Πριν αρκετό καιρό, όταν έμαθα πως θα βγει ταινία με τίτλο "Creed", αρχικά, δεν μου πέρασε από το μυαλό καν σε τι αναφέρεται. Εν συνεχεία, είδα τον Stallone δίπλα σε ένα σάκο του μποξ και αμέσως κατάλαβα πως αναφέρεται στον θρυλικό "Master of Disaster" Apollo Creed και συνάμα στην έβδομη ταινία Rocky! Εκεί ήταν που άρχισα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου, καθώς πίστεψα πως ήταν η καταστροφή ενός αγαπημένου franchise, με το οποίο αν μη τι άλλο ως πιτσιρικάς έχω περάσει πάρα πολλές ώρες, βλέποντας καμένες διαφημίσεις στο Star ή το Alpha, περιμένοντας το Rocky να πλακώσει στις φάπες τον Drago και τον Clubber Lang. Ευτυχώς όμως για εμένα, ο γέρο Sylvester και η παρέα του ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου και το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά πολύ καλό!
Η σκηνοθεσία του Ryan Coogler, η οποία αποτελεί τη δεύτερη κινηματογραφική δουλειά του μετά το "Fruitvale Station" (2013), είναι αρκετά αξιόλογη, αν και νομίζω πως δε διαφέρει και πολύ από αυτές των προηγούμενων ταινιών Rocky. Θαρρώ πως πάτησε πάρα πολύ πάνω στις παλιότερες ταινίες, σίγουρα όμως η πιο εξελιγμένη τεχνολογία της εποχής τον βοήθησε στο να δώσει μια δική του πινελιά. Αρκετές σκηνές διαλόγου, ακόμα περισσότερες προπόνησης και στο τέλος ο μεγάλος αγώνας για την ανάδειξη του νικητή.
Το σενάριο στο οποίο εκτός από τον ίδιο τον Coogler έβαλε το χεράκι του και ο πρωτοεμφανιζόμενος Aaron Covington, στερείται πρωτοτυπίας. Όλα βασίζονται σε αυτά που είχε γράψει ο Sylvester Stallone παλιότερα. Ίσως θα ήταν πολύ σωστό το "Creed" να χαρακτηριστεί ως ένα πάρα πολύ καλό αφιέρωμα σε όλες τις προηγούμενες ταινίες της σειράς. Σαν να βλέπει για παράδειγμα ο Rocky Balboa την πολυτάραχη ζωή του να κυλάει μπροστά από τα μάτια του. Την κότα που κυνήγησε για να γίνει γρηγορότερος, τον πόνο που ένιωσε όταν η αγαπημένη του Adrian μπήκε στο νοσοκομείο, ενώ αυτός έπρεπε να προπονηθεί σκληρά για τον αγώνα, το τρέξιμο στο τέλος της προπόνησης που καταλήγει να τον ακολουθεί όλο το πλήθος, ο αγώνας που έπρεπε να δοθεί στο αντίπαλο "στρατόπεδο", και πολλά άλλα.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Adonis Johnson και νόθου γιου του Apollo Creed, ο Michael B. Jordan είναι αρκετά καλός, αλλά όχι σε σημείο που να μπορούμε να πιαστούμε από αυτόν ώστε να χαρακτηρίσουμε καλή αυτή την ταινία. Η Tessa Thompson, που πλαισιώνει τον Jordan και ενσαρκώνει το ρόλο της "ιδιαίτερης" Bianca, προσφέρει μια καλή δόση γλυκύτητας αλλά είναι κάπως αδιάφορη ως παρουσία εδώ που τα λέμε.
Τι είναι αυτό που με κάνει να χαρακτηρίσω πολύ καλό όμως το όλο αποτέλεσμα; Μα η παρουσία του Sylvester Stallone, φυσικά. Ο άνθρωπος φαινόταν σαράντα περίπου χρόνια πριν, από την πρώτη κιόλας ταινία "Rocky", πως ήταν και είναι γεννημένος για αυτόν το ρόλο. Αν ξαφνικά έρθει κάποιος και μου πει πως το Sylvester Stallone είναι ψευδώνυμο και πως το πραγματικό του όνομα είναι Rocky Balboa πολύ πιθανόν να τον πιστέψω. Ως Rocky, o Stallone μας είχε συνηθίσει να κάνει ασταμάτητη γυμναστική, να αγαπάει την οικογένειά του, να τρώει το ξύλο της αρκούδας και φυσικά να το ανταποδίδει αυτό και με το παραπάνω. Όλα αυτά όμως μέχρι εδώ. Στο "Creed" δε δέρνει κανέναν, ίσα-ίσα υποδύεται έναν καταρρακωμένο, γερασμένο και άρρωστο Rocky, αλλά σαν τον Άτλαντα που κρατούσε τον ουρανό στην ελληνική μυθολογία, καταφέρνει να κουβαλήσει στις πλάτες του ολόκληρη την ταινία. Δεν είναι και η καλύτερη ερμηνεία όλων των εποχών, αλλά το γεγονός πως όλα όσα κάνει είναι τόσο φυσιολογικά και αρμονικά δεμένα μεταξύ τους, που πραγματικά σε κάνουν να πιστέψεις πως αυτή είναι η πραγματική ζωή του Stallone, εμένα μου φτάνουν και μου περισσεύουν. Με λίγα λόγια δεν ένιωσα ούτε στο ελάχιστο πως ο Stallone υποκρίνεται κάποιον άλλο. Δικαίως μάλιστα κέρδισε πριν από λίγο καιρό τη Χρυσή Σφαίρα Β' Ανδρικού ρόλου για αυτή του την ερμηνεία και ακόμα πιο δίκαια θεωρώ πως θα κερδίσει το χρυσό αγαλματίδιο στις 29 Φεβρουαρίου, όντας υποψήφιος για το Oscar Β' Ανδρικού Ρόλου, κατέχοντας ταυτόχρονα και την μοναδική υποψηφιότητας της ταινίας.
Σε γενικές γραμμές το "Creed" είναι μια αρκετά καλή ταινία, δίχως την τρομερή σκηνοθεσία, δίχως το καταπληκτικό σενάριο, αλλά με τον Sylvester Stallone. Αν όλα αυτά δεν σας έπεισαν να δείτε την ταινία, τότε ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω τρέιλερ.
Υπόθεση:
Ο Adonis Johnson δε γνώρισε ποτέ τον διάσημο πατέρα του, τον παγκόσμιο πρωταθλητή Βαρέων Βαρών, Apollo Creed, ο οποίος και απεβίωσε πριν τη γέννηση του. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία πως το μποξ τρέχει στις φλέβες του. Έτσι ο Adonis αποφασίζει να πάει στην Φιλαδέλφεια, τον τόπο του θρυλικού αγώνα του Apollo Creed με τον σκληρό, πρωτοεμφανιζόμενο τότε Rocky Balboa.
Στη Φιλαδέλφεια ο Adonis εντοπίζει τον Rocky και του ζητά να γίνει ο προπονητής του. Παρότι ο Rocky έχει αποσυρθεί από το χώρο, θα δει στον Adonis τη δύναμη και την αποφασιστικότητα που είχε γνωρίσει στον Apollo - τον σημαντικότερο αντίπαλο του, που κατέληξε να γίνει ο στενότερος φίλος του. Συμφωνεί να τον αναλάβει και να τον προπονεί, έχοντας ο ίδιος να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο, πιο θανάσιμο από οποιονδήποτε αντιμετώπισε στο ρινγκ.
Με τον Rocky στο πλευρό του, πολύ σύντομα ο Adonis θα έχει τη δική του ευκαιρία για την κατάκτηση του τίτλου. Μπορεί όμως να αποκτήσει όχι μόνο τη δύναμη, αλλά και την καρδιά ενός αληθινού μαχητή, την ώρα του μεγάλου αγώνα;
Υπότιτλος που ξεχώρισε:
Ένα βήμα. Μια γροθιά. Ένας γύρος τη φορά.
(One step. One punch. One round at a time.)
Σκηνοθεσία:
Ryan Coogler
Σενάριο:
Ryan Coogler
Aaron Covington
Sylvester Stallone
Ηθοποιοί:
Michael B. Jordan – Adonis Johnson
Sylvester Stallone – Rocky Balboa
Tessa Thompson – Bianca
Phylicia Rashad – Mary Anne Creed
Tony Bellew – "Pretty" Ricky Conlan