Είμαι η Άρτεμις Μπλου. Μελαγχολική εξ ορισμού. Θα προτιμούσα να έχω γεννηθεί σε παλιότερη εποχή, όταν όλα ήταν ακόμη αυθόρμητα. Βέβαια, η πραγματικότητα ήταν ανέκαθεν σουρεάλ και η καθημερινότητα συχνά αβάσταχτη.
Κάθε μέρα κάνω σκέψεις και καταλαβαίνω πως ωριμάζω. Ανακαλύπτω την απλότητα, την πολλαπλότητα του εαυτού μου, την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι και άλλους βαρύγδουπους τίτλους που διαμορφώνουν τη νεανική μας σκέψη. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία των ανθρώπινων σχέσεων και της επικοινωνίας. Όσο για τη σχέση μας με τον εαυτό μας, εκεί το πράγμα χωλαίνει πολύ.
Είμαι εδώ κι επιβιώνω σε αυτήν τη σουρέαλ πραγματικότητα με τις παράλογες απαιτήσεις και τη «σωστή» άποψη του καθενός. Σε μία πόλη που το πρωί σε καταπίνει και το βράδυ σε αφήνει ελεύθερο να ξεσπάσεις, την Αθήνα. Δεν τα καταφέρνω πάντα τόσο καλά. Στο τέλος της ημέρας αισθάνομαι καμιά φορά σαν την ηλικιωμένη κυρία του πρώτου ορόφου, που γκρινιάζει συνεχώς. Είναι πολύ εύκολο να γκρινιάζεις.
Αλήθεια, εσείς έχετε νιώσει ποτέ ανεπαρκείς; Ακόμη, μιλάτε μόνοι σας; Εγώ ας πούμε πολλές φορές με ενοχλώ κιόλας. Με μαλώνω, όταν κάνω σαν την κυρία του πρώτου.
Πρέπει να αναπτύξουμε ομοιόσταση, ψυχική. Αυτό που παραμένεις ήρεμος σχετικά κι ανεπηρέαστος από τις εξωτερικές μεταβολές και τις προσβολές και τις προστριβές…και όλα αυτά. Ο καθένας βρίσκει τους μηχανισμούς άμυνας που του ταιριάζουν.
Την μπαλκονόπορτα διάπλατα ανοιχτή, να φυσάει, να βρέχει.
Πάντα μουσική, πολλή μουσική, διαφορετικά είδη.
Πολλά βιβλία, απίστευτη μυρωδιά.
Βόλτες τα βράδια στα στενά της Πλάκας, να χάνομαι.
Δίνω στην κάθε μέρα μου μία δόση Κυριακής. Ξέρετε, η Κυριακή έχει αυτήν την απροσδιόριστη αίσθηση, σαν θαλπωρή και χαλάρωση μαζί κι έπειτα μελαγχολία.
Είμαι η Άρτεμις Μπλου και, αν ήμουν μέρα, θα ήμουν μία μελαγχολική Κυριακή.
Υ.Γ. 1 Σουρεάλ είναι πια ό,τι δεν είναι πια σουρεάλ.
Υ.Γ. 2 Αγόρασα ένα μπλοκ «Καταπολεμήστε το στρες ζωγραφίζοντας φύση».
Υ.Γ. 3 Η Άρτεμις Μπλου διάλεξε κομμάτια από τις διάφορες εκφάνσεις της rock και άλλα, ήρεμα και άγρια, που την χαρακτηρίζουν με μία δόση ψυχεδέλειας.
1.Dark Day - No, Nothing, Never
Από τη λίστα στο Spotify λείπουν τα κομμάτια The Electronic Circus - Direct Lines 1981, Βrian jonestown massacre - dropping bombs on the white house, Tres - Operator, Message - Dernière Nuit, Mellow Lizard - Sleepy Head, Secret colours - tomorrow never knows.
Κάθε μέρα κάνω σκέψεις και καταλαβαίνω πως ωριμάζω. Ανακαλύπτω την απλότητα, την πολλαπλότητα του εαυτού μου, την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι και άλλους βαρύγδουπους τίτλους που διαμορφώνουν τη νεανική μας σκέψη. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία των ανθρώπινων σχέσεων και της επικοινωνίας. Όσο για τη σχέση μας με τον εαυτό μας, εκεί το πράγμα χωλαίνει πολύ.
Είμαι εδώ κι επιβιώνω σε αυτήν τη σουρέαλ πραγματικότητα με τις παράλογες απαιτήσεις και τη «σωστή» άποψη του καθενός. Σε μία πόλη που το πρωί σε καταπίνει και το βράδυ σε αφήνει ελεύθερο να ξεσπάσεις, την Αθήνα. Δεν τα καταφέρνω πάντα τόσο καλά. Στο τέλος της ημέρας αισθάνομαι καμιά φορά σαν την ηλικιωμένη κυρία του πρώτου ορόφου, που γκρινιάζει συνεχώς. Είναι πολύ εύκολο να γκρινιάζεις.
Αλήθεια, εσείς έχετε νιώσει ποτέ ανεπαρκείς; Ακόμη, μιλάτε μόνοι σας; Εγώ ας πούμε πολλές φορές με ενοχλώ κιόλας. Με μαλώνω, όταν κάνω σαν την κυρία του πρώτου.
Πρέπει να αναπτύξουμε ομοιόσταση, ψυχική. Αυτό που παραμένεις ήρεμος σχετικά κι ανεπηρέαστος από τις εξωτερικές μεταβολές και τις προσβολές και τις προστριβές…και όλα αυτά. Ο καθένας βρίσκει τους μηχανισμούς άμυνας που του ταιριάζουν.
Την μπαλκονόπορτα διάπλατα ανοιχτή, να φυσάει, να βρέχει.
Πάντα μουσική, πολλή μουσική, διαφορετικά είδη.
Πολλά βιβλία, απίστευτη μυρωδιά.
Βόλτες τα βράδια στα στενά της Πλάκας, να χάνομαι.
Δίνω στην κάθε μέρα μου μία δόση Κυριακής. Ξέρετε, η Κυριακή έχει αυτήν την απροσδιόριστη αίσθηση, σαν θαλπωρή και χαλάρωση μαζί κι έπειτα μελαγχολία.
Είμαι η Άρτεμις Μπλου και, αν ήμουν μέρα, θα ήμουν μία μελαγχολική Κυριακή.
Υ.Γ. 1 Σουρεάλ είναι πια ό,τι δεν είναι πια σουρεάλ.
Υ.Γ. 2 Αγόρασα ένα μπλοκ «Καταπολεμήστε το στρες ζωγραφίζοντας φύση».
Υ.Γ. 3 Η Άρτεμις Μπλου διάλεξε κομμάτια από τις διάφορες εκφάνσεις της rock και άλλα, ήρεμα και άγρια, που την χαρακτηρίζουν με μία δόση ψυχεδέλειας.
1.Dark Day - No, Nothing, Never
2.Turquoise Days - Grey Skies
3.The Electronic Circus - Direct Lines 1981
4.Βrian jonestown massacre - Dropping Bombs On The White House
5.Bauhaus - Bela Lugosi's Dead
6.Tres - Operator
7.Message - Dernière Nuit
8.She Past Away - Kasvetli Kutlama
9.Mellow Lizard - Sleepy Head
10.Grandbrothers - Bloodflow
11.Kevin Morby - Singing Saw
12.Secret colours - tomorrow never knows
13.Elephant stone - don't you know
14.Muse - Psycho
15.Placebo - Post Blue
16.Black Sabbath - The Wizard
16.Black Sabbath - The Wizard
17.Joy Division - She Lost Control
Από τη λίστα στο Spotify λείπουν τα κομμάτια The Electronic Circus - Direct Lines 1981, Βrian jonestown massacre - dropping bombs on the white house, Tres - Operator, Message - Dernière Nuit, Mellow Lizard - Sleepy Head, Secret colours - tomorrow never knows.