Ένα θεατρικό έργο για τη λογοκρισία, την Τέχνη, την Ελευθερία και την πατρίδα..
"Στη δεκαετία του ’30, ο Μπουλγκάκοφ, απεγνωσμένος από την απόλυτη λογοκρισία που επιβάλλεται στα έργα του, μετατρέπεται σε «συγγραφέα για έναν μόνο αναγνώστη»: γράφει το ένα γράμμα μετά το άλλο στον Στάλιν, απαιτώντας ή να ζήσει ελεύθερος ως καλλιτέχνης στη Σοβιετική Ένωση ή να του δοθεί η άδεια να φύγει από τη χώρα. Περιθωριοποιημένος σε μια κοινωνία όπου φέρεται ως προδότης, με την υποστήριξη και τη θαλπωρή μόνο της συζύγου του, ο Μπουλγκάκοφ περιμένει εις μάτην μια απάντηση από το μεγάλο σύντροφο".
Στον πολύ ζεστό και με όμορφη διαρρύθμιση χώρο του Θεάτρου "Επι Κολωνώ" είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε την παράσταση του Μαγιόρκα "Γράμματα Αγάπης στον Στάλιν".
Το κοινό αποτελούνταν από αρκετά άτομα διαφόρων ηλικιών ενώ η αίθουσα ήταν μικρή αλλά τόσο λειτουργική, ώστε να επιτυγχάνει τον σκοπό της.
Οι ηθοποιοί βρίσκονταν στη σκηνή κατά την είσοδό μας στον χώρο, μια σκηνοθετική επιλογή που μού αρέσει πολύ και την βρίσκω εύστοχη, διότι δημιουργεί μια πρώιμη οικειότητα. Τα σκηνικά, αν και λίγα σε αριθμό, θύμιζαν την εποχή στην οποία αναφερόταν το κείμενο, ενώ ο τοίχος με τα γράμματα σε βάζει κατευθείαν στο νόημα. Δεν υπήρχαν πινελιές "σύγχρονων" παρεμβάσεων,γεγονός που γίνεται αντιληπτό και στις ενδυματολογικές επιλογές.
Οι ηθοποιοί δίνουν την ψυχή τους κυριολεκτικά. Ο Ηλίας Μελέτης έχει μια καταιγιστική ερμηνεία στον ρόλο του Μπουλγκάκοφ ενώ ακολουθεί ο Σπύρος Τσεκούρας ως επιβλητικός Στάλιν και η Άννα Ελεφάντη ως δυναμική μα και συνάμα στοργική Μπουλγκάκοβα.
Συνολικά, πρόκειται για μια καλοστημένη παράσταση. Αυτό αποτελεί και μόνο του μια αιτία για να την παρακολουθήσεις. Όμως, στο τέλος θα βγεις από τον χώρο με την αίσθηση πως εκτιμάς περισσότερο την ελευθερία των σημερινών ημερών και πως πρέπει να την αξιοποιείς ανάλογα!
"Στη δεκαετία του ’30, ο Μπουλγκάκοφ, απεγνωσμένος από την απόλυτη λογοκρισία που επιβάλλεται στα έργα του, μετατρέπεται σε «συγγραφέα για έναν μόνο αναγνώστη»: γράφει το ένα γράμμα μετά το άλλο στον Στάλιν, απαιτώντας ή να ζήσει ελεύθερος ως καλλιτέχνης στη Σοβιετική Ένωση ή να του δοθεί η άδεια να φύγει από τη χώρα. Περιθωριοποιημένος σε μια κοινωνία όπου φέρεται ως προδότης, με την υποστήριξη και τη θαλπωρή μόνο της συζύγου του, ο Μπουλγκάκοφ περιμένει εις μάτην μια απάντηση από το μεγάλο σύντροφο".
Στον πολύ ζεστό και με όμορφη διαρρύθμιση χώρο του Θεάτρου "Επι Κολωνώ" είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε την παράσταση του Μαγιόρκα "Γράμματα Αγάπης στον Στάλιν".
Το κοινό αποτελούνταν από αρκετά άτομα διαφόρων ηλικιών ενώ η αίθουσα ήταν μικρή αλλά τόσο λειτουργική, ώστε να επιτυγχάνει τον σκοπό της.
Οι ηθοποιοί βρίσκονταν στη σκηνή κατά την είσοδό μας στον χώρο, μια σκηνοθετική επιλογή που μού αρέσει πολύ και την βρίσκω εύστοχη, διότι δημιουργεί μια πρώιμη οικειότητα. Τα σκηνικά, αν και λίγα σε αριθμό, θύμιζαν την εποχή στην οποία αναφερόταν το κείμενο, ενώ ο τοίχος με τα γράμματα σε βάζει κατευθείαν στο νόημα. Δεν υπήρχαν πινελιές "σύγχρονων" παρεμβάσεων,γεγονός που γίνεται αντιληπτό και στις ενδυματολογικές επιλογές.
Οι ηθοποιοί δίνουν την ψυχή τους κυριολεκτικά. Ο Ηλίας Μελέτης έχει μια καταιγιστική ερμηνεία στον ρόλο του Μπουλγκάκοφ ενώ ακολουθεί ο Σπύρος Τσεκούρας ως επιβλητικός Στάλιν και η Άννα Ελεφάντη ως δυναμική μα και συνάμα στοργική Μπουλγκάκοβα.
Συνολικά, πρόκειται για μια καλοστημένη παράσταση. Αυτό αποτελεί και μόνο του μια αιτία για να την παρακολουθήσεις. Όμως, στο τέλος θα βγεις από τον χώρο με την αίσθηση πως εκτιμάς περισσότερο την ελευθερία των σημερινών ημερών και πως πρέπει να την αξιοποιείς ανάλογα!
Σχετικό θέμα