αυτά που μας εκφράζουν και να περνάμε ωραία.
M.G.: Το τραγούδι του Βαγγέλη, του Άρη, του… μαλάκα. Τι συμβολίζουν για εσάς αυτά τα πρόσωπα; Τι πιστεύουν ότι συμβολίζουν για τη μέση ακροάτρια ή ακροατή;
Σ.: Για εμάς, το «Τραγούδι Του Βαγγέλη» συμβολίζει μια περίοδο παθητικού θυμού και λίγο απραγίας. Του «Άρη» μάς θυμίζει το φίλο μας τον Άρη τον Αντωνόπουλο, του οποίου το όνομα δανειστηκαμε, και ας μην έχει καμία σχέση το υπόλοιπο τραγούδι με αυτόν. Το «Τραγούδι Του Μαλάκα» συμβολίζει μάλλον λίγο-πολύ το σήμερα. Γιατί παντού υπάρχει ένας μαλάκας και μάλλον πάντα θα είναι μαλάκας!
Φαντάζομαι ο κάθε ακροατής που ταυτίζεται έχει δικά του αντικρίσματα και κάνει τις δικές του συνδέσεις και εικόνες. Και αυτή είναι και η ομορφιά του πράγματος.
M.G.: Οι δικές σας επιρροές στο μουσικό και στιχουργικό κομμάτι ποιες είναι;
Σ: Σίγουρα τα παιδικά μας ακούσματα μάς έχουν επηρεάσει. Όμως, δεν θεωρούμε ότι είναι «δικά μας» αλλά των γονιών μας, γιατί καλώς η κακώς, όταν ήμασταν μικρές, δεν είχαμε ούτε Spotify ούτε τίποτα. Ακούγαμε τα CD των γονιών μας: Beatles, Queen, διάφορα μιούζικαλ. Σίγουρα παίξανε το ρόλο τους όλα αυτά.
M.G.: Η μουσική σας έχει μια μίξη από διάφορα είδη μουσικής: R&B, μπαλάντες, ντίσκο, hip hop. Εσείς στον ελεύθερο χρόνο σας τι επιλέγετε να ακούσετε;
Ο.: Πραγματικά, μου είναι πολύ δύσκολο να πω ένα συγκεκριμένο είδος. Πέρασα και από φάση που άκουγα μόνο ροκ η μόνο τζαζ και το έπαιζα ψαγμένη. Πλέον ακούω τα πάντα, από ποπ μέχρι φολκ, ραπ, οτιδήποτε. Αν μου λέει κάτι ο στίχος, το πιο πιθανό είναι να μου αρέσει.
Ν.: Εγώ θα είμαι πάντα ερωτευμένη με τον Κοέν και τον Ντίλαν.
M.G.: Πέρα από τη μουσική σας πορεία, είστε και οι δυο ηθοποιοί. Ποια από τις δύο τέχνες νιώθετε πιο κοντά στον πυρήνα σας; Πού νιωθετε μεγαλυτερη ασφάλεια; Στο θεατρικό σανίδι ή σε μια σκηνη συναυλιας, και γιατι;
Ο.: Και η υποκριτική και η μουσική έχουν ισάξιο ρόλο μέσα μου. Δεν μπορώ να διαλέξω ένα από τα δυο. Μέχρι πριν λίγο καιρό ένιωθα πιο άνετα με την υποκριτική, γιατί είναι αυτό που σπούδασα και που μου ήταν και πιο γνώριμο. Σιγά-σιγά εξοικειώνομαι και με τη μουσική και αρχίζω να νιώθω άνετα και εκεί. Όμως, τα αγαπώ πολύ και τα δυο.
Ν.: Εγώ με τη μουσική θα πω. Επειδή έχω λίγο stage fright και τελευταία έχω παίξει περισσότερο σε συναυλίες, νιώθω πιο άνετα εκεί. Αν παίξω περισσότερο θέατρο φέτος, μπορεί να αλλάξει αυτό.
M.G.: Έχετε δηλώσει πως δεν σας ενδιαφέρει η συνεργασία με κάποια εταιρεία. Για ποιους λόγους;
Σ.: Γιατί μέχρι στιγμής δεν μας έχει γίνει κάποια πρόταση που να είναι έστω και στο ελάχιστο δελεαστική.
M.G.: Το Σάββατο 27 Ιουλίου, συμμετέχετε ανάμεσα σε πλήθος συναδέλφων σας στο δεύτερο Voés Festival. Από Κωνσταντή Πιστιόλη και Social Waste, μέχρι Λεωνίδα Μπαλάφα και Δημήτρη Γαλακτόπουλο. Υπάρχει κάποιος από τους καλλιτέχνες αυτούς με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον σε κάτι πιο συγκεκριμένο; Και γιατί;
Σ.: Πιστεύω ότι θα είχε πολύ ενδιαφέρον μια συνεργασία με οποιονδήποτε από όλους αυτούς τους καλλιτέχνες. Θεωρώ οτι είναι όλοι εξαιρετικά διαφορετικοί και από εμάς και μεταξύ τους και θα είχε πλάκα να φανταστώ τι μπορεί να έβγαινε.
M.G.: Για να κλείσουμε και πάλι λίγο «κλασικά» αυτήν τη συνέντευξη, ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Σ.: Πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να μοιραστούμε τη σκηνή της Τεχνόπολη με τον Ορέστη Χαλκιά και την Billie Kark, κάνοντας και ένα πολύ ζωντανό πάρτι γενεθλίων για την Όλγα! Αυτήν την περίοδο τρέχει μια μικρή πανελλαδική περιοδεία και μετά ξεκινάμε πρόβες για μια θεατρική παράσταση. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε πολλά ακόμα, όμως μπορούμε να μοιραστούμε ότι θα παίζουμε και θα γράψουμε τη μουσική. Και φυσικά, ελπίζουμε να τα πούμε πάλι Αθήνα σε κάποια σκηνή από το χειμώνα!
Οι Σκιαδαρέσες θα εμφανιστούν το Σάββατο 27 Ιουλίου στο Live Tent του Voés Festival (Χιονοδρομικό Κέντρο Ζήρειας), μαζί με τους Pia, Πάνο Βλάχο, Λόγος Τιμής και Λεωνίδα Μπαλάφα. Περισσότερες πληροφορίες και εισιτήρια εδώ.