Σελιδο-γυρίσματα

Κεφάλαιο 3^ο - For me and for you the world is a ghetto

Μέρος Β’

Το πρώτο πολιτικό πρόσωπο που σκέφτεται ότι ένα κείμενο θα χαλάσει τον καλό χαρακτήρα των υπηκόων του και αποφασίζει να το εξαφανίσει είναι ο Καλιγούλας και το κείμενο είναι η Οδύσσεια. Φαίνεται πως τα ιδανικά της αρχαίας Ελλάδας ήταν πολύ light για τα γούστα του...

Μερικούς αιώνες αργότερα, ο Yπουργός Ενημέρωσης και Προπαγάνδας – κι εμείς έχουμε τέτοιο αξίωμα, απλά με διαφορετική ονομασία... – του νεοεκλεγέντος Χίτλερ διατάζει τη μαζική καύση κειμένων αντι-ναζιστικού περιεχομένου ή Εβραίων συγγραφέων. Το παρανοϊκό event λαμβάνει χώρα στις 10 Μαΐου 1933 στο Βερολίνο και μένει στην ιστορία με τον όρο Nazi Bonfire. Μαζί με τα βιβλία των Brecht, Marx, Freud, Gorky και άλλων συγγραφέων που δεν είχαν ελπίδα να σωθούν, στην πυρά καταλήγουν και το All Quiet on the Western Front του Γερμανού βετεράνου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου Erich Maria Remarque και A Farewell to Arms του Αμερικανού νομπελίστα Ernest Hemingway. Τα αντίτυπα που γλιτώνουν, απαγορεύονται και στην Ιταλία γιατί οι ρεαλιστικές περιγραφές του Hemingway όσο να ‘ναι χαλάνε και το image των Ιταλών. Την ίδια τύχη έχει και το Call of the Wild, ένα από τα ελάχιστα βιβλία του Jack London χωρίς πολιτικές προεκτάσεις, μια και η φήμη του Μαρξιστή συγγραφέα είναι αρκετή για να το επιβάλει.

Λίγα χρόνια αργότερα, η άλλη όψη του ολοκληρωτισμού, το κομμουνιστικό καθεστώς της Ε.Σ.Σ.Δ. δεν καίει, αλλά απαγορεύει ένα μεγάλο αριθμό βιβλίων, που πέρα από τα προφανή όπως το Doctor Zhivago του Boris Pasternak – για το οποίο ο ίδιος ο συγγραφέας ήξερε ότι είναι καταδικασμένο πριν ακόμα το τελειώσει – περιλαμβάνουν και δύο μαγικά βιβλία ενός μεγαλοφυούς συγγραφέα. Τα The Animal Farm και 1984 του Βρετανού George Orwell (ψευδώνυμο του Eric Arthur Blair).

Το The Animal Farm (1945) είναι μια σάτιρα του σοβιετικού καθεστώτος και μια μεταφορά της ιστορίας της Ε.Σ.Σ.Δ. πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στον κόσμο των ζώων. Κάθε ιστορικό πρόσωπο αντικαθίσταται από ένα αντιπροσωπευτικό ζώο, σύμφωνα πάντα με την ιδιαίτερη ματιά του συγγραφέα. Το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό και παράλληλα προβληματίζει πολύ έντονα τον αναγνώστη. Συμβολικά, χτυπά στην καρδιά του κομμουνισμού αφού και το ίδιο το σφυροδρέπανο μεταμορφώνεται σε ‘κέρατο και οπλή’. Οι βρετανικοί οίκοι αρνούνται να το εκδώσουν, αποφεύγοντας να ενοχλήσουν το σύμμαχό τους στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Orwell προσθέτει ένα εισαγωγικό σημείωμα στο οποίο επικρίνει την αυτο-λογοκριτική διάθεση των Βρετανών, το οποίο φυσικά λογοκρίνεται και αφαιρείται όταν τελικά το βιβλίο κατορθώνει να εκδοθεί.

Το 1949 ο Orwell ξαναχτυπά και μάλιστα ακόμα πιο δυνατά με το 1984. Επηρεασμένο από το Εμείς του Yevgeny Zamyatin (1921), δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά γι’ αυτό, αφού ο φοβερός εφιάλτης που περιγράφει έχει μετατραπεί στη σύγχρονη εποχή σε τηλεπαιχνίδι προς ευχαρίστηση των πιο σκοτεινών μας ενστίκτων. Τέτοια διαστροφή, ούτε ο ίδιος ο συγγραφέας μπορούσε να τη φανταστεί.

Το ταξίδι θα συνεχιστεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά και σε συγκεκριμένα πρόσωπα των οποίων η ζωή κινδυνεύει από το πολιτικό και το παραπολιτικό κατεστημένο σε όλο τον κόσμο γιατί έγραψαν πάρα πολλά, όπως η Πακιστανή γιατρός Taslima Nasreen, ο Τούρκος νομπελίστας Orhan Pamuk και ο Roberto Saviano που πρόσφατα τόλμησε να εξερευνήσει τους κύκλους της ιταλικής Μαφίας.

Διαβάστε περισσότερα:

http://www.sanftleben.com/

http://civilliberty.about.com/od/freespeech/tp/obscenenovels.htm

http://en.wikipedia.org/wiki/

http://www.thefileroom.org/

http://www.forbiddenlibrary.com/

http://el.wikipedia.org/wiki/

The World is a Ghetto - War

Bloody Sunday - U2