Ηλεκτρονικός και αιθέριος, μελωδικός και ευαίσθητος, κινηματογραφικός και υπέροχος. Είναι ο Papercut ή αλλιώς ο Βασίλης Νάκης, ένας από τους πιο αξιόλογους παραγωγούς και δημιουργούς ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα. Με το δικό του, προσωπικό ύφος, παρασύρει τον ακροατή και τον ταξιδεύει με τις μουσικές του και την ατμοσφαιρικότητα που δημιουργεί στους δίσκους του.
Ένας καλλιτέχνης τον οποίο αγαπάμε πολύ εδώ στο MixGrill, ενώ το άλμπουμ του "Pockets of Silence" ήταν στο νούμερο 16 της ετήσιας ανασκόπησής μας για το 2016. Με αφορμή τη συμμετοχή του στο C-Loud Festival που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 21 Οκτωβρίου, μιλήσαμε για τη μουσική του, για τις προηγούμενες δουλειές του, τις επόμενες και, φυσικά, για την επερχόμενη εμφάνισή του στο εν λόγω φεστιβάλ.
Τα τραγούδια σου δημιουργούν στον ακροατή πολλές εικόνες και στιγμιότυπα. Είναι κάτι που έχεις στο μυαλό σου κατά τη διαδικασία της σύνθεσης; Tι είδους εικόνες σκέφτεσαι όταν συνθέτεις;
Είναι πολύ όμορφο αυτό που λες, γιατί η δημιουργία εικόνων (και άρα μικρών ιστοριών), είναι απόδειξη ότι το κομμάτι τον αφορά. Θα είχε τρομερό ενδιαφέρον για μένα, να μπορούσε ο κάθε ακροατής να μου εκμυστηρευτεί ποιες εικόνες του έρχονται όταν ακούει δική μου μουσική.
Από την άλλη, η διαδικασία της σύνθεσης δεν μου είναι πολύ συνειδητή κατάσταση. Πολλές φορές δεν θυμάμαι καν, πότε και πώς έγραψα ένα καινούργιο τραγούδι. Αλλά θυμάμαι τι ένιωθα.
Παρατηρώντας τις μουσικές και τους στίχους σου, διακρίνω μια αγάπη προς την εποχή του φθινοπώρου και, κυρίως, μια σύνδεση με τον ουρανό, τα σύννεφα, τη βροχή. Αποτελούν για σένα πηγή έμπνευσης;
Αγαπώ το φθινόπωρο. Είναι για μένα η καλύτερη περίοδος για δημιουργία. Το οποίο είναι οξύμωρο, το καταλαβαίνω.
Από μικρός, το καλοκαίρι με αποσυντόνιζε. Εάν μετρούσα την ζωή μου, θα την μετρούσα σε Φθινόπωρα. Η εποχή της επανεΚκίνησης/ επανεφεύρεσης/ δημιουργίας.
Πολλοί καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν τον αγγλόφωνο στίχο, έχουν πειραματιστεί με ελληνόφωνα τραγούδια. Υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο;
Είναι κάτι που με απασχολεί ,το σκέφτομαι όλο και περισσότερο, αλλά αναγνωρίζω την ιδιαιτερότητα του και θα το κάνω μόνο αν είμαι απόλυτα σίγουρος για το αποτέλεσμα.
Το «Στα σύννεφα», το «Θυμήσου τον Σεπτέμβρη», το «Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι», καθώς και το «Νερό» (που συμπεριλαμβάνεται στον τελευταίο δίσκο της Δήμητρας Γαλάνη), είναι πειραματισμοί προς αυτή την κατεύθυνση.
Τις μουσικές σου ντύνουν γυναικείες φωνές. Τις προτιμάς; Μπορείς να φανταστείς τα τραγούδια σου με αντρικά φωνητικά;
Στο «Pockets Of Silence» υπάρχουν 2 τραγούδια που είναι τραγουδισμένα από δύο εξαιρετικούς άντρες ερμηνευτές, τον Gadless και τον Tareq.
Ήταν η πρώτη φορά που το επιχείρησα και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία.
Ωστόσο, η γυναικεία φωνή είναι αυτή που με εξιτάρει λίγο παραπάνω.
Ταιριάζει στη μουσική που κάνω και μάλλον έχω ανάγκη αυτό το υπερβατικό στοιχείο που μου προσφέρει μια γυναικεία φωνή. Και ως ακροατής αναζητώ την γυναικεία φωνή, όχι μόνο ως δημιουργός.
Έχεις συνεργαστεί με πολλές ερμηνεύτριες και η καθεμία μοιάζει να είναι «φτιαγμένη» για το εκάστοτε τραγούδι. Με ποιο κριτήριο επιλέγεις την κάθε φωνή;
Μεγάλο κομπλιμέντο για μένα αυτό και σ’ ευχαριστώ. Η αλήθεια είναι ότι αρκετές φορές σκέφτομαι κάποια συγκεκριμένη φωνή όταν γράφω. Τις ιδιαιτερότητές της, τη χροιά, την έκτασή της, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση, η μελωδία, είναι κομμένη και ραμμένη πάνω της.
Άλλες φορές ολοκληρώνω πρώτα ένα τραγούδι και αφήνω να με οδηγήσει αυτό, στο να επιλέξω τη φωνή που θα το ντύσει.
Η κάθε σου δουλειά απέχει χρονικά από την άλλη. Γιατί επιλέγεις να υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ τους;
Δεν θα έλεγα ότι το επιλέγω, προκύπτει. Κάνω μουσική κυρίως για να εκφράζομαι. Δεν έχω αποφασίσει ότι θα κυνηγήσω μια καριέρα. Όποτε νιώσω ότι έχω κάτι να πω, κυκλοφορώ νέο υλικό. Και νομίζω ότι για τον λόγο αυτό, μπορεί σε κάποιον να αρέσει ή να μην αρέσει αυτό που δίνω, αλλά τουλάχιστον το βρίσκει «τίμιο».
Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο; Πότε να περιμένουμε νέο υλικό από σένα;
Υπάρχει η κυκλοφορία ενός live album στα σκαριά. Ταυτόχρονα έχω αρχίσει να συγκεντρώνω νέο υλικό και να κάνω το σχετικό ξεσκαρτάρισμα. Αναμένονται και κάποιες νέες συνεργασίες που με ιντριγκάρουν πολύ και με ξανοίγουν σε νέα μονοπάτια. Ακόμη όμως είναι στα σπάργανα, όποτε μη ανακοινώσιμες.
Στις 21 Οκτωβρίου θα σε απολαύσουμε στο C-Loud Fest στο Gagarin, μαζί με τους Keep Shelly in Athens, τον Monsieur Minimal και τους Playground Theory. Θα μπορούσες να πεις ότι έχετε κοινές μουσικές αναφορές; Πώς βλέπεις τη συνεργασία αυτή;
Σαφώς και υπάρχουν κοινές αναφορές. Έτσι προέκυψε και το φεστιβάλ.
Με τους περισσότερους μας συνδέουν και φιλικές σχέσεις. Είμαστε μια πολύ μικρή κοινωνία βλέπεις.
Όπως το βλέπω, είναι σαν να κοιτάμε το ίδιο θέμα, από μία διαφορετική γωνία και σκοπιά.
Τι να περιμένουμε από σένα στη σκηνή του Gagarin;
Σε ό,τι κάνω θέλω να δημιουργείται μια ατμόσφαιρα και να συνυπάρχει μια ιστορία από πίσω. Μια αφήγηση με αρχή, μέση και τέλος. Έτσι και στα live, προσαρμόζω το tracklist και τις εκτελέσεις, τον τρόπο παρουσίασης και το «δόσιμο» των κομματιών, ανάλογα με τον χώρο που παίζω και το πλαίσιο.
Υπάρχει κάτι με το οποίο θα ήθελες να καταπιαστείς και δεν το έχεις κάνει ακόμη; Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Θέλω να συνεχίσω να κάνω μουσική χωρίς περιορισμούς και συμβιβασμούς. Να κάνω πράγματα που να νιώθει ο ακροατής ότι τον αφορούν, χωρίς φλυαρίες και δηθενισμούς. Κανένα άλλο σχέδιο.
Ευχαριστούμε πολύ τον Papercut για τη συνέντευξη!
Υ.Γ.1 Η φωτογραφία εξωφύλλου ανήκει στον Άρη Τριφέρη.
Υ.Γ.2 Πληροφορίες για το επερχόμενο C-Loud Fest που θα συμμετάσχει ο Papercut, μπορείτε να βρείτε εδώ