Είναι γεγονός πως οι Dire Straits, αν και είχαν μια σύντομη δισκογραφική παρουσία, με μόλις έξι άλμπουμ στο ενεργητικό τους, κατάφεραν να κερδίσουν με μιας τη γενιά του MTV, με αποτέλεσμα να έχουν πουλήσει πάνω από εκατόν είκοσι εκατομμύρια δίσκους. Τρεις δεκαετίες μετά τη διάλυσή του, στο αποκορύφωμα της δημοτικότητάς του μάλιστα, το βρετανικό συγκρότημα παραμένει εξαιρετικά δημοφιλές παγκοσμίως, κάτι που εξηγεί και τη μεγάλη επιτυχία των Dire Straits Legacy, τους οποίους είδαμε ζωντανά την περασμένη Πέμπτη 27 Ιουνίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.
Το πρώην μέλος του αρχικού lineup Alan Clark (πιάνο/πλήκτρα) είναι ο ιθύνων νους πίσω από τους Dire Straits Legacy, μαζί με πολλούς άλλους μουσικούς που ηχογράφησαν και έπαιξαν με το γκρουπ σε διάφορα στάδια της πορείας του, όπως ο εκ των King Crimson ερχόμενος Mel Collins (σαξόφωνο), ο Phil Palmer (κιθάρα/μουσικός διευθυντής) και ο Danny Cummings (κρουστά). Η σύνθεση των Dire Straits Legacy ολοκληρώνεται από τους Marco Caviglia (φωνή/κιθάρα), Primiano Di Biase (πλήκτρα) και Cristiano Micalizzi (ντραμς).
Η ακρίβεια του "Private Investigations" (το καλύτερο τραγούδι των Dire Straits, προσωπικά μιλώντας) άνοιξε τη συναυλία λίγα λεπτά μετά τις 21:00, οδηγώντας στην πορεία προς εξίσου ενδιαφέρουσες ερμηνείες των "Tunnel Of Love", "Romeo And Juliet" και "Telegraph Road". Οι Dire Straits Legacy μπολιάζουν πολλές από τις μπλουζ, τζαζ και ροκ καταβολές του αυθεντικού συγκροτήματος, δίπλα σε πιο ποπ υλικό όπως το "Walk Of Life", που παίχτηκε προς την μέση της εμφάνισης τους, δίνοντας στους πολυάριθμους θεατές να καταλάβουν γιατί το original γκρουπ αποτέλεσε μια από τις καλύτερες μπάντες των ύστερων '70s και όλων των΄80s.
Όταν πέρασαν από το τόσο γνώριμο riff που περιβάλλει το "Sultans Of Swing" (στην καλύτερη εκτέλεση της βραδιάς, με ένα μακροσκελές κλείσιμο που έφερε τούμπα το κομμάτι) κατευθείαν στον σχεδόν εθνικό ύμνο του κλασσικού ροκ "Money For Nothing", πέτυχαν μια σύνδεση παλαιότερων fans με αυτούς αρκετά μικρότερης ηλικίας, που απολάμβαναν πραγματικά την εμφάνιση τους (με την πλειοψηφία των μεγαλύτερων να φοράει μπλούζες των Pink Floyd και τους μικρότερους να φέρνουν έναν πιο «μεταλλικό» ενδυματολογικό αέρα).
Η απόδοση των έμπειρων και ικανότατων μουσικών κορυφώθηκε κατά την διάρκεια του encore με το "Brothers In Arms", πριν αποχωρήσουν οριστικά και ύστερα από δυο γεμάτες ώρες μουσικής με το συγκινητικό "So Far Away", φτάνοντας όσο πιο ρεαλιστικά κοντά γίνεται στο πρωτότυπο. Το οποίο καλό είναι να επανατεθεί στις σωστές μουσικές διαστάσεις του. Οι Dire Straits, πέραν των τριών-τεσσάρων σούπερ επιτυχών τους, διαθέτουν πολλά ωραία τραγούδια με ατμόσφαιρα και cinemascope αύρα, με την φωνή, το παίξιμο της κιθάρας και κυρίως τους στίχους του MarK Knopfler (η απουσία του οποίου δεν μπορεί να καλυφθεί) να αντηχούν new wave ρυθμολογία, πρώιμες post punk απολήξεις, αλλά και το ρομαντισμό των ιστοριών του Bruce Springsteen.
Μια καλύτερη του αναμενόμενου συναυλιακή βραδιά τελικά.
Setlist - Dire Straits Legacy
- Private Investigations
- Once Upon A Time In The West
- Tunnel Of Love
- Romeo And Juliet
- Telegraph Road
- Why Worry
- Your Latest Trick
- Walk Of Life
- The Bug
- When It Comes To You
- Setting Me Up
- Sultans Of Swing
- Money For Nothing
- Brothers In Arms
- So Far Away
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Χάρη Πολονύφη και στο mixgrill.gr.