Όταν βλέπετε την παρακάτω αφίσα τι σκέφτεστε;
Μια δική μου εκτίμηση είναι πως ο σκηνοθέτης εξαρχής προετοιμάζει το κοινό του σχετικά με το ότι θα έβλεπε ένα Βυσσινόκηπο διαφορετικό. Ρόλοι και νόημα παραμένουν οι ίδιοι, τσεχωφικοί. Ωστόσο, η σκοπιά είναι τελείως διαφορετική και γι' αυτό και μόνο θα δώσουμε κάποια ελαφρυντικά στο αποτέλεσμα που είδαμε στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών.
Μια δική μου εκτίμηση είναι πως ο σκηνοθέτης εξαρχής προετοιμάζει το κοινό του σχετικά με το ότι θα έβλεπε ένα Βυσσινόκηπο διαφορετικό. Ρόλοι και νόημα παραμένουν οι ίδιοι, τσεχωφικοί. Ωστόσο, η σκοπιά είναι τελείως διαφορετική και γι' αυτό και μόνο θα δώσουμε κάποια ελαφρυντικά στο αποτέλεσμα που είδαμε στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών.
Ο Νίκος Καραθάνος, εμπνευσμένος από τον Άντον Τσέχωφ που ισχυριζόταν πως το έργο του δεν ήταν δράμα αλλά κωμωδία, μετουσιώνει μια «αιρετική κωμωδία μέσα σε ένα υπέροχο δράμα». Οι ήρωες φοβούνται πως θα χάσουν τον αγαπημένο τους κήπο, ένα μέρος που έχουν συνδέσει με τόσες αναμνήσεις. Αυτό τους κάνει εύθραυστους, ενώ παράλληλα αναδεικνύει την τραγικότητα της ανθρώπινης φύσης. Ήδη από παιδιά αναγκαζόμαστε να δεχόμαστε τις αλλαγές, πάντοτε με τον φόβο μη χάσουμε κάτι αγαπημένο. Μεγαλώνοντας, κάθε πράξη αποκτά διαφορετική βαρύτητα, η αλλαγή μοιάζει με καταναγκαστικό έργο της οποίας αποποιούμαστε τις ευθύνες και ο φόβος παραμένει. Στο έργο του Καραθάνου η παιδικότητα είναι παρούσα καθόλη τη διάρκεια της παράστασης, μεταμφιεσμένη με αυτάκια Μίκι Μάους: τρεις ηθοποιοί φορούσαν τα αυτάκια διατελώντας ένα ρόλο βουβό και κάποιες φορές επιτυχημένα κωμικό.
Από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία της παράστασης υπήρξαν τα σκηνικά και η μουσική. Αφενός, η σκηνή μετατράπηκε σε ένα δωμάτιο παιδικό που δεν απείχε πολύ από εικόνες της "Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων". Αφετέρου, η μουσική του Άγγελου Τριανταφύλλου προσέδωσε ένα ονειρικό στοιχείο στην παράσταση.
Από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία της παράστασης υπήρξαν τα σκηνικά και η μουσική. Αφενός, η σκηνή μετατράπηκε σε ένα δωμάτιο παιδικό που δεν απείχε πολύ από εικόνες της "Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων". Αφετέρου, η μουσική του Άγγελου Τριανταφύλλου προσέδωσε ένα ονειρικό στοιχείο στην παράσταση.
Οι ερμηνείες της πλειονότητας του θιάσου ήταν εξαιρετικές, γι'αυτό και θα ξεχωρίσουμε για διαφορετικούς λόγους λίγα ονόματα. Καθηλωτική στην ερμηνεία της η Γαλήνη Χατζηπασχάλη, εμβλήμα κωμωδίας η Λένα Κιτσοπούλου, γοητευτικά εκνευριστικός ο Μιχάλης Σαράντης και εύστοχος στο βουβό του ρόλο ο Άγγελος Παπαδημητρίου.
Παρόλο που η σκηνοθεσία ήθελε να αποτυπώσει κάτι τελείως διαφορετικό και ο θεατής θα έπρεπε να είναι υποψιασμένος, έκρινα πως υπήρχε μεγάλη δόση υπερβολής σε στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν. Για παράδειγμα, τα φρέσκα κρεμμυδάκια και οι τόσες φωνές δεν εξυπηρετούσαν το στόχο του καλλιτέχνη και πιθανόν να προέκυψαν από υπερβάλοντα ζήλο.
Το νόημα παρέμεινε το ίδιο όμως: οι εποχές αλλάζουν, πόρτες κλείνουν και ανοίγουν άλλες που μπορεί να φέρουν κήπους ή και τίποτα, ενώ ο κύκλος κλείνει με τα υλικά αγαθά να λένε αντίο στους συναισθηματικούς δεσμούς.
Η ταυτότητα της παράστασης
Την Πέμπτη 7 και την Παρασκευή 8 Μαΐου με αγγλικούς υπερτίτλους.
Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου
Σκηνοθεσία - Διασκευή: Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά και κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Απόδοση κειμένου: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου
Ηχολήπτης: Κωστής Παυλόπουλος
Hair Design: Ντάνιελ Αθανασίου
Μακιγιάζ: Αλεξάνδρα Μυτά
Βοηθoί σκηνοθέτη: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Πέτρος Γεωργοπάλης
Βοηθοί σκηνογράφου: Ευαγγελία Θεριανού, Μυρτώ Λάμπρου, Δάφνη Ηλιοπούλου
Βοηθός παραγωγής: Τζέλα Χριστοπούλου
Παίζουν: Θανάσης Αλευράς, Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Αναστασία Κονίδη, Χρήστος Λούλης, Γιώργος Μπινιάρης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Δάφνη Πατακιά, Μιχάλης Σαράντης, Έλενα Τοπαλίδου, Άγγελος Τριανταφύλλου, Λυδία Φωτοπούλου, Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Κατασκευή σκηνικού: Lazaridis Scenic Studio και Στέλιος Λαμπαδάριος
Κατασκευές κοστουμιών: Δέσποινα Μακαρούνη
Κατασκευή «ελέφαντα»: Σωκράτης Παπαδόπουλος
Ακούγονται οι μουσικοί: Γιώργος Πετρούδης (μπουζούκι), Δημήτρης Γκόγκας (τρομπέτα), Σπύρος Βέργης (τρομπόνι), Δημήτρης Ντακοβάνος (φαγκότο), Κώστας Τσέκος (μπάσο κλαρινέτο).
Η ηχογράφηση έγινε στο Studio Artracks από τον Γιώργο Πρινιωτάκη.
Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών
Εκτέλεση Παραγωγής: Γιολάντα Μαρκοπούλου / POLYPLANITY Productions
Παρόλο που η σκηνοθεσία ήθελε να αποτυπώσει κάτι τελείως διαφορετικό και ο θεατής θα έπρεπε να είναι υποψιασμένος, έκρινα πως υπήρχε μεγάλη δόση υπερβολής σε στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν. Για παράδειγμα, τα φρέσκα κρεμμυδάκια και οι τόσες φωνές δεν εξυπηρετούσαν το στόχο του καλλιτέχνη και πιθανόν να προέκυψαν από υπερβάλοντα ζήλο.
Το νόημα παρέμεινε το ίδιο όμως: οι εποχές αλλάζουν, πόρτες κλείνουν και ανοίγουν άλλες που μπορεί να φέρουν κήπους ή και τίποτα, ενώ ο κύκλος κλείνει με τα υλικά αγαθά να λένε αντίο στους συναισθηματικούς δεσμούς.
Η ταυτότητα της παράστασης
Την Πέμπτη 7 και την Παρασκευή 8 Μαΐου με αγγλικούς υπερτίτλους.
Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου
Σκηνοθεσία - Διασκευή: Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά και κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Απόδοση κειμένου: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου
Ηχολήπτης: Κωστής Παυλόπουλος
Hair Design: Ντάνιελ Αθανασίου
Μακιγιάζ: Αλεξάνδρα Μυτά
Βοηθoί σκηνοθέτη: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Πέτρος Γεωργοπάλης
Βοηθοί σκηνογράφου: Ευαγγελία Θεριανού, Μυρτώ Λάμπρου, Δάφνη Ηλιοπούλου
Βοηθός παραγωγής: Τζέλα Χριστοπούλου
Παίζουν: Θανάσης Αλευράς, Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Αναστασία Κονίδη, Χρήστος Λούλης, Γιώργος Μπινιάρης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Δάφνη Πατακιά, Μιχάλης Σαράντης, Έλενα Τοπαλίδου, Άγγελος Τριανταφύλλου, Λυδία Φωτοπούλου, Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Κατασκευή σκηνικού: Lazaridis Scenic Studio και Στέλιος Λαμπαδάριος
Κατασκευές κοστουμιών: Δέσποινα Μακαρούνη
Κατασκευή «ελέφαντα»: Σωκράτης Παπαδόπουλος
Ακούγονται οι μουσικοί: Γιώργος Πετρούδης (μπουζούκι), Δημήτρης Γκόγκας (τρομπέτα), Σπύρος Βέργης (τρομπόνι), Δημήτρης Ντακοβάνος (φαγκότο), Κώστας Τσέκος (μπάσο κλαρινέτο).
Η ηχογράφηση έγινε στο Studio Artracks από τον Γιώργο Πρινιωτάκη.
Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών
Εκτέλεση Παραγωγής: Γιολάντα Μαρκοπούλου / POLYPLANITY Productions