Όταν ο Πελέ δήλωσε 'O Θεός με έστειλε για να παίζω ποδόσφαιρο', ο Ντιέγκο απάντησε την άλλη μέρα: 'Δε θυμάμαι να έστειλα κανέναν...' Τον έβλεπα προχθες στον πάγκο της Αργεντινής και σκεφτόμουν τι άλλη επιλογή θα μπορούσε να έχει από το να κοουτσαρει μια μέρα τη λατρεμένη του Εθνική.
Κάτι ανάμεσα σε φιγούρα καρτούν πια, πάντα απρόβλεπτος και (εκ προθέσεως..) προκλητικός, ο πιο αγαπημένος μου ποδοσφαιριστές ever, παραμένει 'rock n roll' μέχρι το κόκκαλο! Δεν μπορώ να δω την Αργεντινή να το σηκώνει αυτό το καλοκαίρι, αλλά μπορώ να δω τον Ντιέγκο να τα βάζει (ξανά..) με θεούς και δαίμονες ή ακόμα - ακόμα και να δούμε σε replay 'το κλάμα του Θεού', όπως στο Mundial του '90 στην Ιταλία.
Οι OTHERNESS, ένα απο τα αληθινά αξιόλογα ονόματα της Αργεντινής (και με ένα ΕΞΟΧΟ album..) μου έλεγαν πρόσφατα οτι ο Ντιέγκο είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό σύμβολο για τη χώρα τους... Είναι ο ίδιος ο 'ΔΙΚΑΙΟΣ ΘΥΜΟΣ' μιας ολόκληρης πατρίδας, μιας Αργεντινής που ακόμη στη μετά ΔΝΤ εποχή, ψάχνει σιγά, σιγά να βρει ξανά το βηματισμό της..
Δυνατή η Γκάνα χθες, σαρωτική η Γερμανία με την τεσσάρα της και εύχομαι επίσης η Ομάδα 'μου', η Αγγλία να βρει σύντομα ενα σοβαρό τερματοφύλακα, γιατί η ομάδα έχει δυνατότητες. Βέβαια, για να πω την αλήθεια το goal του Gerard με οδήγησε ήδη στο ταμείο, αλλά εδώ πάμε για τον ΤΙΤΛΟ φέτος... όχι απλά για 'συμπαθητικά' κέρδη...(μη γελάς Μπαλιώτη..)
Περιμένω τα επόμενα, νέα άρθρα για το Mundial εδώ από τον φίλτατο 'Βyrtinio', μα έχω ήδη την αίσθηση πως αυτό θα είναι έτσι κι αλλιώς ένα χορταστικό Παγκόσμιο κύπελο. Ας μην ξεχνάμε πως και η Ελλάδα άλλωστε θα αντιμετωπίσει την Αργεντινή του Ντιέγκο..(ωχ...!) και ξέρετε κάτι; Όσο και αν ο Μεσι είναι ένας απόλυτα κορυφαίος αρτίστας της μπάλας, κάτι το μοναδικό και υπέροχο, ένας σπάνιος ποδοσφαιριστής..'δικαιο θυμό' δεν έχει... Αλλά πάλι ένας Ντιεγκο είναι αρκετός σε μια χώρα...
Κάτι ανάμεσα σε φιγούρα καρτούν πια, πάντα απρόβλεπτος και (εκ προθέσεως..) προκλητικός, ο πιο αγαπημένος μου ποδοσφαιριστές ever, παραμένει 'rock n roll' μέχρι το κόκκαλο! Δεν μπορώ να δω την Αργεντινή να το σηκώνει αυτό το καλοκαίρι, αλλά μπορώ να δω τον Ντιέγκο να τα βάζει (ξανά..) με θεούς και δαίμονες ή ακόμα - ακόμα και να δούμε σε replay 'το κλάμα του Θεού', όπως στο Mundial του '90 στην Ιταλία.
Οι OTHERNESS, ένα απο τα αληθινά αξιόλογα ονόματα της Αργεντινής (και με ένα ΕΞΟΧΟ album..) μου έλεγαν πρόσφατα οτι ο Ντιέγκο είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό σύμβολο για τη χώρα τους... Είναι ο ίδιος ο 'ΔΙΚΑΙΟΣ ΘΥΜΟΣ' μιας ολόκληρης πατρίδας, μιας Αργεντινής που ακόμη στη μετά ΔΝΤ εποχή, ψάχνει σιγά, σιγά να βρει ξανά το βηματισμό της..Δυνατή η Γκάνα χθες, σαρωτική η Γερμανία με την τεσσάρα της και εύχομαι επίσης η Ομάδα 'μου', η Αγγλία να βρει σύντομα ενα σοβαρό τερματοφύλακα, γιατί η ομάδα έχει δυνατότητες. Βέβαια, για να πω την αλήθεια το goal του Gerard με οδήγησε ήδη στο ταμείο, αλλά εδώ πάμε για τον ΤΙΤΛΟ φέτος... όχι απλά για 'συμπαθητικά' κέρδη...(μη γελάς Μπαλιώτη..)
Περιμένω τα επόμενα, νέα άρθρα για το Mundial εδώ από τον φίλτατο 'Βyrtinio', μα έχω ήδη την αίσθηση πως αυτό θα είναι έτσι κι αλλιώς ένα χορταστικό Παγκόσμιο κύπελο. Ας μην ξεχνάμε πως και η Ελλάδα άλλωστε θα αντιμετωπίσει την Αργεντινή του Ντιέγκο..(ωχ...!) και ξέρετε κάτι; Όσο και αν ο Μεσι είναι ένας απόλυτα κορυφαίος αρτίστας της μπάλας, κάτι το μοναδικό και υπέροχο, ένας σπάνιος ποδοσφαιριστής..'δικαιο θυμό' δεν έχει... Αλλά πάλι ένας Ντιεγκο είναι αρκετός σε μια χώρα...
Σχετικό θέμα