Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος μίλησε με την Βαγγελιώ Βαϊακοπούλου και το Δημήτρη Ταμπάκη για ένα από τα πιο ιστορικά ροκ bars της Αθήνας, το Closer.
1/Πως αισθάνεσαι σήμερα μετά από τόσα χρόνια διαδρομής του ιστορικού 'CLOSER';
Δημήτρης: Το Closer για μας είναι το μπαρ που θα πηγαίναμε να διασκεδάσουμε. Όσο κι αν ακούγεται σχετικά εύκολο σήμερα, για τους ανθρώπους της γενιάς μας η ατμόσφαιρα, η μουσική, το γενικότερο "μήνυμα" που εξέπεμπε ένα μπαρ ήταν ουσιώδης λόγος για να το διαλέξει κανείς. Δεν πηγαίναμε στα μαγαζιά για να δούμε κόσμο γενικά. Πηγαίναμε για να δούμε τον κόσμο που θέλαμε, με τις μουσικές που προσκυνούσαμε και τον διάκοσμο που μας αναλογούσε. Μ'αυτή την έννοια, νιώθουμε τυχεροί (και καμαρώνουμε και λιγάκι) που καταφέρνουμε να είμαστε κάθε βράδυ στον χώρο που αγαπάμε και παράλληλα μας ζει, τίμια και μετρημένα.
2/Κάποια από τα πιο αγαπημένα σου αλμπουμ αλήθεια;
Δημήτρης: Εδώ μάλλον πρέπει να τα μοιράσουμε, μια και τα ακούσματα μας δεν έχουν κοινή αφετηρία. Για μένα, κρίνοντας από το πόσο λιωμένα είναι τα βινύλια, θα έλεγα ότι το Heatwave των Last Drive, το Days are Gone των Sunnyboys και το Sweet Oblivion των Screaming Trees μ'έχουν πραγματικά στοιχειώσει...
Βαγγελιώ: Εντάξει, δεν έχουμε και μεγάλες διαφορές τώρα πια, μετά από τόσα χρόνια τριβής. Εγώ, πάντως, ποτέ δεν θα εξαιρούσα από το top five μου το Sackloth' n' Ashes των 16 Horsepower και το Over the Edge των Wipers.
3/Τι κάνει κατά τη γνώμη σου το 'CLOSER', έναν αληθινά τόσο ιδιαίτερο χώρο για τόσους πολλούς ανθρώπους;
Βαγγελιώ: Δεν είναι εύκολο να μιλάει κανείς για τον δικό του χώρο αντικειμενικά... Απλά η δική μου γνώμη και για τους δυο χώρους στους οποίους έχουμε ιστορικά στεγαστεί (Σίνα 21 μέχρι το 2005 και Ιπποκράτους 150 έκτοτε) είναι ότι κυριαρχεί μια πραγματικά ξεχωριστή αισθητική πρόταση που με την πρώτη ματιά σε βάζει στο κλίμα του τι έρχεσαι να κάνεις σ'αυτό το μπαρ. Χωρίς να περιχαρακωνόμαστε σε κανένα μικρόκοσμο, απλά διεκδικούμε το δικαίωμα να παίζουμε μουσικές που εκτιμούμε, ακόμα κι αν δεν είναι οι εμπορικότερες όλων, κι έχουμε τ'αυτιά μας ανοιχτά... Στο κάτω κάτω, ο τίτλος είναι Closer Alternative Bar κι ο νοών νοείτω!
4/Μια ξεχωριστή ανάμνηση από κάποιο σας live άραγε;
Δημήτρης: Πολλά live έχουν γίνει στο χώρο μας, από ελληνικές και ξένες μπάντες, για τις οποίες τρέφουμε μεγάλο σεβασμό, οπότε μιλώντας για το κάτι που μένει για μας, είναι η ιδιαίτερη επαφή που σημαίνει κάποιον αλληλοπροσδιορισμό... Αυτό λοιπόν έχει συμβεί με τους Savage Republic. Είχαν κάνει ένα live πριν κάποια χρόνια σε άλλο club και για το επόμενο βράδυ υπήρχε κανονισμένο secret gig στο Closer. Αυτό λοιπόν το gig, μας έκανε Savage Republic addicts! Όσοι ξέρουν την μπάντα και την ιστορία της, θα καταλάβουν. Ο κόσμος, εμείς και οι Savage είχαμε κυριολεκτικά παραληρήσει... Αυτό έχτισε και την μετέπειτα σχέση μας μαζί τους.
5/Rock & Roll. Ακούω. Γνώμες, σκέψεις, απόψεις..!!
Δημήτρης: Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν. Κανονικά, αν αναλογιστούμε τους ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει άμεσα ή έμμεσα και την προσφορά τους σ'αυτό το διαχρονικό κύμα, δεν δικαιούμαστε να αρχίσουμε τις θεωρίες. Επειδή όμως το rock 'n roll είναι στην πράξη ένα σύμπαν μουσικής, κοινωνικής κατάστασης, ψυχικής έκφρασης και στάσης ζωής, διεκδικούμε το μικρό προνόμιο να μπορούμε να υπάρχουμε και να παίρνουμε έμπνευση απ'αυτό.
6/Πως είναι η φετινή σεζόν; Με την οικονομική κρίση και όλα αυτά τα γνωστά;
Βαγγελιώ: Οικονομική; (γέλια) Μάλλον έχουμε μείνει προσκολλημένοι σ'αυτή την επωδό, ενώ τα πάντα γύρω μας καταρρέουν. Η αλήθεια είναι ότι όπως όλοι, έτσι κι εμείς συζητάμε κάθε μέρα για την αυριανή, κι όχι μεθαυριανή μας, επιβίωση. Αλλά κάθε μεσαίωνας έχει την αναγέννηση του! Το να την ζήσουμε είναι στο χέρι του καθενός μας ως ένα βαθμό. Ελπίζουμε...
7/Σύντομα ο Scott McLoud θα είναι στο 'CLOSER'..! Πως νιώθεις για αυτό;
Δημήτρης: Ακόμα και σήμερα που μιλάμε, δυο κομμάτια - ύμνοι για το Closer είναι το R.O.D. των Fall και το Bullet Proof Cupid των Girls against Boys, παιγμένα στη σειρά. Ο Scott είναι, εκ των πραγμάτων, καλλιτέχνης που έχει διαμορφώσει κατά μια έννοια την αντίληψη μας για την μουσική. Και το πολύ ιδιαίτερο πράγμα που ισχύει στην δική μας περίπτωση είναι ότι όλο αυτό το σκηνικό στήθηκε χάριν της επικείμενης συνεργασίας του Scott με τους "δικούς μας' False Alarm, και της δικής μας συνύπαρξης με τους δεύτερους. Μεταξύ φίλων δεν χρειάζονται ευχαριστίες, αλλά αναγνώριση. Χάρη στους False Alarm, θα απολαύσουμε Scott McCloud στο Closer!
8/Και για το τέλος, η πιο αγαπημένη σου συναυλία ή έστω κάποια που ξεχωρίζεις ιδιαίτερα μέσα στα χρόνια;
Βαγγελιώ: Θα πρέπει να ήταν αρχές του 2002 που έπαιξαν οι Godspeed you Black Emperor στο Gagarin. Απίστευτη ατμόσφαιρα και ήχος που σ'έκανε ν'αναρωτιέσαι αν χρειάζεται να κάνεις τίποτε άλλο μετά από αυτό το live, εκτός του να λες "Godspeed" αντί για καλημέρα στα φιλαράκια σου...
Δημήτρης: οκ, αυτό το έχασα μια και κάποιος έπρεπε να δουλέψει για να εκστασιάζονται οι υπόλοιποι... Στον ίδιο χώρο όμως έπαιξαν και οι Mudhoney το '06... Δεν λέω περισσότερα...
1/Πως αισθάνεσαι σήμερα μετά από τόσα χρόνια διαδρομής του ιστορικού 'CLOSER';
Δημήτρης: Το Closer για μας είναι το μπαρ που θα πηγαίναμε να διασκεδάσουμε. Όσο κι αν ακούγεται σχετικά εύκολο σήμερα, για τους ανθρώπους της γενιάς μας η ατμόσφαιρα, η μουσική, το γενικότερο "μήνυμα" που εξέπεμπε ένα μπαρ ήταν ουσιώδης λόγος για να το διαλέξει κανείς. Δεν πηγαίναμε στα μαγαζιά για να δούμε κόσμο γενικά. Πηγαίναμε για να δούμε τον κόσμο που θέλαμε, με τις μουσικές που προσκυνούσαμε και τον διάκοσμο που μας αναλογούσε. Μ'αυτή την έννοια, νιώθουμε τυχεροί (και καμαρώνουμε και λιγάκι) που καταφέρνουμε να είμαστε κάθε βράδυ στον χώρο που αγαπάμε και παράλληλα μας ζει, τίμια και μετρημένα.
2/Κάποια από τα πιο αγαπημένα σου αλμπουμ αλήθεια;
Δημήτρης: Εδώ μάλλον πρέπει να τα μοιράσουμε, μια και τα ακούσματα μας δεν έχουν κοινή αφετηρία. Για μένα, κρίνοντας από το πόσο λιωμένα είναι τα βινύλια, θα έλεγα ότι το Heatwave των Last Drive, το Days are Gone των Sunnyboys και το Sweet Oblivion των Screaming Trees μ'έχουν πραγματικά στοιχειώσει...
Βαγγελιώ: Εντάξει, δεν έχουμε και μεγάλες διαφορές τώρα πια, μετά από τόσα χρόνια τριβής. Εγώ, πάντως, ποτέ δεν θα εξαιρούσα από το top five μου το Sackloth' n' Ashes των 16 Horsepower και το Over the Edge των Wipers.
3/Τι κάνει κατά τη γνώμη σου το 'CLOSER', έναν αληθινά τόσο ιδιαίτερο χώρο για τόσους πολλούς ανθρώπους;Βαγγελιώ: Δεν είναι εύκολο να μιλάει κανείς για τον δικό του χώρο αντικειμενικά... Απλά η δική μου γνώμη και για τους δυο χώρους στους οποίους έχουμε ιστορικά στεγαστεί (Σίνα 21 μέχρι το 2005 και Ιπποκράτους 150 έκτοτε) είναι ότι κυριαρχεί μια πραγματικά ξεχωριστή αισθητική πρόταση που με την πρώτη ματιά σε βάζει στο κλίμα του τι έρχεσαι να κάνεις σ'αυτό το μπαρ. Χωρίς να περιχαρακωνόμαστε σε κανένα μικρόκοσμο, απλά διεκδικούμε το δικαίωμα να παίζουμε μουσικές που εκτιμούμε, ακόμα κι αν δεν είναι οι εμπορικότερες όλων, κι έχουμε τ'αυτιά μας ανοιχτά... Στο κάτω κάτω, ο τίτλος είναι Closer Alternative Bar κι ο νοών νοείτω!
4/Μια ξεχωριστή ανάμνηση από κάποιο σας live άραγε;
Δημήτρης: Πολλά live έχουν γίνει στο χώρο μας, από ελληνικές και ξένες μπάντες, για τις οποίες τρέφουμε μεγάλο σεβασμό, οπότε μιλώντας για το κάτι που μένει για μας, είναι η ιδιαίτερη επαφή που σημαίνει κάποιον αλληλοπροσδιορισμό... Αυτό λοιπόν έχει συμβεί με τους Savage Republic. Είχαν κάνει ένα live πριν κάποια χρόνια σε άλλο club και για το επόμενο βράδυ υπήρχε κανονισμένο secret gig στο Closer. Αυτό λοιπόν το gig, μας έκανε Savage Republic addicts! Όσοι ξέρουν την μπάντα και την ιστορία της, θα καταλάβουν. Ο κόσμος, εμείς και οι Savage είχαμε κυριολεκτικά παραληρήσει... Αυτό έχτισε και την μετέπειτα σχέση μας μαζί τους.
5/Rock & Roll. Ακούω. Γνώμες, σκέψεις, απόψεις..!!
Δημήτρης: Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν. Κανονικά, αν αναλογιστούμε τους ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει άμεσα ή έμμεσα και την προσφορά τους σ'αυτό το διαχρονικό κύμα, δεν δικαιούμαστε να αρχίσουμε τις θεωρίες. Επειδή όμως το rock 'n roll είναι στην πράξη ένα σύμπαν μουσικής, κοινωνικής κατάστασης, ψυχικής έκφρασης και στάσης ζωής, διεκδικούμε το μικρό προνόμιο να μπορούμε να υπάρχουμε και να παίρνουμε έμπνευση απ'αυτό.
6/Πως είναι η φετινή σεζόν; Με την οικονομική κρίση και όλα αυτά τα γνωστά;Βαγγελιώ: Οικονομική; (γέλια) Μάλλον έχουμε μείνει προσκολλημένοι σ'αυτή την επωδό, ενώ τα πάντα γύρω μας καταρρέουν. Η αλήθεια είναι ότι όπως όλοι, έτσι κι εμείς συζητάμε κάθε μέρα για την αυριανή, κι όχι μεθαυριανή μας, επιβίωση. Αλλά κάθε μεσαίωνας έχει την αναγέννηση του! Το να την ζήσουμε είναι στο χέρι του καθενός μας ως ένα βαθμό. Ελπίζουμε...
7/Σύντομα ο Scott McLoud θα είναι στο 'CLOSER'..! Πως νιώθεις για αυτό;
Δημήτρης: Ακόμα και σήμερα που μιλάμε, δυο κομμάτια - ύμνοι για το Closer είναι το R.O.D. των Fall και το Bullet Proof Cupid των Girls against Boys, παιγμένα στη σειρά. Ο Scott είναι, εκ των πραγμάτων, καλλιτέχνης που έχει διαμορφώσει κατά μια έννοια την αντίληψη μας για την μουσική. Και το πολύ ιδιαίτερο πράγμα που ισχύει στην δική μας περίπτωση είναι ότι όλο αυτό το σκηνικό στήθηκε χάριν της επικείμενης συνεργασίας του Scott με τους "δικούς μας' False Alarm, και της δικής μας συνύπαρξης με τους δεύτερους. Μεταξύ φίλων δεν χρειάζονται ευχαριστίες, αλλά αναγνώριση. Χάρη στους False Alarm, θα απολαύσουμε Scott McCloud στο Closer!
8/Και για το τέλος, η πιο αγαπημένη σου συναυλία ή έστω κάποια που ξεχωρίζεις ιδιαίτερα μέσα στα χρόνια;
Βαγγελιώ: Θα πρέπει να ήταν αρχές του 2002 που έπαιξαν οι Godspeed you Black Emperor στο Gagarin. Απίστευτη ατμόσφαιρα και ήχος που σ'έκανε ν'αναρωτιέσαι αν χρειάζεται να κάνεις τίποτε άλλο μετά από αυτό το live, εκτός του να λες "Godspeed" αντί για καλημέρα στα φιλαράκια σου...
Δημήτρης: οκ, αυτό το έχασα μια και κάποιος έπρεπε να δουλέψει για να εκστασιάζονται οι υπόλοιποι... Στον ίδιο χώρο όμως έπαιξαν και οι Mudhoney το '06... Δεν λέω περισσότερα...
Σχετικό θέμα