Ο αγαπητός ερμηνευτής έκανε την είσοδό του με το ομώνυμο τραγούδι του τελευταίου του δίσκου με τίτλο «Θα Σ’ αγαπώ», το οποίο και αφιέρωσε σε έναν άνθρωπο που κάποτε τον βοήθησε όταν... είχε πέσει σε ένα χαντάκι, όπως μας ανέφερε. Μία υπέροχη μελωδική μπαλάντα για τον αιώνιο έρωτα έφτανε, λοιπόν, ώστε μια συγκινησιακή ατμόσφαιρα να κατακλύσει το κηποθέατρο.
Στη συνέχεια της βραδιάς ο Περρής μάς χάρισε αρκετά γαλλικά ερωτικά τραγούδια, και μάλιστα από την αγαπημένη του ερμηνεύτρια, Νανά Μούσχουρη, δημιουργώντας το ανάλογο κλίμα και κάνοντάς μας όλους να ερωτευτούμε ακόμα πιο πολύ σε έναν ειδυλλιακό χώρο, όπως αυτός στο Μέγαρο Μουσικής.
Μέσα σε ένα κλίμα αλληλεπίδρασης με το κοινό κι έχοντας αποδείξει πως έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του, μοιράστηκε σκέψεις του όσον αφορά τους κοινωνικούς ρόλους και εκφράσεις των φύλων, τη σύγχρονη εποχή και τη σεξουαλική αυτοδιάθεση του καθενός.
Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίσαμε ήταν το «Τι Πάθος», που είχε τραγουδήσει με το Μάριο Φραγκούλη πριν χρόνια πολλά σε ένα όμορφο μελωδικό ντουέτο. Ένα ακόμα ερωτικό τραγούδι που δοξάζει τον έρωτα και τα καλά του στοιχεία.
Στη συνέχεια αυτής της όμορφης και στοχαστικής βραδιάς, που τα είχε όλα —μελωδίες, έρωτα, σκέψεις—, συγκρατήσαμε μια φράση του: «Μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις πως η ευτυχία σου δεν εξαρτάται από κάποιον άλλον». Μια πολύ εύστοχη παρατήρηση για τη ζωή.
Και η πορεία της συναυλίας συνεχίστηκε με το «Όλα Ένα» σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, ένα κομμάτι που υμνεί την αγάπη και που δένει αρμονικά στίχο και μουσική, για να ταξιδέψει τον ακροατή στα πελάγη του έρωτα.
Μέσα σε όσα μοιράστηκε μαζί μας ο Γιώργος ήταν και η επίσκεψή του με τη Unicef σε σωματεία προσφύγων. Έτσι, προς χάριν της ειρήνης, δεν θα μπορούσε να μην ερμηνεύσει το "Ave Maria".
Στο τέλος της βραδιάς μάς αποχαιρέτισε με τον πιο όμορφο τρόπο. Ακούσαμε σε πρώτη μετάδοση ένα καινούργιο τραγούδι, με ρυθμική-χορευτική και αισιόδοξη αύρα, που έχει τον τίτλο «Υπάρχω Ξανά» και θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο.
Μέχρι τότε, κρατάμε τις αναμνήσεις αυτής της όμορφης, δροσερής βραδιάς και επιστρέφουμε στο αθηναϊκό καμίνι, περιμένοντας τις επόμενες συναυλιακές εξορμήσεις.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Δημήτρη Μυλωνά.