Στην περίπτωση του «Κοίτα Γύρω»(μουσική: Χριστόφορος Γερμενής - στίχοι: Γιάννης Κότσιρας - rap στίχοι: Κόμης Χ) ξεφυσώ ανακουφισμένος. Είναι ιδιαίτερη ευχαρίστηση για όσους αγαπάμε το (πολιτικό) τραγούδι μια τέτοια κυκλοφορία. Για όσους πιστεύουμε ότι το τραγούδι είναι πολλά παραπάνω από τρία λεπτά ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης. Για όσους, ακόμα, ακούμε τα τραγούδια διαβάζοντας τους στίχους παράλληλα, χωρίς να κάνουμε και κάτι άλλο μαζί.
Και είναι ακόμα μεγαλύτερη η χαρά και η συγκίνηση όταν στα τραγούδια «συστρατεύονται» καλλιτέχνες που καμία ανάγκη ή υποχρέωση δεν έχουν να επιλέγουν αυτό το δρόμο. Ο Γιάννης Κότσιρας, επανειλημμένως, έχει βαδίσει τη ρότα της καλλιτεχνικής (και όχι μόνο) πολιτικής τοποθέτησης. Και θα μπορούσε και να μην το έχει κάνει.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, ο Κότσιρας αξιώθηκε σημαντικά τραγούδια. Όχι μόνο πολιτικά. Ερωτικά, διασκεδαστικά και άλλα κοσμούν το ολοένα και αυξανόμενο ρεπερτόριό του. Κοινή συνισταμένη τους: το επίπεδο - τις περισσότερες φορές. Όμως, πάντοτε, επέστρεφε στο πολιτικό. Είτε με ολοκληρωμένες δουλειές (βλ. «Ο,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει»), είτε με μεμονωμένες στιγμές (βλ. «Επίδαυρος», «Η μπαλάντα του γέρου», και τώρα το «Κοίτα Γύρω»).
Αυτό που έχει μεγάλο ενδιαφέρον είναι να παρατηρήσει κανείς την τραγουδοποιία του Γιάννη Κότσιρα: όποτε επιλέγει να γράψει ο ίδιος, συχνά καταφεύγει στην κοινωνικοπολιτική θεματολογία. Και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Αυτό που εκτιμώ περισσότερο στα τραγούδια αυτά είναι η ανθρωπιστική ματιά τους. Το γεγονός ότι δεν είναι πολιτικά μιας προέλευσης των εδράνων, αλλά μιας καρδιακής ανθρώπινης προσέγγισης.
Με το «Κοίτα Γύρω» συγκινείσαι. Ανατριχιάζεις. Κομπιάζεις. Αλλά νιώθεις και ελπίδα και πείσμα και αγάπη. Κυρίως αυτό το τελευταίο. Λίγο είναι;