O Χρήστος Λούφης ανήκει στην νέα γενιά τραγουδοποιών. Παρακολουθώντας τον σε κάποια ζωντανή του εμφάνιση είτε σε συνοικιακό μπαράκι είτε σε μεγάλους χώρους δύο πράγματα καταλαβαίνεις: ότι αγαπάει με πάθος αυτό που κάνει (και το κάνει καλά) και ότι αρέσει στο «ασθενές» φύλο.
Με δύο δισκογραφικές δουλειές στις αποσκευές του («7 ΣΤΙΓΜΕΣ» & «ΑΧΝΑ») και όπλα, την κιθάρα του και την καλή του φωνή σίγουρα θα αφήσει το στίγμα του στον εγχώριο μουσικό χάρτη.
Ανάμεσα σε πρόβες και εμφανίσεις κατορθώσαμε και βρεθήκαμε από κοντά.
Από πότε ξεκινάει η ενασχόλησή σου με την μουσική;
Η μουσική μπήκε στη ζωή μου από πολύ μικρή ηλικία και υπεύθυνος γι’ αυτό ήταν ο πατέρας μου. Μου πέρασε άθελά του αυτήν την αγάπη για την μουσική, παίζοντας κλαρίνο και λίγο ακορντεόν μέσα στο σπίτι. Άλλοτε έκανε πρόβες με μουσικούς για τα παραδοσιακά γλέντια κι άλλοτε μελετούσε και τραγουδούσε μόνος του κι εγώ με το που τελείωνε έπιανα το ντέφι το ηπειρώτικο και έπαιζα. Η πρώτη φορά που έπιασα στα χέρια μου έγχορδο μουσικό όργανο ήταν γύρω στα έντεκα, ένα αυτοσχέδιο μαντολίνο που είχε φτιάξει ο πατέρας μου και κάποια χρόνια αργότερα απέκτησα την πρώτη μου κιθάρα. Κάπως έτσι ξεκίνησε και το ταξίδι μου στη μουσική.
Στα live σου κινείσαι με άνεση από το παραδοσιακό στο έντεχνο και από 'κει στο rock. Έχει τελικά η μουσική ταμπέλες;
Για μένα η μουσική δεν χρειάζεται ούτε ταμπέλες, ούτε περιορισμούς. Υπάρχουν μουσικές δημιουργίες που κάποιες από αυτές μας αρέσουν και άλλες όχι. Στις ζωντανές μου εμφανίσεις επιλέγω τραγούδια που ακούω αλλά και που θα ήθελα να ακούω σαν ακροατής. Τα ακούσματά μου από μικρή ηλικία είναι κυρίως ροκ, έντεχνα και παραδοσιακά, οπότε μου είναι εύκολο να ακροβατώ σε αυτά τα είδη μουσικής. Το δύσκολο είναι να καταφέρεις να τα περάσεις στο κοινό που σε ακούει και για εμένα ο τρόπος για κάτι τέτοιο είναι ένας: να μοιράζομαι αυθόρμητα κι αυθεντικά το συναίσθημα που μου προκαλεί κάθε τραγούδι. Η συνταγή απλή αλλά ταυτόχρονα και τόσο δύσκολη…
Έναν καλλιτέχνη που θαυμάζεις και θα ήθελες να συνεργαστείς;
Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί καλλιτέχνες που θα ήταν υπέροχο να καταφέρω να συνεργαστώ μαζί τους, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμώ κάποιον συνάδελφο ή ότι δεν χαίρομαι το ίδιο με κάθε μουσική συνεργασία. Δεν σου κρύβω βέβαια ότι όνειρο ζωής ήταν να συνυπάρξω έστω για λίγο στη σκηνή με τον Νίκο Παπάζογλου αλλά δυστυχώς θα μείνει ως όνειρο...
Όταν είσαι σπίτι ή στο αυτοκίνητο τι μουσική ακούς;
Στο αυτοκίνητο συνήθως τα πάντα, αλλά στο σπίτι βάζω κυρίως μουσική για να μελετήσω.
Ποιο πιστεύεις είναι το μεγαλύτερο λάθος σου μέχρι τώρα στη ζωή ή στη μουσική;
Που ασχολήθηκα με την μουσική! (γέλια)
Σίγουρα έχω κάνει λάθη τόσο στη ζωή, όσο και στη μουσική. Θα σου μιλήσω όμως για την μουσική γιατί αν πω για την ζωή μου θα θέλουμε ολόκληρη μέρα! (γέλια). Στο παρελθόν μου παρουσιάστηκαν κάποιες ευκαιρίες που ίσως έπρεπε να δεχτώ γιατί εμπειρικά τουλάχιστον θα με βοηθούσαν στη μέχρι τώρα πορεία μου.
Έχεις σκεφτεί να γράψεις αγγλόφωνο στίχο και να δοκιμάσεις τις δυνατότητές σου στο εξωτερικό;
Ακούω ξένη μουσική, μου αρέσει. Ειδικά η ροκ, αλλά να δημιουργήσω δεν μου είναι τόσο εύκολο μιας και δεν είναι η μητρική μου γλώσσα και αυτό με περιορίζει σίγουρα στο να εκφράσω αυτό που μου βγαίνει στο 100%, κάτι που πάντα επιδιώκω μέσα από την μουσική μου.
Ποιο τραγούδι σου ξεχωρίζεις μέχρι τώρα;
Δύσκολη ερώτηση διότι κάθε τραγούδι μου έχει ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου. Θα σου πω τον «Ανθό» από τον τελευταίο μου δίσκο «ΑΧΝΑ» γιατί κρύβει μέσα του έναν δυναμισμό και μια θέληση να αλλάξεις πράγματα και να κάνεις νέες αρχές.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Πού σε βρίσκουμε;
Αυτήν την περίοδο οργανώνω τις ζωντανές μου εμφανίσεις σε Αθήνα και επαρχία για την χειμερινή σεζόν. Ταυτόχρονα γράφω αλλά είναι πολύ νωρίς να πω ότι έχω κάτι ολοκληρωμένο, εξάλλου ο τελευταίος μου δίσκος «ΑΧΝΑ» προωθείται ακόμα και πάει πολύ καλά. Πάντως όλες οι εμφανίσεις και τα νέα μου ανακοινώνονται στην προσωπική μου σελίδα στο Facebook και στο Instagram.
*Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Κωνσταντινα Σαρρή.