Τι θα ακούσεις;
Διασκευές και καινούρια κομμάτια, με στοιχείο παραδοσιακό από τη μία και ηλεκτρονικό από την άλλη.
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Ο Νείλος, Το τραπέζι, Ονειροπαγίδα, Πολεμιστής, Φεϊρούζ
Βαθμολογία:
7/10
Νέος δίσκος για τη Μελίνα Κανά. Νέα παρέα και νέα προσέγγιση. Μία νέα αρχή!
Η ερμηνεύτρια παρέα με τον "Γόη του Θησείου" κυκλοφόρησαν τον περασμένο Δεκέμβριο έναν δίσκο πολύ ενδιαφέροντα.
Αμέσως έγινε λόγος για ευφάνταστη μπάντα, δημιουργικότητα, φαντασία, για την "μεταμόρφωση" της Μελίνας Κανά.
Ας γνωρίσουμε τον "Γόη του Θησείου". Πρόκειται για μία τετραμελή μπάντα, που πλαισιώνει ιδιαίτερα την ερμηνεύτρια. Χαρακτηριστικό τους
ότι αλλάζουν ρόλους. Η μπάντα αποτελείται από τους Παναγιώτη Μανουηλίδη (ενορχήστρωση, μπάσο, κιθάρες, πιάνο, τραγούδι), Θάνο Καζαντζή (τύμπανα, ηλεκτρονικά, λούπες), Κώστα Νικολόπουλο (κιθάρες, πλήκτρα, κρουστά) και Νίκο Παπαϊωάννου (τσέλο, λαούτο, σάζι, τζουράς ).
Στο σύνολό του ο δίσκος μου αρέσει. Αποπνέει ηρεμία, σταθερότητα, απλότητα και ωριμότητα. Μου φαίνεται εντελώς συνειδητοποιημένη
κίνηση. Όμορφος δίσκος μέσα στη λιτότητά του και καθόλα αμέσος.
Στον δίσκο θα ακούσουμε εννέα διασκευές από τη δισκογραφία της Μελίνας Κανά και όχι μόνο, αλλά και πέντε καινούρια κομμάτια σε σύνθεση Σωκράτη Μάλαμα, Παναγιώτη Μανουηλίδη, Γιώργου Καζαντζή και Αλκίνοου Ιωαννίδη.
Τα καινούρια κομμάτια:
Λάθος Δρομολόγια, Ονειροπαγίδα, Πολεμιστής, Η Πόρτα, Ξένη.
Από τα καινούρια κομμάτια στον δίσκο ο Πολεμιστής έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές. Μυστηριακό, με το μπάσο να συμβάλει στην αίσθηση αυτή, με μουσική απλή και την ηλεκτρική κιθάρα να δίνει βάθος και με στίχους άμεσους, που ο καθένας μπορεί να τους κάνει κτήμα του. Ένα κομμάτι επίκαιρο, έτσι θα το χαρακτήριζα.
Ωστόσο,το κομμάτι που με τράβηξε περισσότερο είναι η Ονειροπαγίδα. Ξεκινάει λιτά με την κιθάρα και παραμένει μελωδικό καθόλη τη διάρκεια. Κρουστά που συνοδεύουν διακριτικά και η φωνή σαν να χορεύει με τη μελωδία.
Οι στίχοι μας αγγίζουν, ενώ ο τίτλος του τραγουδιού επιβεβαιώνεται και από τη μουσική του, η οποία είναι σαν ονειροπαγίδα.
Λάθος δρομολόγια και η σύνθεση "μυρίζει" Μάλαμα. Ένα κομμάτι, όπως εκείνα σε προηγούμενους δίσκους.
Η Πόρτα, ένα ακόμη λιτό και όμορφο κομμάτι, μια φωνή και μία κιθάρα.
Ενώ η Ξένη είναι πιο δυναμικό κομμάτι, με ντραμς και ηλεκτρική κιθάρα σε πρώτη
Οι διασκευές:
Ακούγοντας τον δίσκο, θα χώριζα τις διασκευές σε δύο κατηγορίες.
Τα μεταξωτά, Το τραπέζι, Έρωτά μου αγιάτρευτε, Φεΐρούζ
Στα κομμάτια αυτά κυριαρχεί το ηλεκτρονικό στοιχείο και τους προσδίδει έναν χαρακτήρα διαφορετικό. Γίνονται αμέσως πιο ζωηρά και παιχνιδιάρικα.
Παρόλο που πρόκειται για κομμάτια σταθμούς, δεν μας ενοχλεί το πείραγμα. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση και ακόμα κι αν δεν αρέσουν, σίγουρα ξεχωρίζει κανείς την ενορχήστρωση.
Τα παπούτσια, Δώδεκα χτύπησαν οι δείκτες, Ο κόσμος ξημερώνει, La voce toa
Tα παπούτσια: ένα τραγούδι παραδοσιακό. Ίσως το πιο ήρεμο κομμάτι του δίσκου.
Δώδεκα χτύπησαν οι δείκτες και Ο κόσμος ξημερώνει. Και σε αυτά τα δύο κομμάτια το ηλεκτρονικό στοιχείο είναι έντονο. Δεν είναι όμως πιο ζωηρά αυτά τα δύο, αλλά πιο ατμοσφαιρικά. Ακούμε και το τσέλο.
La voce toa. Το άφησα για το τέλος καθώς για μένα ήταν μία ευχάριστη έκπληξη! Το μόνο κομμάτι του δίσκου σε αγγλικό στίχο και μουσική με πολύ χρώμα. Η κιθάρα δίνει τον ρυθμό και μας θυμίζει πολύ ισπανικά-λατινικά κομμάτια.
Ο δίσκος γίνεται πιο αγαπημένος στο άκουσμα, όσο περισσότερο τον ακούω και τον χωνεύω. Ενώ στην αρχή αμφέβαλα, καταλήγω να έχω εντελώς διαφορετική άποψη. Όπως ανέφερα στην αρχή, ο δίσκος αυτός είναι μία
ώριμη επιλογή, μία νέα αρχή για τη Μελίνα Κανά. Την έχουμε συνηθίσει σε ένα διαφορετικό, λαϊκό και συνάμα εκλεπτισμένο ρεπερτόριο και η ροκ αύρα αυτού του δίσκου μας παραξενεύει στην αρχή.
Ακούστε τον και πείτε μας τη δική σας άποψη.
Τα κομμάτια:
1. Τα παπούτσια
2. Δώδεκα χτύπησαν οι δείκτες
3. Τα μεταξωτά
4. Ο Νείλος
5. Το τραπέζι
6. Λάθος δρομολόγια
7. Ονειροπαγίδα
8. Πολεμιστής
9. Έρωτά μου αγιάτρευτε
10. La voce toa
11. H Πόρτα
12. Ξένη
13. Φεϊρούζ
14. Ο Κόσμος ξημερώνει
Διασκευές και καινούρια κομμάτια, με στοιχείο παραδοσιακό από τη μία και ηλεκτρονικό από την άλλη.
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Ο Νείλος, Το τραπέζι, Ονειροπαγίδα, Πολεμιστής, Φεϊρούζ
Βαθμολογία:
7/10
Νέος δίσκος για τη Μελίνα Κανά. Νέα παρέα και νέα προσέγγιση. Μία νέα αρχή!
Η ερμηνεύτρια παρέα με τον "Γόη του Θησείου" κυκλοφόρησαν τον περασμένο Δεκέμβριο έναν δίσκο πολύ ενδιαφέροντα.
Αμέσως έγινε λόγος για ευφάνταστη μπάντα, δημιουργικότητα, φαντασία, για την "μεταμόρφωση" της Μελίνας Κανά.
Ας γνωρίσουμε τον "Γόη του Θησείου". Πρόκειται για μία τετραμελή μπάντα, που πλαισιώνει ιδιαίτερα την ερμηνεύτρια. Χαρακτηριστικό τους
ότι αλλάζουν ρόλους. Η μπάντα αποτελείται από τους Παναγιώτη Μανουηλίδη (ενορχήστρωση, μπάσο, κιθάρες, πιάνο, τραγούδι), Θάνο Καζαντζή (τύμπανα, ηλεκτρονικά, λούπες), Κώστα Νικολόπουλο (κιθάρες, πλήκτρα, κρουστά) και Νίκο Παπαϊωάννου (τσέλο, λαούτο, σάζι, τζουράς ).
Στο σύνολό του ο δίσκος μου αρέσει. Αποπνέει ηρεμία, σταθερότητα, απλότητα και ωριμότητα. Μου φαίνεται εντελώς συνειδητοποιημένη
κίνηση. Όμορφος δίσκος μέσα στη λιτότητά του και καθόλα αμέσος.
Στον δίσκο θα ακούσουμε εννέα διασκευές από τη δισκογραφία της Μελίνας Κανά και όχι μόνο, αλλά και πέντε καινούρια κομμάτια σε σύνθεση Σωκράτη Μάλαμα, Παναγιώτη Μανουηλίδη, Γιώργου Καζαντζή και Αλκίνοου Ιωαννίδη.
Τα καινούρια κομμάτια:
Λάθος Δρομολόγια, Ονειροπαγίδα, Πολεμιστής, Η Πόρτα, Ξένη.
Από τα καινούρια κομμάτια στον δίσκο ο Πολεμιστής έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές. Μυστηριακό, με το μπάσο να συμβάλει στην αίσθηση αυτή, με μουσική απλή και την ηλεκτρική κιθάρα να δίνει βάθος και με στίχους άμεσους, που ο καθένας μπορεί να τους κάνει κτήμα του. Ένα κομμάτι επίκαιρο, έτσι θα το χαρακτήριζα.
Ωστόσο,το κομμάτι που με τράβηξε περισσότερο είναι η Ονειροπαγίδα. Ξεκινάει λιτά με την κιθάρα και παραμένει μελωδικό καθόλη τη διάρκεια. Κρουστά που συνοδεύουν διακριτικά και η φωνή σαν να χορεύει με τη μελωδία.
Οι στίχοι μας αγγίζουν, ενώ ο τίτλος του τραγουδιού επιβεβαιώνεται και από τη μουσική του, η οποία είναι σαν ονειροπαγίδα.
Λάθος δρομολόγια και η σύνθεση "μυρίζει" Μάλαμα. Ένα κομμάτι, όπως εκείνα σε προηγούμενους δίσκους.
Η Πόρτα, ένα ακόμη λιτό και όμορφο κομμάτι, μια φωνή και μία κιθάρα.
Ενώ η Ξένη είναι πιο δυναμικό κομμάτι, με ντραμς και ηλεκτρική κιθάρα σε πρώτη
Οι διασκευές:
Ακούγοντας τον δίσκο, θα χώριζα τις διασκευές σε δύο κατηγορίες.
Τα μεταξωτά, Το τραπέζι, Έρωτά μου αγιάτρευτε, Φεΐρούζ
Στα κομμάτια αυτά κυριαρχεί το ηλεκτρονικό στοιχείο και τους προσδίδει έναν χαρακτήρα διαφορετικό. Γίνονται αμέσως πιο ζωηρά και παιχνιδιάρικα.
Παρόλο που πρόκειται για κομμάτια σταθμούς, δεν μας ενοχλεί το πείραγμα. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση και ακόμα κι αν δεν αρέσουν, σίγουρα ξεχωρίζει κανείς την ενορχήστρωση.
Τα παπούτσια, Δώδεκα χτύπησαν οι δείκτες, Ο κόσμος ξημερώνει, La voce toa
Tα παπούτσια: ένα τραγούδι παραδοσιακό. Ίσως το πιο ήρεμο κομμάτι του δίσκου.
Δώδεκα χτύπησαν οι δείκτες και Ο κόσμος ξημερώνει. Και σε αυτά τα δύο κομμάτια το ηλεκτρονικό στοιχείο είναι έντονο. Δεν είναι όμως πιο ζωηρά αυτά τα δύο, αλλά πιο ατμοσφαιρικά. Ακούμε και το τσέλο.
La voce toa. Το άφησα για το τέλος καθώς για μένα ήταν μία ευχάριστη έκπληξη! Το μόνο κομμάτι του δίσκου σε αγγλικό στίχο και μουσική με πολύ χρώμα. Η κιθάρα δίνει τον ρυθμό και μας θυμίζει πολύ ισπανικά-λατινικά κομμάτια.
Ο δίσκος γίνεται πιο αγαπημένος στο άκουσμα, όσο περισσότερο τον ακούω και τον χωνεύω. Ενώ στην αρχή αμφέβαλα, καταλήγω να έχω εντελώς διαφορετική άποψη. Όπως ανέφερα στην αρχή, ο δίσκος αυτός είναι μία
ώριμη επιλογή, μία νέα αρχή για τη Μελίνα Κανά. Την έχουμε συνηθίσει σε ένα διαφορετικό, λαϊκό και συνάμα εκλεπτισμένο ρεπερτόριο και η ροκ αύρα αυτού του δίσκου μας παραξενεύει στην αρχή.
Ακούστε τον και πείτε μας τη δική σας άποψη.
Τα κομμάτια:
1. Τα παπούτσια
2. Δώδεκα χτύπησαν οι δείκτες
3. Τα μεταξωτά
4. Ο Νείλος
5. Το τραπέζι
6. Λάθος δρομολόγια
7. Ονειροπαγίδα
8. Πολεμιστής
9. Έρωτά μου αγιάτρευτε
10. La voce toa
11. H Πόρτα
12. Ξένη
13. Φεϊρούζ
14. Ο Κόσμος ξημερώνει