Τις επόμενες ημέρες, οι A Place To Bury Strangers θα βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη (19/10), την Αθήνα (20/10), και τη Λάρισα (21/10). Με αφορμή αυτές τις εμφανίσεις ο Δημήτρης Αντωνόπουλος μίλησε με τον Oliver Ackermann κιθαρίστα και τραγουδιστή του συγκροτήματος:
Δημήτρης Αντωνόπουλος: Πάει πολύς καιρός από την τελευταία συνέντευξη στην εκπομπή μου (Ροκ Ζώνη, Κανάλι 1) και επιστρέψατε με ένα υπέροχο νέο δίσκο! Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από τη δημιουργία του ‘Worship’;
Oliver Ackerman: Ο Dion (σ.σ. Dion Lunadon, μπασίστας) και εγώ βρεθήκαμε μαζί και γράφαμε ότι μας έβγαινε φυσικό. Το κάναμε σκληρό, διασκεδαστικό και επικίνδυνο με σκοπό ο δίσκος να έχει την ενέργεια που είχαμε όταν πρωτοξεκινήσαμε να ηχογραφούμε. Αυτό σήμαινε να ηχογραφούμε σε φούρνους, να πετάμε πράγματα από δω και από εκεί, να βάζουμε φωτιές και να ηχογραφούμε μέσα στο νερό.
Δ.Α.: Πες μου για το ‘You are the one’ (τι τραγούδι)... Είναι πραγματικά γεμάτο από ωμή ενέργεια, καθαρό APTBS!
O.A.: Αυτό το τραγούδι ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό μέχρι την τελευταία στιγμή που το αλλάξαμε και έγινε αυτό που είναι σήμερα. Μιλάει για το πάθος, την χαμένη αγάπη και τις λάθος αποφάσεις που παίρουμε στη ζωή.
Δ.Α.: Τι να περιμένουμε από την εμφάνισή σας στην Αθήνα; Κάποιο σχόλιο για τους Έλληνες θαυμαστές;
O.A.:Αγαπάμε την Ελλάδα και για αυτό θα τα σπάσουμε στις συναυλίες. Οι συναυλίες που έχουμε κάνει σε αυτή την περιοδεία είναι τόσο καλές που δεν βρίσκω το λόγο γιατί στην Ελλάδα να μην είναι εντελώς τρελές.
Δ.Α.: Ποιες είναι οι επιρροές σας, αλήθεια; Κοιτώντας πίσω..;
O.A.: The Beatles από τους γονείς μου, Minor T
hreat και Dead Kennedys από τον αδερφό μου, όταν μεγάλωνα. Όταν πήγα στο Providence μπάντες όπως οι Lightning Bolt και οι Six Finger Satellite με έκαναν να δω κάτι διαφορετικό στη μουσική.
Δ.Α.: Μπορείς να μου πεις κάτι για την αίσθηση του να ‘είσαι στο δρόμο’, στις περιοδείες; Μια καλή Rock & Roll ιστορία μήπως;!
O.A.: Περνάς πολλές ώρες να αράζεις χαλαρός και ξαφνικά έχεις συναυλία, που ακόμα και αν είσαι άρρωστος, κουρασμένος, χτυπημένος πρέπει να παίξεις. Είναι σαν μια δόση speed κατευθείαν στην καρδιά. Μετά νιώθεις όμορφα, σαν να πετάς στον αέρα, και βλέπεις λίγο από την πόλη που βρίσκεσαι. Χτες το βράδυ κουτούλησα ένα φωτογράφο, σπάμε πολλά πράγματα. Πρέπει να επιδιορθώνουμε κιόλας πέρα από όλα τα άλλα. Πίνουμε πολύ και διασκεδάζουμε αλλά λόγω βαρεμάρας. Ή ίσως να οφείλεται στο ότι το φυσιολογικό γίνεται τόσο διαφορετικό.
Δ.Α.: Η κλασική μου ερώτηση... Ας πούμε ότι είχες μια χρονομηχανή για 24 ώρες. Που θα ήθελες να πας για μια ολόκληρη μέρα και γιατί; Παρελθόν ή μέλλον, αλήθεια;
O.A.: Πάντα ήμουν περίεργος για το τι θα φέρει το μέλλον οπότε θα έλεγα στο Τόκιο το έτος 3000. Θα ήταν εντελώς τρελό και διασκεδαστικό. Είναι ωραίο να βγαίνεις έξω από το στοιχείο σου.
Δ.Α.: Μπορείς να μου πεις 5 αγαπημένους σου δίσκους;
O.A.:The Cocteau Twins – Garlands, Xinlu Supreme - Death Sentence, Dead Moon – Unknown, Passage, CobraSpa - Members Only, The Velvet Underground n Nico
Δ.Α.: Δουλεύετε για ένα νέο δίσκο; Υπάρχει κάποιο νέο project στα σχέδιά σας;
O.A.: Υπάρχει και είναι μυστικό.
Δ.Α.: Τι είναι το Rock&Roll σήμερα;
Ο.Α.: Digital Leather
Δ.Α.: Beatles ή Stones;
Ο.Α.: Stones για το attitude.
Δ.Α.: Ευχαριστώ πολύ! Τα λέμε στην Αθήνα
Δημήτρης Αντωνόπουλος: Πάει πολύς καιρός από την τελευταία συνέντευξη στην εκπομπή μου (Ροκ Ζώνη, Κανάλι 1) και επιστρέψατε με ένα υπέροχο νέο δίσκο! Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από τη δημιουργία του ‘Worship’;
Oliver Ackerman: Ο Dion (σ.σ. Dion Lunadon, μπασίστας) και εγώ βρεθήκαμε μαζί και γράφαμε ότι μας έβγαινε φυσικό. Το κάναμε σκληρό, διασκεδαστικό και επικίνδυνο με σκοπό ο δίσκος να έχει την ενέργεια που είχαμε όταν πρωτοξεκινήσαμε να ηχογραφούμε. Αυτό σήμαινε να ηχογραφούμε σε φούρνους, να πετάμε πράγματα από δω και από εκεί, να βάζουμε φωτιές και να ηχογραφούμε μέσα στο νερό.
Δ.Α.: Πες μου για το ‘You are the one’ (τι τραγούδι)... Είναι πραγματικά γεμάτο από ωμή ενέργεια, καθαρό APTBS!
O.A.: Αυτό το τραγούδι ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό μέχρι την τελευταία στιγμή που το αλλάξαμε και έγινε αυτό που είναι σήμερα. Μιλάει για το πάθος, την χαμένη αγάπη και τις λάθος αποφάσεις που παίρουμε στη ζωή.
Δ.Α.: Τι να περιμένουμε από την εμφάνισή σας στην Αθήνα; Κάποιο σχόλιο για τους Έλληνες θαυμαστές;
O.A.:Αγαπάμε την Ελλάδα και για αυτό θα τα σπάσουμε στις συναυλίες. Οι συναυλίες που έχουμε κάνει σε αυτή την περιοδεία είναι τόσο καλές που δεν βρίσκω το λόγο γιατί στην Ελλάδα να μην είναι εντελώς τρελές.
Δ.Α.: Ποιες είναι οι επιρροές σας, αλήθεια; Κοιτώντας πίσω..;
O.A.: The Beatles από τους γονείς μου, Minor T
hreat και Dead Kennedys από τον αδερφό μου, όταν μεγάλωνα. Όταν πήγα στο Providence μπάντες όπως οι Lightning Bolt και οι Six Finger Satellite με έκαναν να δω κάτι διαφορετικό στη μουσική.Δ.Α.: Μπορείς να μου πεις κάτι για την αίσθηση του να ‘είσαι στο δρόμο’, στις περιοδείες; Μια καλή Rock & Roll ιστορία μήπως;!
O.A.: Περνάς πολλές ώρες να αράζεις χαλαρός και ξαφνικά έχεις συναυλία, που ακόμα και αν είσαι άρρωστος, κουρασμένος, χτυπημένος πρέπει να παίξεις. Είναι σαν μια δόση speed κατευθείαν στην καρδιά. Μετά νιώθεις όμορφα, σαν να πετάς στον αέρα, και βλέπεις λίγο από την πόλη που βρίσκεσαι. Χτες το βράδυ κουτούλησα ένα φωτογράφο, σπάμε πολλά πράγματα. Πρέπει να επιδιορθώνουμε κιόλας πέρα από όλα τα άλλα. Πίνουμε πολύ και διασκεδάζουμε αλλά λόγω βαρεμάρας. Ή ίσως να οφείλεται στο ότι το φυσιολογικό γίνεται τόσο διαφορετικό.
Δ.Α.: Η κλασική μου ερώτηση... Ας πούμε ότι είχες μια χρονομηχανή για 24 ώρες. Που θα ήθελες να πας για μια ολόκληρη μέρα και γιατί; Παρελθόν ή μέλλον, αλήθεια;
O.A.: Πάντα ήμουν περίεργος για το τι θα φέρει το μέλλον οπότε θα έλεγα στο Τόκιο το έτος 3000. Θα ήταν εντελώς τρελό και διασκεδαστικό. Είναι ωραίο να βγαίνεις έξω από το στοιχείο σου.
Δ.Α.: Μπορείς να μου πεις 5 αγαπημένους σου δίσκους;
O.A.:The Cocteau Twins – Garlands, Xinlu Supreme - Death Sentence, Dead Moon – Unknown, Passage, CobraSpa - Members Only, The Velvet Underground n Nico
Δ.Α.: Δουλεύετε για ένα νέο δίσκο; Υπάρχει κάποιο νέο project στα σχέδιά σας;
O.A.: Υπάρχει και είναι μυστικό.
Δ.Α.: Τι είναι το Rock&Roll σήμερα;
Ο.Α.: Digital Leather
Δ.Α.: Beatles ή Stones;
Ο.Α.: Stones για το attitude.
Δ.Α.: Ευχαριστώ πολύ! Τα λέμε στην Αθήνα