Με πολύ διάθεση και προσμονή για την πρώτη παρουσία σε συναυλία post rock συγκροτήματος εισήλθαμε στο Block 33 (Άγγλοι στο ραντεβου μας), όπου μας υποδέχτηκε το γαλλικό συγκρότημα Kwoon.
Οι Kwoon κινούνται και αυτοί στα ίδια ηχητικά τοπία με τους Mogwai, πράγμα θετικό απ'τη μια γιατί υπήρχε μια συνέχεια αλλά απ'την άλλη κούραζε το αυτί σου αυτή η ομοιότητα στον ήχο, με πιο γλυκό ήχο και περισσότερο λυρισμό όμως. Με τον απαλό τους ρυθμό και τα ξεσπάσματα που τους χαρακτηρίζουν η ατμόσφαιρα άρχισε να ζεσταίνεται σιγά σιγά. Ιδιαίτερη απήχηση στο κοινό και κορυφαία ταυτόχρονα στιγμή της εμφάνισης τους ήταν το γνωστό και απ'το εξαιρετικό βίντεοκλιπ τραγούδι, I lived on the moon και το Αyron norya με το οποίο έκλεισαν τη βραδιά. Συνολικά η παρουσία τους ήταν αρκετά συμπαθητική χωρίς να διεκδικούν βέβαια δάφνες πρωτοτυπίας στο είδος της μουσικής που αντιπροσωπεύουν.
Μετά το απαραίτητο διαδικαστικό διάλλειμμα ανέβηκαν στη σκηνή οι Mogwai για να σερβίρουν το κυρίως πιάτο. Προσπαθώντας να ξεπεράσουν τα τεχνικά προβλήματα που προέκυψαν και την υπερβολική ένταση στον ήχο ξεκίνησαν κάπως χλιαρά, με συνεχείς εναλλαγές στις κιθάρες για να αποδώσουν ακριβώς τον ήχο που θέλουν και τα γνωστά riffs που σου βιάζουν την ψυχή.
Το ταξίδι, η ονειροπόληση, το daydreaming όπως το ονομάζει ο καθένας τέλος πάντων, δεν άργησε να έρθει καθώς το κοινό συντονιζόταν με τις συχνότητες που εξέπεμπαν οι Σκωτσέζοι και μας μετέφεραν σε ξεχωριστά τοπία και σκηνικά που ο νους του καθενός μόνο ξέρει να φτιάχνει.
Η σκηνική τους παρουσία μπορεί να ήταν επηρεασμένη απ' τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα τους, αλλά αυτό δεν τους απέτρεψε απ' το να δημιουργήσουν ένα Bing Bang μετά από την κλιμακωτά αυξανόμενη ένταση του συναισθήματος που οικοδόμησαν απελευθερώνοντας τον κόσμο απ'τα καθημερινά προβλήματα.
Σε γενικές γραμμές ήταν μια ωραία εμπειρία που μπορεί να στιγματίστηκε λίγο από μικροπροβλήματα που εμφανίστηκαν κατά την διάρκεια του live, αλλά ο δυναμισμός της εκρηκτικής και αυτοκαταστροφικής μουσικής τους υπερίσχυσε.
Φωτογραφίες:Ελενα Σ.
Οι Kwoon κινούνται και αυτοί στα ίδια ηχητικά τοπία με τους Mogwai, πράγμα θετικό απ'τη μια γιατί υπήρχε μια συνέχεια αλλά απ'την άλλη κούραζε το αυτί σου αυτή η ομοιότητα στον ήχο, με πιο γλυκό ήχο και περισσότερο λυρισμό όμως. Με τον απαλό τους ρυθμό και τα ξεσπάσματα που τους χαρακτηρίζουν η ατμόσφαιρα άρχισε να ζεσταίνεται σιγά σιγά. Ιδιαίτερη απήχηση στο κοινό και κορυφαία ταυτόχρονα στιγμή της εμφάνισης τους ήταν το γνωστό και απ'το εξαιρετικό βίντεοκλιπ τραγούδι, I lived on the moon και το Αyron norya με το οποίο έκλεισαν τη βραδιά. Συνολικά η παρουσία τους ήταν αρκετά συμπαθητική χωρίς να διεκδικούν βέβαια δάφνες πρωτοτυπίας στο είδος της μουσικής που αντιπροσωπεύουν.
Μετά το απαραίτητο διαδικαστικό διάλλειμμα ανέβηκαν στη σκηνή οι Mogwai για να σερβίρουν το κυρίως πιάτο. Προσπαθώντας να ξεπεράσουν τα τεχνικά προβλήματα που προέκυψαν και την υπερβολική ένταση στον ήχο ξεκίνησαν κάπως χλιαρά, με συνεχείς εναλλαγές στις κιθάρες για να αποδώσουν ακριβώς τον ήχο που θέλουν και τα γνωστά riffs που σου βιάζουν την ψυχή.
Το ταξίδι, η ονειροπόληση, το daydreaming όπως το ονομάζει ο καθένας τέλος πάντων, δεν άργησε να έρθει καθώς το κοινό συντονιζόταν με τις συχνότητες που εξέπεμπαν οι Σκωτσέζοι και μας μετέφεραν σε ξεχωριστά τοπία και σκηνικά που ο νους του καθενός μόνο ξέρει να φτιάχνει.
Η σκηνική τους παρουσία μπορεί να ήταν επηρεασμένη απ' τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα τους, αλλά αυτό δεν τους απέτρεψε απ' το να δημιουργήσουν ένα Bing Bang μετά από την κλιμακωτά αυξανόμενη ένταση του συναισθήματος που οικοδόμησαν απελευθερώνοντας τον κόσμο απ'τα καθημερινά προβλήματα.
Σε γενικές γραμμές ήταν μια ωραία εμπειρία που μπορεί να στιγματίστηκε λίγο από μικροπροβλήματα που εμφανίστηκαν κατά την διάρκεια του live, αλλά ο δυναμισμός της εκρηκτικής και αυτοκαταστροφικής μουσικής τους υπερίσχυσε.
Φωτογραφίες:Ελενα Σ.