Πολλές καλημέρες σε όλους!
Φαντάζομαι ότι θα έχετε διαβάσει τα ατυχή σχόλια του Χρήστου Θηβαίου στη συνέντευξη του στη Δέσποινα Αυγερίδου, στο ραδιόφωνο FM100 της Θεσσαλονίκης. Αν όχι, ακούστε το παραπάνω ηχητικό απόσπασμα αυτής της συνέντευξης.
Επειδή το θέμα έχει δημοσιευτεί σε πολλά ενημερωτικά έντυπα και ιστοσελίδες, δεν θέλω να επαναλάβω τα προφανή. Ήταν μια κακή στιγμή για το Χρήστο Θηβαίο. Η κουβέντα ξεκίνησε με ένα γενικό σχόλιο της Δέσποινας Αυγερίδου για την κατάσταση που είναι η χώρα μας και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως η κουβέντα έφτασε στη γενιά του "φραπέ", τις μη παραγωγικές δουλειές, τα λιπάσματα κ.α.
Μπορείς να συμφωνήσεις και να διαφωνήσεις με όσα λέει ο Χρήστος Θηβαίος, αλλά δεν δικαιολογείται η απαξίωση των ραδιοφωνικών παραγωγών και πιο συγκεκριμένα της Δ. Αυγερίδου. Ακόμη, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι καλλιτέχνες μπαίνουν σε μεγάλης διάρκειας κουβέντες περί πολιτικής και γενικότερων κοινωνικών θεμάτων. Δε λέω ότι δεν πρέπει να έχουν άποψη, προς Θεού. Όμως, σε μια περίεργη και δύσκολη περίοδο, νομίζω ότι οι μουσικοί μπορούν να περάσουν τις ιδέες και απόψεις τους με τα τραγούδια που γράφουν. Προσωπικά, δεν θέλω κάτι παραπάνω και για να σας είμαι ειλικρινής πιστεύω ότι οι συνεντεύξεις τους πρέπει να είναι για τη μουσική κατά 90%.
Ο Χρήστος Θηβαίος κατάλαβε το λάθος του και ζήτησε συγγνώμη από τη Δέσποινα Αυγερίδου. Δείτε παρακάτω τη σχετική ανάρτηση του στο Facebook:
«Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τη δημοσιογράφο Δέσποινα Αυγερίδου γιατί στην προχθεσινή συνέντευξη, που είχε την καλοσύνη να μου πάρει, την πρόσβαλα ως εργαζόμενη και ως δημοσιογράφο, παρότι δεν είχα τέτοια πρόθεση.
Επίσης πιστεύω ότι οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν από τις πολιτικές που ασκήθηκαν, κυρίως τα τελευταία χρόνια, δημιούργησαν τεράστιο πρόβλημα ανεργίας στους νέους ανθρώπους. Πέρα από κάθε αμφιβολία.
Πρόθεση μου ήταν να καυτηριάσω την «αριστοκρατική» αντίληψη που υπάρχει σχετικά με την εργασία, σε κάποια μειοψηφία της νεολαίας, και γι' αυτό υπερέβαλα. Ξέρω ότι, μπροστά στις δοκιμασίες που περνάει η μεγάλη πλειοψηφία των νέων, αυτό είναι τουλάχιστον δευτερεύον.
Γι’ αυτό θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη και από όσους είχαν την ατυχία να ακούσουν τη συνέντευξη και ένιωσαν οργή και απογοήτευση.
Θα προσπαθήσω στο μέλλον να είμαι προσεκτικότερος όταν εκφέρω δημόσιο λόγο».
Μετά από όλα αυτά, διάβαζα στα social media σχόλια ανθρώπων που αγαπούν τη μουσική του Θηβαίου, οι οποίοι έλεγαν ότι δεν θα ξαναπάνε σε συναυλία του.
Μήπως υπερβάλλουμε;
Ο Χρήστος Θηβαίος είναι μουσικός και παράλληλα έχει τις προσωπικές του απόψεις. Είναι άλλη η μουσική κι άλλη η προσωπική υπόσταση του. Έχετε αναρωτηθεί αν συμφωνείτε με τις απόψεις των μουσικών - καλλιτεχνών που αγαπάτε; Κι αν δεν συμφωνείτε, σταματάτε να ακούτε τη μουσική τους;
Είναι γεγονός ότι όταν δένεσαι με έναν καλλιτέχνη, αυτός αποκτάει μια διαφορετική υπόσταση για σένα. Έτσι, δε γίνεται να μην επηρεάζεσαι από τις απόψεις του. Το ιδανικό για σένα είναι ο μουσικός να σε εκφράζει σε όλες τις πτυχές της ζωής σου. Στα πάντα. Δε γίνεται όμως αυτό...
Πάμε να δούμε κάποιες περιπτώσεις γνωστών μουσικών που έχουν κάνει πράγματα, για τα οποία είμαι σίγουρος ότι θα διαφωνήσετε.
David Bowie: Στην περίοδο του δίσκου του "Station to Station", ο Bowie είχε δώσει διάφορες συνεντεύξεις στο NME, το Playboy και σε άλλα έντυπα, στις οποίες είχε αναφερθεί στο φασισμό. Διαβάστε παρακάτω μια δήλωση του:“Η Βρετανία είναι έτοιμη για ένα φασίστα ηγέτη… Νομίζω ότι η Βρετανία θα κερδίσει πολλά από ένα φασίστα ηγέτη. Άλλωστε, ο φασισμός είναι εθνικισμός… Πιστεύω πολύ στο φασισμό. Οι άνθρωποι πάντα ανταποκρίνονται με μεγαλύτερη αποδοτικότητα, κάτω από μια συνταγματική αρχηγία…”
Τα επόμενα χρόνια, ο David Bowie ζήτησε συγγνώμη για τις απόψεις του, λέγοντας ότι αυτές οφείλονται στη χρήση ναρκωτικών και την ισχυρή σύνδεση του με την περσόνα του Thin White Duke, που είναι στο "Station to Station".
Morrissey: Ο Moz έχει εκφραστεί με ρατσιστικό τρόπο πολλές φορές. Έχει χαρακτηρίσει τους Κινέζους υπο-είδη του ανθρώπινου γένους, λόγω της πολιτικής τους στα δικαιώματα των ζώων.
Bob Dylan: Κι ο Dylan έχει ρατσιστικές απόψεις. Σε συνέντευξη του στο Rolling Stone, είχε δηλώσει τα εξής: "Αν έχεις αίμα αφέντη δούλου ή μέλους της Κουκ Κλουξ Κλαν, οι μαύροι μπορούν να το αισθανθούν αυτό. Όπως οι Εβραίοι νιώθουν το αίμα των Ναζί και οι Σέρβοι, το Κροατικό αίμα..."
Αλήθεια, συμφωνείτε με τις παραπάνω δηλώσεις 3 πολύ μεγάλων μουσικών;
Αν ναι, αυτή είναι μια άλλη κουβέντα. Αν όχι, έχετε σταματήσει να ακούτε τη μουσική τους; Σε συναυλία τους θα πηγαίνατε;