Το ντεμπούτο των Girls (Album), δε μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση για να είμαι ειλικρινής. Κι αυτός ήταν κι ο λόγος που δεν έδωσα αρχικά σημασία στο Father, Son, Holy Ghost που κυκλοφόρησε φέτος.
Για καλή μου τύχη όμως κι ύστερα από φιλικές προτροπές, αποφάσισα να τον περάσω στο mp3 player. Ο Christopher Owens, που είναι κι ο ιθύνων νους πίσω από τους Girls, κόβει τις γωνίες στα τραγούδια, σε σχέση με το debut, κι αφήνει την έμπνευση να τον οδηγήσει, χωρίς να ακολουθεί κάποιο συγκεκριμένο είδος. Τα τραγούδια είναι περισσότερο τραγούδια, οι συνθέσεις είναι πιο ώριμες και δημιουργικές, οι στίχοι είναι προσωπικοί αλλά γραμμένοι για να μας αφορούν όλους κι οι διαθέσεις είναι πιο σκοτεινές κι εσωστρεφείς.
Το 1ο single Vomit, αργόσυρτο με δυναμικό ρεφραίν, αλλά και gospel φωνητικά κι organ στο τέλος, δεν είναι ενδεικτικό του τι θα ακούσεις στην Αγία Τριάδα του Christopher (το άλλο βασικό μέλος των Girls, είναι ο Chet “JR” White), όπως και το Die, με τη σκληρότητα που φέρει και τον ξέφρενο σχεδόν διονυσιακό ρυθμό του, τραγούδια που ξεφεύγουν από το σύνολο του. Τα Honey Bunny, Alex και Magic είναι τα πιο αισιόδοξα και ποπ τραγούδια του, που σίγουρα θα ακουστούν πολύ στα indie bars του κέντρου (και συνδέουν το F,S&HG με το Album).
Αυτό όμως που κάνει ακόμα πιο δυνατό αυτό το cd, είναι τα τραγούδια που δεν το περιμένεις, εκείνα που σε άλλες δουλειές αποτελούν γεμίσματα ή προκαλούν χασμουρητά. Το Forgiveness για παράδειγμα, ενώ έχει όλα εκείνα τα στοιχεία του παλιομοδίτικου και βαρετού (μπαλάντα με κιθαριστικό σολάρισμα-και ξέρετε πόσο απεχθή είναι τα σόλο στο indie κοινό), έχει μια τέτοια εσωτερική δύναμη που σε καθηλώνει. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το επόμενο, το Love Like a River (σολάκι, φυσαρμόνικα, γυναικεία φωνητικά), που αποτελεί και το προσωπικό αγαπημένο.
Κοίτα να δεις που θα μας κάνει να πιστέψουμε στην Αγία Τριάδα, ο άτιμος ο Chris.
Τραγούδια να ακούσεις : Vomit, Die, Love like a river, Alex, Magic και τα υπόλοιπα!!!
Σχετικό θέμα