Τρία Π, για το αγαπημένο μας Ποδήλατο. Χθες, 22 Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο. Ας θυμίσουμε και πάλι, Φίλες & Φίλοι, ότι σπουδαίοι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών λάτρεψαν και εκθείασαν μέσα από την ποίηση, τον πεζό λόγο, τη μουσική και τη ζωγραφική, αυτό το υπέροχο παιχνίδι και μέσο μετακίνησης.
«Η ποίησις είναι ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου», αποφάνθηκε ο Μέγας Ανδρέας Εμπειρίκος. Και ο βραβευμένος με Nobel Λογοτεχνίας Οδυσσέας Ελύτης συνέθεσε το τόσο γοητευτικό ποίημα «Η Ποδηλάτισσα» που ακολουθεί. Το Mix Grill και η Radio Propaganda είναι υπέρ του ποδήλατου!
Το δρόμο πλάι στη θάλασσα
περπάτησα που 'κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.
Βρήκα τα φρούτα που 'χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που 'πεσε απ' το χέρι της.
Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.
Βρήκα τη ζώνη της, βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που 'μοιαζε με δάκρυ.
Τα μάζεψα ένα ένα και τα
κράτησα κι έλεγα πού 'ναι
πού 'ναι η ποδηλάτισσα.
Την είδα να περνά πάνω
απ' τα κύματα, την άλλη μέρα
πάνω από τα μνήματα.
Την τρίτη νύχτωσ' έχασα
τ' αχνάρια της, στους ουρανούς
άναψαν τα φανάρια της.
περπάτησα που 'κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.
Βρήκα τα φρούτα που 'χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που 'πεσε απ' το χέρι της.
Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.
Βρήκα τη ζώνη της, βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που 'μοιαζε με δάκρυ.
Τα μάζεψα ένα ένα και τα
κράτησα κι έλεγα πού 'ναι
πού 'ναι η ποδηλάτισσα.
Την είδα να περνά πάνω
απ' τα κύματα, την άλλη μέρα
πάνω από τα μνήματα.
Την τρίτη νύχτωσ' έχασα
τ' αχνάρια της, στους ουρανούς
άναψαν τα φανάρια της.