Last Drive The Heavy Liquid show 15 Μαΐου στο Gagarin

Οφείλω μία συγγνώμη στους Dustbowl αφού λόγω καθυστέρησης στην άφιξη - είναι γνωστό το πρόβλημα του parking στην περιοχή -  δεν κατάφερα να τους δω.

Ας περάσουμε στο κυρίως menu τώρα: Το Gagarin ήταν σχεδόν γεμάτο, ο μέσος όρος ηλικίας του κοινού ήταν περίπου 35 - 40, και το συγκρότημα βγήκε στη σκηνή λίγο μετά τις 11. Η αρχή όπως πάντα δυνατή με τα Overloaded, το Magdalene με τη βραχνή φωνή του Γιώργου, από το καινούριο τους album, η συνέχεια με τα Baby it's real, Have Mercy μαζί με το Valley of death χωρίς παύση και ο καταιγισμός συνεχίστηκε με τον Αλέξη να κάνει μία αναφορά στα γεγονότα του προηγούμενου Δεκέμβρη αφιερώνοντας το Killhead Therapy σε αυτούς που είναι πίσω από τα τηλεοπτικά κανάλια...    

Το είχε πει το συγκρότημα πως δεν θα συνεχίσει παίζοντας μόνο παλιό υλικό... Το Heavy Liquid, από όσα τραγούδια έχω ακούσει, είναι super και συναγωνίζεται άνετα τις παλιές κυκλοφορίες των Last Drive. Η βραδιά στο Gagarin συνέχισε με τα A glass of broken dreams και Headlong to the edge από το Heavy Liquid, ενώ ακολούθησαν οι οργισμένες κιθάρες του Θάνου και του Γιώργου στο Blood from a stone και το Pantherman που προλόγισε ο Αλέξης κάνοντας αναφορά στο ταξίδι του ήρωά τους, Lux Interior των Cramps, που συνέπεσε με το τέλος των ηχογραφήσεων του νέου album των Drive. 

Μία από τις κορυφαίες στιγμές της συναυλίας ήταν η διασκευή του Another girl, another planet των Only Ones και το κανονικό set έκλεισε, μετά από δύο περίπου ώρες, δυνατά με τα Poison, I love Cindy και Misirlou, προμηνύοντας τον χαμό που θα ακολουθούσε στα δύο encore. Το πρώτο encore - party άρχισε με τα Human Fly και New kind of kick των Cramps και συνέχισε με τo Ain't no friend of mine, για να κλείσει το Heavy Liquid show με δεύτερο encore και τα White light/White heat των Velvets, Black Limo, Blue Moon στο οποίο ο Αλέξης ζήτησε την συμμετοχή μας στα φωνητικά και τα Gone gone gone, Bad Roads. Για την σειρά δεν παίρνω όρκο. Είναι αυτονόητο πως ο ενθουσιασμός των φίλων των Last Drive, ειδικά στις πρώτες σειρές, είχε φτάσει στο αποκορύφωμα και οι αναμνήσεις από το παρελθόν και τις προηγούμενες δεκαετίες είχαν ζωντανέψει.    

Αναρωτιέμαι πόσα Ελληνικά rock'n'roll σχήματα μπορούν να συσπειρώσουν τους φίλους τους μετά από τόσα χρόνια και να τους κρατούν σε ενθουσιασμό για δυόμισι ώρες...Φίλοι των Last Drive σε Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα και όπου αλλού παίξουν ετοιμαστείτε!

Ακολουθούν οι εντυπώσεις του Ody:

Ο τρίτος ετήσιος μαραθώνιος των Last Drive είναι και πάλι εδώ. Για τρίτο συνεχόμενο Μάιο το κορυφαίο συγκρότημα που ανέδειξε ποτέ η αγγλόφωνη σκηνή του ελληνικού ροκ ανέβηκε στη σκηνή του Gagarin και για δυόμιση ώρες  μας παρουσίασε κομμάτια από όλη την καριέρα του. Η διαφορά από τις προηγούμενες εμφανίσεις ήταν, βέβαια, πως αυτή τη φορά υπάρχει και το νέο υλικό του «Heavy Liquid», η πρώτη τους δουλειά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Έτσι λοιπόν, δίπλα στα κλασσικά τους hits όπως τα «I love Cindy», «Black limo», «Overloaded», «Blood from a stone» και τις καθιερωμένες διασκευές («Misirlou», «Blue Moon») είχαμε την πρώτη live επαφή με το νέο δίσκο και την ζωντανή απόδειξη ότι αυτή η Τελευταία Οδήγηση έχει βρει τα απαραίτητα καύσιμα για πολλά μίλια ακόμα.

Κομμάτια όπως τα «Glass of broken dreams», «Final kick» και «Pantherman» (αφιερωμένο στον Lux Interior όπως και όλο το νέο άλμπουμ) στέκονται με άνεση δίπλα στο ένδοξο παρελθόν και δείχνουν ότι αυτή η επανασύνδεση δεν έχει μόνο σκοπό τη νοσταλγία αλλά αποτελεί ζωτικό κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής σκηνής. Highlight της βραδιάς για μένα ήταν ολόκληρο το πρώτο encore που ξεκίνησε με το αφιέρωμα στους Cramps («Human Fly» και «New kind of kick») και ολοκληρώθηκε με τα «Bad Roads» και «Gone gone gone» περνώντας ενδιάμεσα και από έναν από τους garage ύμνους του Pebbles, το «Ain’t no friend of mine». Στις αξιοσημείωτες στιγμές της βραδιάς και οι διασκευές στα «Another girl, another planet» και «White light/White heat».