1. Τί θα ακούσεις;
Alternative rock με garage στοιχεία
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Mess Around, Trouble, Cry Baby, Sweetie Little Jean, Too Late To Say Goodbye
3. Bαθμολογία:
7.5/10
Μπορείς να πεις τους Cage The Elephant και περίπτωση. Είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που γουστάρεις να ακούς και αρκετά τραγούδια τους συγκαταλέγονται στη λίστα με τα αγαπημένα σου κομμάτια, αλλά στην ερώτηση «ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου καλλιτέχνες;» δεν θα σου έρθουν ποτέ στο μυαλό αμέσως. Η πορεία της μπάντας από το Kentucky είναι ανοδική δίσκο με δίσκο, με τον front man, Matt Shultz, να γίνεται από τις πιο χαρακτηριστικές μουσικές φιγούρες για την εκρηκτικότητά του πάνω στη σκηνή και τους εμπνευσμένους στίχους του.
Η αλήθεια είναι πως τους ανακάλυψα πριν τρία χρόνια από την μεγάλη επιτυχία τους, “Come A Little Closer”, μέσα από το εξαιρετικό album, “Melophobia”. Ωστόσο, τόσο το ντεμπούτο τους όσο και ο δεύτερος δίσκος τους είναι άξια υπόκλισης και πολλαπλών ακροάσεων.
Η είδηση ότι οι Cage The Elephant θα κυκλοφορήσουν την τέταρτη δισκογραφική τους δουλειά ήταν ό,τι καλύτερο για τους fans του συγκροτήματος και όχι μόνο. Ο δίσκος τιτλοφορείται “Tell Me I’m Pretty” και ήδη από το πρώτο δείγμα που μας πρόσφεραν ένα μήνα πριν την επίσημη κυκλοφορία, οι προσδοκίες για το συνολικό αποτέλεσμα του album είναι αρκετά μεγάλες.
Από το ξεκίνημα κιόλας ακούμε αυτό που περιμέναμε και θέλαμε από το πενταμελές γκρουπ, δηλαδή ηλεκτρικές κιθάρες να περνούν από την παραμόρφωση, γλυκά και ταυτόχρονα δυναμικά ακόρντα και χαρακτηριστικά ρεφρέν. Το “Mess Around” είναι από τα τραγούδια που ξεχωρίζουν από το πρώτο άκουσμα με την άκρως χορευτική διάθεσή του. Μετά τις δυο πρώτες ακροάσεις του δίσκου, δύο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που εντοπίζονται. Το βασικό είναι πως στη θέση του παραγωγού βρίσκεται ο Dan Auerbach των Black Keys και το γεγονός ότι έχει βάλει το χεράκι του είναι εμφανές. Αυτό έχει ένα καλό και ένα κακό. Το καλό είναι ότι οι Cage The Elephant ακούγονται τώρα πιο μελωδικοί και πιο blues, διατηρώντας όμως και το garage rock. Το κακό είναι πως κάποια κομμάτια του album είναι τύπου Black Keys, πράγμα που μπορεί να χαλάσει κάποιους φανατικούς οπαδούς του συγκροτήματος. Προσωπικά, το συγκεκριμένο δεν το βρίσκω πολύ άσχημο ακουστικά μέσα από τα 10 τραγούδια του δίσκου.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό που εντοπίζουμε στο “Tell Me I’m Pretty” είναι ότι συνεχώς ακούμε κάτι το διαφορετικό μέχρι το τέλος. Περνάμε από χορευτικά κομμάτια, όπως το “Cry Baby” και το “That’s Right”, συναντούμε πιο δυναμικές στιγμές στις οποίες κυριαρχεί το garage, ενώ ακούμε και μπαλαντοειδή τραγούδια. Ένα από αυτά είναι το “Trouble”, που αποτελεί ένα από τα ωραιότερα σημεία του δίσκου.
Το album δε θα σε κουράσει καθόλου. Αντιθέτως, διαθέτει τη δυναμική να σε κάνει να το ακούσεις αρκετές φορές και να σε βάλει στο τρυπάκι να διαλέξεις ποια κομμάτια σου αρέσουν περισσότερο. Αυτό δεν θα το καταφέρεις διότι σχεδόν όλα τα τραγούδια έχουν κάτι το ξεχωριστό που θα σου τραβήξει το ενδιαφέρον. Το “Tell Me I’m Pretty” δεν είναι ο δίσκος που θα αποτελέσει το σήμα κατατεθέν των Cage The Elephant, αλλά είναι η απόδειξη ότι ο Matt Shultz και η παρέα του δεν έκαναν τίποτα τυχαία μέχρι τώρα και ξέρουν να συνθέτουν ηλεκτρικά και όμορφα τραγούδια.
Alternative rock με garage στοιχεία
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Mess Around, Trouble, Cry Baby, Sweetie Little Jean, Too Late To Say Goodbye
3. Bαθμολογία:
7.5/10
Μπορείς να πεις τους Cage The Elephant και περίπτωση. Είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που γουστάρεις να ακούς και αρκετά τραγούδια τους συγκαταλέγονται στη λίστα με τα αγαπημένα σου κομμάτια, αλλά στην ερώτηση «ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου καλλιτέχνες;» δεν θα σου έρθουν ποτέ στο μυαλό αμέσως. Η πορεία της μπάντας από το Kentucky είναι ανοδική δίσκο με δίσκο, με τον front man, Matt Shultz, να γίνεται από τις πιο χαρακτηριστικές μουσικές φιγούρες για την εκρηκτικότητά του πάνω στη σκηνή και τους εμπνευσμένους στίχους του.
Η αλήθεια είναι πως τους ανακάλυψα πριν τρία χρόνια από την μεγάλη επιτυχία τους, “Come A Little Closer”, μέσα από το εξαιρετικό album, “Melophobia”. Ωστόσο, τόσο το ντεμπούτο τους όσο και ο δεύτερος δίσκος τους είναι άξια υπόκλισης και πολλαπλών ακροάσεων.
Η είδηση ότι οι Cage The Elephant θα κυκλοφορήσουν την τέταρτη δισκογραφική τους δουλειά ήταν ό,τι καλύτερο για τους fans του συγκροτήματος και όχι μόνο. Ο δίσκος τιτλοφορείται “Tell Me I’m Pretty” και ήδη από το πρώτο δείγμα που μας πρόσφεραν ένα μήνα πριν την επίσημη κυκλοφορία, οι προσδοκίες για το συνολικό αποτέλεσμα του album είναι αρκετά μεγάλες.
Από το ξεκίνημα κιόλας ακούμε αυτό που περιμέναμε και θέλαμε από το πενταμελές γκρουπ, δηλαδή ηλεκτρικές κιθάρες να περνούν από την παραμόρφωση, γλυκά και ταυτόχρονα δυναμικά ακόρντα και χαρακτηριστικά ρεφρέν. Το “Mess Around” είναι από τα τραγούδια που ξεχωρίζουν από το πρώτο άκουσμα με την άκρως χορευτική διάθεσή του. Μετά τις δυο πρώτες ακροάσεις του δίσκου, δύο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που εντοπίζονται. Το βασικό είναι πως στη θέση του παραγωγού βρίσκεται ο Dan Auerbach των Black Keys και το γεγονός ότι έχει βάλει το χεράκι του είναι εμφανές. Αυτό έχει ένα καλό και ένα κακό. Το καλό είναι ότι οι Cage The Elephant ακούγονται τώρα πιο μελωδικοί και πιο blues, διατηρώντας όμως και το garage rock. Το κακό είναι πως κάποια κομμάτια του album είναι τύπου Black Keys, πράγμα που μπορεί να χαλάσει κάποιους φανατικούς οπαδούς του συγκροτήματος. Προσωπικά, το συγκεκριμένο δεν το βρίσκω πολύ άσχημο ακουστικά μέσα από τα 10 τραγούδια του δίσκου.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό που εντοπίζουμε στο “Tell Me I’m Pretty” είναι ότι συνεχώς ακούμε κάτι το διαφορετικό μέχρι το τέλος. Περνάμε από χορευτικά κομμάτια, όπως το “Cry Baby” και το “That’s Right”, συναντούμε πιο δυναμικές στιγμές στις οποίες κυριαρχεί το garage, ενώ ακούμε και μπαλαντοειδή τραγούδια. Ένα από αυτά είναι το “Trouble”, που αποτελεί ένα από τα ωραιότερα σημεία του δίσκου.
Το album δε θα σε κουράσει καθόλου. Αντιθέτως, διαθέτει τη δυναμική να σε κάνει να το ακούσεις αρκετές φορές και να σε βάλει στο τρυπάκι να διαλέξεις ποια κομμάτια σου αρέσουν περισσότερο. Αυτό δεν θα το καταφέρεις διότι σχεδόν όλα τα τραγούδια έχουν κάτι το ξεχωριστό που θα σου τραβήξει το ενδιαφέρον. Το “Tell Me I’m Pretty” δεν είναι ο δίσκος που θα αποτελέσει το σήμα κατατεθέν των Cage The Elephant, αλλά είναι η απόδειξη ότι ο Matt Shultz και η παρέα του δεν έκαναν τίποτα τυχαία μέχρι τώρα και ξέρουν να συνθέτουν ηλεκτρικά και όμορφα τραγούδια.