Ερημικό
Πήρε τον τίτλο του από το μικρότερο πληθυσμιακά αλλά και σε μέγεθος, σχεδόν ερημικό νησί της συστάδας των Elizabeth Islands που βρίσκονται νότια της πολιτείας της Μασαχουσέτης. Σε πλήρη αντιδιαστολή με την ερημιά του νησιού, ο δίσκος σφύζει από ζωή και είναι γεμάτος από ακμαίες και συγκλονιστικές συνθέσεις.
Ιδρώτας
Οι σποραδικές κατά κανόνα ακροάσεις μέρους του προηγούμενου τους δίσκου («Yellow House» πίσω στο 2006), για να είμαι ειλικρινής, δεν με είχαν προϊδεάσει για τους Grizzly Bear και για την ικανότητά τους να φτάσουν κάποτε σε τέτοιο υψηλό επίπεδο που δείχνουν να αγγίζουν φέτος με το Veckatimest. Είναι ένα album που φωνάζει από μακριά ότι έχει δουλευτεί μέχρι και την τελευταία του λεπτομέρεια, και για να το πω κι αλλιώς, δείχνει να έχει χυθεί πολύς ιδρώτας γι’ αυτό στο στούντιο και πως τίποτα, μα τίποτα εδώ, δεν έχει αφεθεί στην τύχη του. Η σχολαστικότητα και η λεπτολογία που έχουν επιδείξει οι τέσσερεις γκρίζες αρκούδες και που αναμφισβήτητα έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην τελική μορφή των τραγουδιών, του ήχου και εντέλει του στίγματος του album, περισσότερο από τον αυθορμητισμό και την όποια ακατέργαστη έμπνευση, λυπάμαι πολύ, αλλά δεν έχει οδηγήσει σε κανένα ψυχρό, άψυχο, άκαρδο και δεν ξέρω τι άλλο, σύμφωνο με τα μουσικά στερεότυπα, αποτέλεσμα. Αντίθετα θεωρώ ότι είναι η κύρια αιτία γι’ αυτή την ολοκληρωτικά άψογη, απίστευτα εθιστική και σαγηνευτική δουλειά.
Τρομάρα
Χορωδιακές αρμονίες, μεθυστικές ενορχηστρώσεις, εγκάρδιες κιθάρες, εναλλαγές ακριβείας και κατευναστικά φωνητικά, τα φωνητικά είναι ο πυρήνας του δίσκου, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που διαπερνάνε το Veckatimest στα πενήντα δύο λεπτά της ζωής του. Βραδυφλεγής η γοητεία του και συνειδητά αργόστροφη η ροή του, η λάμψη του δε, γίνεται χειροπιαστή στα διακριτικά και φευγαλέα του σημεία και απαιτεί γι’ αυτό την αφοσίωσή μας, αλλά μη τρομάζει κανείς, στο τέλος θα αποζημιώσει γενναιόδωρα και θα φανερώσει τη διεγερτική του μεγαλοπρέπειά.
Ανατομία
Αν το κοιτάξεις ανατομικά δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα, η αποσπασματική ματιά θα στρεβλώσει το σύνολο, αν όμως επιμένεις, ρίξε μια ματιά στο «Southern Point», αυτό το γεμάτο σεμνότητα ευδαιμονικό folk jazz παραμύθι, με τα πολύ χαρακτηριστικά τρεμουλιαστά φωνητικά που ανοίγει το δίσκο. Συνέχισε με το «Two Weeks», όπου η Victoria Legrand βοηθάει στα φωνητικά δίνοντας μια Beach Boys χροιά και μαζί με το κοφτό πιάνο χαρίζοντας μας το πιο εύληπτο κομμάτι του Veckatimest. Άκου επίσης, το διαυγές και κρυστάλλινο «Fine For Now» και χάσε το μυαλό σου με το σπαρακτικό «While You Wait For The Others» και κυρίως με το αριστούργημα που ονομάζεται «Ready, Able», ακούστε τον υποδειγματικό τρόπο που παίζουν τις κιθάρες, το υπέροχα διακριτικό μπάσο, αλλά και τα δυσδιάκριτα και αδιόρατα φωνητικά, ένα αγωνιώδες σχεδόν φοβισμένο έπος τόσο θείο, που μοιάζει να μην έχει θέση σε αυτό τον κόσμο.
Ραντεβού
Το λαμπερό πόνημα των Grizzly Bear έχει ραντεβού με την ατυχία, καθώς έρχεται σε μια χρονιά που τη σημαδεύει ανεξίτηλα η κυκλοφορία του Merriweather Post Pavilion από τους Animal Collective, δίσκος αναφοράς όχι μόνο για το 2009 αλλά για ολόκληρη τη τρέχουσα δεκαετία, υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν, η δεύτερη θέση μπορεί να πει κανείς πως μοιάζει με πρώτη.
Υ.Γ με το χέρι στη καρδιά, αν δείτε αυτές τις φάτσες στο δρόμο θα λέγατε πως είναι ικανές να γράφουν τέτοια αριστουργήματα;
8.9
Οι φωτογραφίες είναι από το επίσημο site του συγκροτήματος www.grizzly-bear.net/