1. Τί θα ακούσεις:
folk rock
2. Βαθμολογία:
6/10
3. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Don't You Give Up On Me, Hero, Wild West
Έχοντας επιρροές από την country και folk μουσική σκηνή, η Elisabeth Corrin Maurus ή αλλιώς Lissie, παραμένει (ή έστω προσπαθεί) στο προσκήνιο της δισκογραφίας τα τελευταία πέντε χρόνια. Το πρώτο της album το 2010 ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη αποσπώντας αρκετά βραβεία και καλές κριτικές. Η δεύτερη δισκογραφική απόπειρα δεν άργησε να συμβεί και το 2013 ήρθε το επόμενο μουσικό της έργο το οποίο απλά διατήρησε την Αμερικανή τραγουδοποιό σε καλά επίπεδα. Χωρίς πολλές φανφάρες, η 33χρονη επιστρέφει φέτος με τον τρίτο δίσκο της ο οποίος τιτλοφορείται “My Wild West”.
Η Lissie μελαγχολεί, η Lissie θυμάται το παρελθόν και δακρύζει με τους αποτυχημένους έρωτες, η Lissie αναζητεί τα χαμένα της συναισθήματα. Αυτά και άλλα θέματα που περιορίζονται στα στενά μελαγχολικά όρια τραγουδιούνται σε ένα δίσκο που μετά τα 40 λεπτά που διαρκεί σου αφήνει λίγα πράγματα. Αρχικά, το album – μετά από μια μικρή εισαγωγή – ανοίγει με το ανιαρό “Hollywood” ενώ στη συνέχεια το ομώνυμο κομμάτι αν και κυμαίνεται και αυτό σε παρόμοια μπαλαντοειδή επίπεδα είναι εμφανώς καλύτερο με την δυναμική που έχει το ρεφρέν του. Κατά τη διάρκεια της τρίτης ακρόασης των 12 τραγουδιών του δίσκου πετυχαίνω τον εαυτό μου να ταυτίζει τα φωνητικά και το ύφος της Lissie σε κάποια κομμάτια με τα αντίστοιχα άλλων καλλιτεχνών. Τα “Hero” και “Stay” κάλλιστα θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται σε δουλειά της Lana del Rey ενώ το “Daughters” θυμίζει αφάνταστα την Alanis Morissette.
Το περίεργο με το “My Wild West” είναι πως ενώ αρκετά τραγούδια του είναι αξιόλογα, στο σύνολό του δεν μπορώ να πω ότι είναι ένας δίσκος που θα μου μείνει. Μελαγχολία, στενάχωρες καταστάσεις, όχι όμορφα συναισθήματα. Όχι ότι όλα αυτά είναι απαγορευτικό να εκφραστούν μαζεμένα σε ένα album, αλλά να το κάνεις καλά και στην τελική πώς να το κάνουμε, η βασίλισσα της μελαγχολίας είναι η Lana del Rey. Από την Lissie και το τρίτο της έργο θα κρατήσω την διατήρηση του folk και τις επηρεασμένες από την country μελωδίες της, όπως και στις προηγούμενες δουλειές της. Από 'κει και πέρα, δεν θα ανυπομονώ κιόλας για τον επόμενο δίσκο της.