Πριν από λίγους μήνες εμφανίστηκε στα κοινωνικά δίκτυα η καμπάνια των 2L8 στο Indiegogo για το καινούριο τους άλμπουμ με τίτλο ‘The Answer’. Θα ήταν ο τρίτος δίσκος που θα κυκλοφορούσαν στηριζόμενοι στην εκ των προτέρων (οικονομική) στήριξη του κόσμου και είχαν ήδη ανακοινώσει πως θα είναι ο τελευταίος «σταθμός» του συγκροτήματος. Οι 2L8 αξιοποίησαν την εμπειρία από τις προηγούμενες προσπάθειες και, προσφέροντας μια πληθώρα επιλογών στους οπαδούς τους (από 7 Ευρώ για ψηφιακό κατέβασμα ως 65 Ευρώ για ένα μάτσο πράματα), πέτυχαν το στόχο τους δίνοντας ένα καλό παράδειγμα σε άλλα συγκροτήματα.
Με το άλμπουμ πλέον στα χέρια τους και την απόφαση να διαθέσουν όλα τα επιπλέον έσοδα από τις πωλήσεις στοχευμένα για τη στήριξη των προσφύγων στη χώρα μας, ξεκίνησαν από τη Θεσσαλονίκη τις συναυλίες για την προώθηση του ‘The Answer’. Περίμενα ένα κατάμεστο Eightball και ο λιγοστός κόσμος μού κακοφάνηκε αρχικά. Ωστόσο, μέχρι τις 22:30 περίπου που η εξάδα ανέβηκε στη σκηνή ο χώρος είχε γεμίσει ικανοποιητικά. Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού ήξερε τι θα έβλεπε και, κυρίως, τι θα άκουγε, κάτι που συνέβαλε στη δημιουργία μιας ευχάριστης ατμόσφαιρας βασισμένη στην αμφίδρομη επικοινωνία, από τη μια με κραυγές και χειροκροτήματα, κι απ’ την άλλη με μουσικές, στίχους και ελάχιστες λέξεις.
Το πιο χαρακτηριστικό σημείο αυτής της επικοινωνίας ήταν στο τραγούδι ‘Διάστημα’, απ’ το επιτυχημένο προηγούμενο άλμπουμ τους με τίτλο ‘Κλωστή’. «Ζούμε για τη μέρα που θα ‘χουμε στα χέρια μας όσος τώρα γελάνε» τραγουδούσε ο Κώστας Βοζίκης συνοδευόμενος από δεκάδες άλλους παθιασμένους φίλους. Σημαντική ήταν η συμβολή της Βίκυς Γκρίτζα δίπλα του, που ξεχώριζε με την ψηλή φωνή της και ταυτόχρονα γέμιζε τον πλούσιο, βαρύ και βαθύ ήχο που δημιουργούν. Το ίδιο περίπου έκανε, αν και λίγο πιο διακριτικά, η Ελισώ Παπαπαστρατή με το βιολί της, ενώ ο Μπάμπης Τσινικοσμάογλου εναλλασσόταν σε κιθάρα και πιάνο, με τους Μηνά Βακαλούδη και Δημήτρη Οικονόμου να κρατάνε το ρυθμό σε μπάσο και τύμπανα αντίστοιχα.
Στη μιάμιση περίπου ώρα που έμειναν στη σκηνή, οι 2L8 παίξανε το μεγαλύτερο μέρος του ‘The Answer’, το οποίο ακούστηκε πιο χορταστικό ζωντανά, παρά την καλή δουλειά που έχει γίνει στη δημιουργία του στο στούντιο. Τραγούδια σαν το ‘Post Human’, το οποίο άνοιξε τη βραδιά μετά τη μικρή εισαγωγή – όπως στο δίσκο – ή το ‘Decay Of’ λίγο αργότερα, ήταν από τις καλύτερες στιγμές τους και ξεχωρίζουν από την πρώτη ακρόαση. Μετά το «παραστράτημα» του ελληνόφωνου δίσκου ‘Κλωστή’, τραγουδάνε και πάλι στα αγγλικά στίχους διόλου αδιάφορους και ενταγμένους στο κατά κάποιο τρόπο post-apocalyptic πλαίσιο που εισάγει ένα συνοδευτικό κειμενάκι, αλλά και το ιδιαίτερο εξώφυλλο. «Our generation will never be new again, our youth has been stolen from us» ακούμε σε σκοτεινό «φόντο» λίγο πριν ξεσπάσει το ρεφρέν του ‘Desire! Desire! Desire!’ που σε κάνει να θέλεις να το ακούσεις ζωντανά σε πλήρη ένταση και όταν όντως το κάνεις η ηχογραφημένη έκδοση δε θα είναι ποτέ πια ίδια.
Μαζί με τη βραδιά αυτή, ο κύκλος των 2L8 φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του. Δεν ξέρουμε αν θα έχουμε την ευκαιρία να τους δούμε ζωντανά ξανά στην πόλη μας, αλλά η εμφάνιση αυτή με αφορμή το ‘The Answer’ ήταν αρκετά χορταστική για να γίνει αποδεκτή ως τελευταία. Μπορεί σε παλιότερες συναυλίες τους να βρίσκονταν σε καλύτερο σημείο της δημιουργικής τους πορείας, αυτό είναι κάτι εν μέρει υποκειμενικό, αλλά οι μουσικές γύρω απ’ την post-punk του πιο άμεσου και ευπρόσιτου – παρά την αγγλική – δίσκου αυτού συνέβαλαν αναμφίβολα σε μια όμορφη βραδιά. Ίσως για πρώτη και τελευταία φορά.
Επόμενη εμφάνιση των 2L8 στις 15 Απριλίου στο six d.o.g.s. στην Αθήνα.
Με το άλμπουμ πλέον στα χέρια τους και την απόφαση να διαθέσουν όλα τα επιπλέον έσοδα από τις πωλήσεις στοχευμένα για τη στήριξη των προσφύγων στη χώρα μας, ξεκίνησαν από τη Θεσσαλονίκη τις συναυλίες για την προώθηση του ‘The Answer’. Περίμενα ένα κατάμεστο Eightball και ο λιγοστός κόσμος μού κακοφάνηκε αρχικά. Ωστόσο, μέχρι τις 22:30 περίπου που η εξάδα ανέβηκε στη σκηνή ο χώρος είχε γεμίσει ικανοποιητικά. Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού ήξερε τι θα έβλεπε και, κυρίως, τι θα άκουγε, κάτι που συνέβαλε στη δημιουργία μιας ευχάριστης ατμόσφαιρας βασισμένη στην αμφίδρομη επικοινωνία, από τη μια με κραυγές και χειροκροτήματα, κι απ’ την άλλη με μουσικές, στίχους και ελάχιστες λέξεις.
Το πιο χαρακτηριστικό σημείο αυτής της επικοινωνίας ήταν στο τραγούδι ‘Διάστημα’, απ’ το επιτυχημένο προηγούμενο άλμπουμ τους με τίτλο ‘Κλωστή’. «Ζούμε για τη μέρα που θα ‘χουμε στα χέρια μας όσος τώρα γελάνε» τραγουδούσε ο Κώστας Βοζίκης συνοδευόμενος από δεκάδες άλλους παθιασμένους φίλους. Σημαντική ήταν η συμβολή της Βίκυς Γκρίτζα δίπλα του, που ξεχώριζε με την ψηλή φωνή της και ταυτόχρονα γέμιζε τον πλούσιο, βαρύ και βαθύ ήχο που δημιουργούν. Το ίδιο περίπου έκανε, αν και λίγο πιο διακριτικά, η Ελισώ Παπαπαστρατή με το βιολί της, ενώ ο Μπάμπης Τσινικοσμάογλου εναλλασσόταν σε κιθάρα και πιάνο, με τους Μηνά Βακαλούδη και Δημήτρη Οικονόμου να κρατάνε το ρυθμό σε μπάσο και τύμπανα αντίστοιχα.
Στη μιάμιση περίπου ώρα που έμειναν στη σκηνή, οι 2L8 παίξανε το μεγαλύτερο μέρος του ‘The Answer’, το οποίο ακούστηκε πιο χορταστικό ζωντανά, παρά την καλή δουλειά που έχει γίνει στη δημιουργία του στο στούντιο. Τραγούδια σαν το ‘Post Human’, το οποίο άνοιξε τη βραδιά μετά τη μικρή εισαγωγή – όπως στο δίσκο – ή το ‘Decay Of’ λίγο αργότερα, ήταν από τις καλύτερες στιγμές τους και ξεχωρίζουν από την πρώτη ακρόαση. Μετά το «παραστράτημα» του ελληνόφωνου δίσκου ‘Κλωστή’, τραγουδάνε και πάλι στα αγγλικά στίχους διόλου αδιάφορους και ενταγμένους στο κατά κάποιο τρόπο post-apocalyptic πλαίσιο που εισάγει ένα συνοδευτικό κειμενάκι, αλλά και το ιδιαίτερο εξώφυλλο. «Our generation will never be new again, our youth has been stolen from us» ακούμε σε σκοτεινό «φόντο» λίγο πριν ξεσπάσει το ρεφρέν του ‘Desire! Desire! Desire!’ που σε κάνει να θέλεις να το ακούσεις ζωντανά σε πλήρη ένταση και όταν όντως το κάνεις η ηχογραφημένη έκδοση δε θα είναι ποτέ πια ίδια.
Μαζί με τη βραδιά αυτή, ο κύκλος των 2L8 φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του. Δεν ξέρουμε αν θα έχουμε την ευκαιρία να τους δούμε ζωντανά ξανά στην πόλη μας, αλλά η εμφάνιση αυτή με αφορμή το ‘The Answer’ ήταν αρκετά χορταστική για να γίνει αποδεκτή ως τελευταία. Μπορεί σε παλιότερες συναυλίες τους να βρίσκονταν σε καλύτερο σημείο της δημιουργικής τους πορείας, αυτό είναι κάτι εν μέρει υποκειμενικό, αλλά οι μουσικές γύρω απ’ την post-punk του πιο άμεσου και ευπρόσιτου – παρά την αγγλική – δίσκου αυτού συνέβαλαν αναμφίβολα σε μια όμορφη βραδιά. Ίσως για πρώτη και τελευταία φορά.
Επόμενη εμφάνιση των 2L8 στις 15 Απριλίου στο six d.o.g.s. στην Αθήνα.