Σήμερα, μιλήσαμε με τη Νίκη Καραγεώργου (Transistor - πλήκτρα), η οποία μαζί με τους άλλους τέσσερις Transistor ζουν το δικό τους όνειρο από προχθές. Δεν ξέρω αν το είχαν φανταστεί πέρσι, όταν άρχισαν να γίνονται πιο γνωστοί στο ευρύ κοινό, ότι θα έπαιζαν πριν τους James, μπροστά σε 7.000 κόσμο περίπου για τρεις συνεχόμενες ημέρες.Οι πρώτες λέξεις που μας είπε η Νίκη όταν τη ρωτήσαμε γενικά τις εντυπώσεις της από την όλη εμπειρία είναι : party, χαμός. Ένα μεγάλο party λοιπόν στη Θεσσαλονίκη αυτές τις ημέρες, με τους James να ξεσηκώνουν τον κόσμο να χορέψει μαζί τους είτε στη σκηνή ή στις κερκίδες.
Και χθές Παρασκευή βράδυ, το Θέατρο ήταν μισογεμάτο στις 20:30 όταν εμφανίστηκαν οι Transistor στη σκηνή. Για 35 λεπτά περίπου, το συγκρότημα έπαιξε 7 τραγούδια από το "Things you miss when you blink" και μια διασκευή στο "Violently happy" (Bjork), την οποία παίζουν στις τελευταίες εμφανίσεις τους. Χαρακτηριστική στιγμή που έχει μείνει στη σκέψη της Νίκης είναι το ότι ο κόσμος τους συμπεριφέρθηκε πολύ ζεστά κι όχι παγωμένα όπως γίνεται κάποιες φορές σε support συγκροτήματα. Ακόμη, τα "Living", "Epsilon" και "Big Love" είχαν τη μεγαλύτερη ανταπόκριση από τον κόσμο, ο οποίος σιγοτραγουδούσε μαζί τους.
Όσο για τους James, το live ξεκίνησε με τον ίδιο τρόπο, όπως και την Πέμπτη και ο Tim Booth εμφανίστηκε μέσα στο πλήθος τραγουδώντας το "Lose Control". Φαντάζομαι ότι σήμερα θα ψάχνει ο κόσμος να δει που κρύβεται ανάμεσα τους... Το όλο set είχε πολλά κοινά σημεία με αυτά της πρώτης βραδιάς με κάποιες μικροαλλαγές. Για παράδειγμα, τα αγαπημένα μου "Tomorrow" και "She's a star" μπήκαν στη χθεσινή λίστα.
Τέλος, στη Νίκη και τους υπόλοιπους Transistor θα ευχηθούμε του χρόνου (ή και πιο νωρίς...) να γεμίζουν αυτοί ένα αντίστοιχο Θέατρο.
Υ.Γ. : Κι επειδή κάθε άρθρο χρειάζεται κάτι πικάντικο για να ανεβεί η αναγνωσιμότητα του, μάθαμε ότι οι James επέλεξαν τους Transistor να είναι το support group για τις τρεις μέρες, ακούγοντας τους στη MySpace σελίδα τους και ο Tim Booth ζήτησε να τους γνωρίσει προσωπικά. Εις ανώτερα παιδιά...