Φεβρουάριος 2015
Αφού πέρασαν σχεδόν οχτώ χρόνια από την τελευταία κυκλοφορία με το όνομά του, ο José González επιστρέφει με το τρίτο του άλμπουμ. Μεσολάβησαν δύο δίσκοι με το σχήμα Junip, το οποίο σχημάτισε με τον Tobias Winterkorn, αλλά ο ήχος του δεν επηρεάστηκε ιδιαίτερα. Αυτό μάλλον είναι και καλό και κακό. Το ‘Vestiges & Claws’ δεν είναι κάτι διαφορετικό απ’ τις δύο προηγούμενες δουλειές του, αλλά αυτό που κάνει ήταν και είναι αξιόλογο.
Ο λόγος που είναι αξιόλογο είναι απλός. Ξεχωρίζει. Αν τον έχεις ακούσει μια-δυο φορές, είναι εύκολο να αναγνωρίσεις τα ήρεμα, αλλά ζωντανά αρπίσματά του και τη σταθερά ζεστή, μεταξύ νανουρίσματος και ψίθυρου φωνή του. Είναι πολλοί οι τραγουδοποιοί σ’ αυτό το είδος και ενώ καταφέρνει να ξεχωρίζει απ’ αυτόν τον συρφετό, χωρίς απαραίτητα να είναι καλύτερος ή πιο ικανός, μόλις μερικά απ’ τα τραγούδια του μένουν στη μνήμη. Τα ‘Stories We Build, Stories We Tell’ και ‘Leaf Off / The Cave’ είναι σίγουρα δύο απ’ αυτά. Χρησιμοποιεί τα παλαμάκια και στα δύο με ενδιαφέρον τρόπο, άλλοτε αθώα στο φόντο κι άλλοτε δίπλα στην κιθάρα, και μας αφήνει με το σφύριγμα του ελαφρώς διαφορετικού ‘Open Book’. Το ‘Vestiges & Claws’ δεν είναι μια πολύ καλή καινούρια δουλειά, αλλά σίγουρα ο Αργεντινο-Σουηδός αξίζει λίγη απ’ την προσοχή μας.
Αφού πέρασαν σχεδόν οχτώ χρόνια από την τελευταία κυκλοφορία με το όνομά του, ο José González επιστρέφει με το τρίτο του άλμπουμ. Μεσολάβησαν δύο δίσκοι με το σχήμα Junip, το οποίο σχημάτισε με τον Tobias Winterkorn, αλλά ο ήχος του δεν επηρεάστηκε ιδιαίτερα. Αυτό μάλλον είναι και καλό και κακό. Το ‘Vestiges & Claws’ δεν είναι κάτι διαφορετικό απ’ τις δύο προηγούμενες δουλειές του, αλλά αυτό που κάνει ήταν και είναι αξιόλογο.
Ο λόγος που είναι αξιόλογο είναι απλός. Ξεχωρίζει. Αν τον έχεις ακούσει μια-δυο φορές, είναι εύκολο να αναγνωρίσεις τα ήρεμα, αλλά ζωντανά αρπίσματά του και τη σταθερά ζεστή, μεταξύ νανουρίσματος και ψίθυρου φωνή του. Είναι πολλοί οι τραγουδοποιοί σ’ αυτό το είδος και ενώ καταφέρνει να ξεχωρίζει απ’ αυτόν τον συρφετό, χωρίς απαραίτητα να είναι καλύτερος ή πιο ικανός, μόλις μερικά απ’ τα τραγούδια του μένουν στη μνήμη. Τα ‘Stories We Build, Stories We Tell’ και ‘Leaf Off / The Cave’ είναι σίγουρα δύο απ’ αυτά. Χρησιμοποιεί τα παλαμάκια και στα δύο με ενδιαφέρον τρόπο, άλλοτε αθώα στο φόντο κι άλλοτε δίπλα στην κιθάρα, και μας αφήνει με το σφύριγμα του ελαφρώς διαφορετικού ‘Open Book’. Το ‘Vestiges & Claws’ δεν είναι μια πολύ καλή καινούρια δουλειά, αλλά σίγουρα ο Αργεντινο-Σουηδός αξίζει λίγη απ’ την προσοχή μας.