Σελιδο-γυρίσματα

Κεφάλαιο 9^ο –  I wish there's somewhere I could get away,

to somewhere warm and beautiful

Μέρος 2^ο

Το 1910 το βραβείο Νόμπελ παίρνει ένας από τους γηραιότερους νικητές, ο Γερμανός λυρικός ποιητής και συγγραφέας Paul Heyse, σε ηλικία 80 ετών. Ο φανατικός οπαδός του κινήματος του Συμβολισμού, Maurice Maeterlick από το Βέλγιο είναι ο επόμενος που λαμβάνει την τιμητική διάκριση το 1911, λόγω της πολύπλευρης φαντασίας του που έκανε τα έργα του να θυμίζουν παραμύθια και μ’ αυτόν τον τρόπο άγγιζε δύσκολα θέματα, όπως ο θάνατος και το νόημα της ζωής. Ο Γερμανός δραματουργός Gerhart Hauptmann βραβεύεται το 1912, ενώ αργότερα, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, θα γίνει γνωστός για τα ζοφερά ιστορικά – αλληγορικά του έργα.

Το 1913 βραβεύεται ο πλέον δημοφιλής σήμερα από τους συγγραφείς που τιμήθηκαν την ίδια δεκαετία, ο Ινδός Rabindranath Tagore. Βραχμάνος μυστικιστής, ασχολήθηκε με κάθε μορφή τέχνης. Σπούδασε στην Αγγλία και έπειτα αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της χώρας του, ενώ δύο από τα μουσικά κομμάτια που συνέθεσε αποτελούν έως σήμερα τους εθνικούς ύμνους της Ινδίας και του Μπανγκλαντές. Υπήρξε ο πρώτος Ασιάτης που βραβεύτηκε και μέσα από το καλλιτεχνικό και πνευματικό του έργο άνοιξε δρόμους για να γνωρίσει επιτέλους η Δύση την κουλτούρα της Ανατολής. Το πιο πολυδιαβασμένο του βιβλίο διεθνώς είναι το Ghare – Baire (Το σπίτι και ο κόσμος).

Την επόμενη χρονιά δεν δίδεται Νόμπελ, ενώ το 1915 σειρά έχει ένας άλλος μυστικιστής και ειρηνιστής, ο Γάλλος Romain Rolland. Το 1916 βραβεύονται οι ηθογραφίες του Σουηδού Verner Von Heidenstam – μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας από το 1912 – του οποίου ο πατριωτισμός ήταν έκδηλος στο λογοτεχνικό έργο του και προφανώς συγκίνησε τους ομοεθνείς του. Και την επόμενη χρονιά όμως, το βραβείο δεν φεύγει από τη γειτονιά της Σουηδίας, καθώς το μοιράζονται δύο Δανοί, ο Karl Adolph Gjellerup – ενίοτε χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Επίγονος – και Henrik Pontoppidan, και οι δύο εκπρόσωποι του Μοντερνισμού. Το 1918 δεν δίδεται βραβείο, ενώ την τελευταία χρονιά της δεκαετίας τιμάται ο Ελβετός Carl Spitteler, για το έπος  του Olympic Spring, στο οποίο παρουσιάζει τις ανθρώπινες ανησυχίες σχετικά με το σύμπαν αναμεμειγμένες με μυθολογικά και φανταστικά στοιχεία δημιουργώντας ένα πρωτοποριακό αποτέλεσμα.

India - Puressence

L'ete indien - Joe Dassin