O David J δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μια συζήτηση άλλωστε με την 'ήρεμη δύναμη' (για τόσα χρόνια) των σπουδαίων Bauhaus και λίγο αργότερα βέβαια των εξαιρετικών Love and Rockets, έχει πάντα ενδιαφέρον. Πίσω από τις έντονες φιγούρες των Peter Murphy και Daniel Ash, η χαρακτηριστική φυσιογνωμία του ήταν πάντα ΕΚΕΙ... Από τα χρόνια του 'Bela Lugosi's dead' μέχρι τις νεώτερες ηχογραφήσεις του, σαν σόλο μουσικός πια.
Χαίρομαι καθώς μάλλον θα τον δούμε στην Αθήνα με τη νέα χρονιά, αν και ακόμα είναι πολύ νωρίς για ημερομηνίες και τα σχετικά. Να τι μας είπε ο ίδιος λοιπόν σε μια όμορφη και ζεστή κουβέντα λίγες μέρες πριν, στο σχετικά σύντομο διάστημα που οι νυχτερίδες που πετούσαν στο δωμάτιο ασταμάτητα, μας άφησαν για λίγο ήσυχους να τα πούμε... undead...
ΔΑ: Πρώτα απ’ όλα David, ας μιλήσουμε για το «Wave of blood/Blood sucker blues». Δώσε μας μια εικόνα! Είναι τέλειο!
DJ: Αυτά προέκυψαν ενώ δουλεύαμε με τη Johnette Napolitano από τους Concrete Blonde και το Shok από τους Red Light District / Thrill Kill Cult. Είχαμε ήδη δουλέψει μαζί σε άλλα τρία κομμάτια με θέμα τους βρικόλακες, μετά η Johnette πήγε σε μια περιοδεία με τους Concrete Blonde και εγώ απλά συνέχισα να δουλεύω με το Shock. Αυτά τα δυο κομμάτια είναι το αποτέλεσμα. Τα κομμάτια με τη Johnette θα βγουν τον επόμενο χρόνο.
ΔΑ: Καμία πιθανότητα για συναυλία στην Αθήνα ή ίσως ακόμα και ένα dj set σύντομα; Τι έχεις στο μυαλό σου;
DJ: Θα μου άρεσε πολύ να επιστρέψω στην Αθήνα με οποιαδήποτε σύνθεση.
ΔΑ: Όταν μιλήσαμε μαζί στη ραδιοφωνική εκπομπή μου (μόλις μερικούς μήνες πριν) ήταν μεγάλη χαρά για μένα! Μπορείς σε παρακαλώ να επαναλάβεις εδώ για τους fans, κάποιες από τις αναμνήσεις σου από το πρώτο σου ταξίδι στην Αθήνα, το 1983 με τους Bauhaus;
DJ: Πολύ άγριος κόσμος, κάποιοι από αυτούς είχαν έρθει να πιούν αίμα (της μπάντας το αίμα). Ήταν κάτω και μπροστά, κάνοντας χειρονομίες με τα παχιά δάχτυλα τους σαν να κρατούν ξυράφι στο λαιμό. Ο Daniel και ο Peter τους κούρδιζαν με κάτι σάπιο και έστελναν φιλιά σε αυτούς τους ταραχοποιούς. Ο περισσότερος κόσμος ήταν πολύ θετικός παρόλα αυτά.
ΔΑ: Είσαι ακόμα σε επικοινωνία με τον Daniel Ash; Υπάρχει καμιά πιθανότητα για επανένωση των Love and Rockets;
DJ: Παρά το γεγονός ότι χωρίσαμε με τις καλύτερες συνθήκες, δεν έχω δει, ούτε μιλήσει με τον Daniel από τότε που παίξαμε στο Lollapalooza το 2008. Δεν υπάρχει πιθανότητα επανένωσης των L & R, όχι.
ΔΑ: Ο Daniel μου είπε ότι τα John Peel sessions ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο (για τους Bauhaus) επειδή έπρεπε να τα κάνεις όλα ΓΡΗΓΟΡΑ! Καθαρή ενέργεια, ξέρεις! Συμφωνείς;
DJ: Απολύτως. Είχες 8 ώρες για να ηχογραφήσεις και να μιξάρεις 4 κομμάτια. Η προσέγγιση ήταν κάτι που εφαρμόσαμε τότε στο δικό μας session. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τον αυθορμητισμό και απλά παίρνουν το δρόμο τους. Δεν είναι πέρα από τη σκέψη.
ΔΑ: Πόσο καταπληκτική η live εκτέλεση του «Bela» στο You Tube! Μιλάω για το show στο Las Vegas. Και η φυσαρμόνικα ταιριάζει μια χαρά! Φανταστική διασκευή αν μπορώ να το πω! Πώς νιώθεις πραγματικά στις μέρες μας, για ένα τέτοιο αριστούργημα, ένα τέλειο τραγούδι σαν το "Bela Lugosi's dead";
DJ: Η φυσαρμόνικα είναι ένα καλό παράδειγμα αυτής της αυθόρμητης προσέγγισης. Είχα μία φυσαρμόνικα όταν κάναμε πρόβα (είχαμε κάνει μια πρόβα πριν από εκείνο το show). Την πήρα και σκέφτηκα: Τι στο διάολο, αυτό θα μπορούσε να δουλέψει! Όπως και η υπόλοιπη μπάντα (οι Bauhaus), είμαι πολύ υπερήφανος για αυτό το κομμάτι. Άκουσα την αρχική ηχογράφηση σε βινύλιο μια μέρα. Δεν το είχα ακούσει εδώ και χρόνια και έχω να πω ότι με άφησε άφωνο. Είναι ένας σημαντικός δίσκος.
ΔΑ: Μπορείς να μας πεις μερικά από τα αγαπημένα σου άλμπουμ όλων των εποχών; 5 άλμπουμ ας πούμε.
DJ: Είναι πολύ δύσκολο!
Οκ ξανά… αυθόρμητα:
Le Histoire de Melody Nelson - Serge Gainsbourg
Astral Weeks - Van Morrison
Revolver - The Beatles
Blood On The Tracks - Bob Dylan
The Velvet Underground & Nico - VU
ΔΑ: Και ο αγαπημένος σου δίσκος για το 2010; Ή η αγαπημένη σου μπάντα αν θέλεις.
DJ: Οι XX.