Τι θα ακούσεις:
Οργανική διασταύρωση hip-hop με trip-hop
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Midnight In SKG, Who’s To Blame
Βαθμολογία:
6,5
Σκέφτομαι πόσες συζητήσεις μπορεί να έχουν ξεκινήσει με τη φράση «άκουσα τις προάλλες...». Έτσι, λοιπόν, έπεσε στα αυτιά μου τις προάλλες αυτός ο δίσκος του DJ Moya. Δίστασα στην αρχή, αλλά τον σημείωσα για «μελλοντική ακρόαση». Εδώ και δυο - τρεις μέρες τον ακούω τακτικά και ενώ δεν έχει καταφέρει να με ενθουσιάσει ως σύνολο, καταφέρνει να κάνει τα λεπτά να κυλούν πολύ ευχάριστα. Για οργανικό hip-hop, με αρκετό scratching και trip-hop στοιχεία, μου έχει αποτυπωθεί ως μια αξιόλογη κυκλοφορία, ιδιαίτερα δε για τη σκηνή στην οποία απευθύνεται. Ακόμα, πάντως, δεν έχω καταλάβει σε τι αναφέρεται ο τίτλος.
Στο Gangs Of New York του 2002 ο Leonardo Di Caprio έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία που ακόμα προβάλλεται συχνά στην ελληνική τηλεόραση. Κάποια στιγμή λέει, αναφερόμενος στον «κακό» της ταινίας: «When you kill a king, you don't stab him in the dark. You kill him where the entire court can watch him die.» Με τη φράση αυτή αρχίζει ο δίσκος πριν μπει το beat του «No Escape». Η φράση είναι κομμένη στο Spotify, αναζητήστε το στο Bandcamp ή στο βινύλιο. Τέτοιου είδους samples υπάρχουν αρκετά στα δώδεκα κομμάτια, αλλά δεν είναι τα μόνα που μου τράβηξαν την προσοχή. Το κυριότερο είναι το «Midnight In SKG», με πιασάρικο ρυθμό και το «σκρατσάρισμα» σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα παραπάνω είναι τα κυριότερα «όπλα» του DJ Moya και παραθέτει πληθώρα αυτών στον πρώτο του προσωπικό δίσκο.
Δίνοντας προσοχή στην επιλογή των samples φαίνεται ότι πίσω από όσα ακούγονται, υπάρχει ένας ιδιαίτερος σινεφίλ. Κάποια χρησιμοποιούνται σε κομμάτια που το συνολικό αποτέλεσμα έχει ενδιαφέρον χωρίς να κουράζει, όπως ένα απόσπασμα από το Planet Of The Apes στο «Trax Of A Beast», ενώ σε άλλα περνάνε χωρίς να αφήσουν πολλά. Ένα παράδειγμα για την τελευταία περίπτωση είναι το «Thoughts On The 5th Floor» με μια ατάκα του Church Keeper από τον κόσμο της Marvel.
Υπάρχει συνοχή στα κομμάτια του δίσκου, με παρεμφερή samples όπως τα παραπάνω, αρκετά πιασάρικα beats και μελωδίες με trip-hop προσανατολισμό και συχνό «σκρατσάρισμα». Κάποιες φορές το αποτέλεσμα ακούγεται ιδιαίτερα ελκυστικό. Είναι απλή μουσική άλλωστε και το σώμα μπορεί εύκολα να παρασυρθεί. Το «Who’s To Blame» ανήκει σε αυτή την κατηγορία, τόσο το πρώτο μέρος στην αρχή, όσο και το δεύτερο, με φωνητικά από την Martzi, προς το τέλος. Από την άλλη, σε κάποια κομμάτια, όπως για παράδειγμα το «Into Sound», το «σκρατσάρισμα» μπορεί να γίνει κουραστικό σε ορισμένα αυτιά. Όπως και να ‘χει, είναι μια ενδιαφέρουσα κυκλοφορία, η πρώτη σε βινύλιο από την Mind The Wax, από έναν «παλιό» παραγωγό του μουσικού χώρου που βρίσκεται κάπου ανάμεσα στους Massive Attack και τους Active Member.
Σχετικό θέμα