Ό,τι αξία έχουν τα album των Pink Floyd, έχουν και τα βιβλία του Jo Nesbø. «Η Δίψα» απλά επιβεβαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό.
Το 1977 οι Pink Floyd κυκλοφόρησαν το album τους “Animals”, που σύμφωνα με τον τύπο της εποχής, ήταν από τα πλέον «αμείλικτα, ακραία και αυξανόμενα εθιστικά album στην ιστορία της ροκ μουσικής». Σαράντα χρόνια μετά, ο art-rock συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Jo Nesbø επανέρχεται με την ενδέκατη περιπέτεια του θρυλικού ντετέκτιβ Χάρι Χόλε που πρωταγωνιστεί στη «Δίψα». Το νέο βιβλίο του David Gilmour της αστυνομικής λογοτεχνίας, του Jo Nesbø δηλαδή, δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια αμφισβήτησης αναφορικά με το ποιος είναι ο κορυφαίος συγγραφέας της εποχής μας στο χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Η «Δίψα» είναι εθιστική, έχει μια αυξανόμενη ένταση και μια πολυεπίπεδη πλοκή, που σε καθηλώνει, όπως σε καθηλώνουν όλα τα album των Pink Floyd. Υπάρχουν ήχοι ενίοτε τρομακτικοί και ενίοτε απελευθερωτικοί, κραυγές απόγνωσης και κραυγές λύτρωσης, δρόμοι και μονοπάτια που οδηγούν στην παραφροσύνη και στην απελευθέρωση από αυτή.
Στο επίκεντρο του νέου έπους του Jo Nesbø βρίσκεται ο Χάρι Χόλε, που αντιμετωπίζει τη σχέση του με τη ζωή και την αστυνομική δράση όπως αντιμετώπιζαν οι Pink Floyd την αντίστοιχη σχέση τους με τη μουσική. Βουτηγμένοι στην αναζήτηση της τέλειας μουσικής συμφωνίας, εν μέσω ατελείωτων καυγάδων και διαφωνιών. Το ίδιο ακριβώς πράττει και ο Χάρι Χόλε, υπό την πρισματική αυτοαναφορικότητα του «πώς μπορεί να είναι κανείς χρήσιμος». Ο Χάρι, βαδίζει διαρκώς στα δολοφονικά μονοπάτια του “Dark Side Of The Moon”, έχει στο πλευρό του την αγαπημένη του Ράκελ σε μια αλά “Wish You Were Here” σχέση και εν τέλει όταν καταφέρνει να εξιχνιάσει την τελευταία του υπόθεση, στέκεται καταμεσής της λογοτεχνικής και θεατρικής σκηνής που έχει φιλοτεχνήσει ο δημιουργός του, κραυγάζοντας:”Is There Anybody Out There?”. Δίπλα του στέκεται η persona ενός άλλου αρχετυπικού ήρωα, του σεξπηρικού Οθέλλου. Το επονομαζόμενο Σύνδρομο του Οθέλλου κυριαρχεί ως θεματικό μοτίβο στην πλοκή του βιβλίου. Οι φόνοι που διαπράττονται από το κίνητρο της άμετρης φιλοδοξίας, είτε στο όνομα της επιστήμης είτε στο όνομα της κοινωνικής καταξίωσης και ισχύος πρέπει να εξιχνιαστούν, ώστε η πιο πλούσια χώρα του κόσμου, η Νορβηγία, να ξαναβρεί τον βηματισμό της. Η κάθαρση επέρχεται, αλλά ο αναγνώστης αναρωτιέται ποια εν τέλει είναι η ανθρώπινη φύση. Για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τα πορίσματα επιστημών όπως η ψυχολογία, η κοινωνιολογία και η βιολογία. Η απάντηση μόνο υποκειμενική μπορεί να είναι και ο Χάρι Χόλε καλείται να παλέψει για πολλοστή φορά στη λογοτεχνική του ζωή προκειμένου να τη βρει.
Η «Δίψα», όπως και όλα τα βιβλία του Nesbø, περιέχει άφθονη μουσική: από Bruce Springsteen και U2, μέχρι Sex Pistols, Cage The Elephant και Taylor Swift. Υπό τους ήχους αυτής της μουσικής, ο Χάρι συνεχίζει την καριέρα του ως διδάσκων στην Αστυνομική Ακαδημία του Όσλο, φορώντας το σκουφάκι της Saint Pauli και έχοντας επενδύσει τις όποιες του οικονομίες στην αγορά του Jealousy Bar. Οι παλαιοί γνωστοί του πρώην -και ευελπιστούμε νυν και αεί- ντετέκτιβ, εμφανίζονται στη «Δίψα», έχοντας και αυτοί με τη σειρά τους το δικό τους ρόλο στο νέο “Meddle” του συγγραφέα. Είναι αυτοί που τον βοηθούν ώστε να αποτινάξει από πάνω του τις προσωπικές του ενοχές στον αγώνα που καταβάλει για την επίλυση της νέας πρόκλησης που αντιμετωπίζει. Χωρίς αυτούς ίσως ο Χάρι να ήταν ό,τι και οι Pink Floyd χωρίς τον Roger Waters.
Μιλώντας γενικότερα, εάν κάποιος προσπαθήσει να κατατάξει αξιολογικά τους δίσκους των Pink Floyd, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δυσκολευτεί πάρα πολύ στο να διαμορφώσει μια αξιολογική κλίμακα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα βιβλία του Jo Nesbø. Είναι ο «Κοκκινολαίμης», η «Αστυνομία», ο «Χιονάνθρωπος», ή ο «Φαντομάς» το καλύτερό του; Είναι, επομένως, το “Dark Side Of The Moon”, το “Wish You Were Here”, το “Meddle” ή το “Piper At The Gates Of Dawn” το σημαντικότερό τους album; Εν τέλει τείνω να καταλήξω, ότι ίσως και να είναι το “Animals”, δηλαδή «Η Δίψα».
Μετά το “Animals” οι Pink Floyd παρέδωσαν την εποποιία του “The Wall”. Εν αναμονή επομένως του αντίστοιχου βιβλίου, από τον art-rock συνθέτη-συγγραφέα Jo Nesbo.
Το βιβλίο του Jo Nesbo «Η Δίψα» κυκλοφορεί από τις εκδ. Μεταίχμιο, μετάφραση Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, σ.688, C. 2017
Το 1977 οι Pink Floyd κυκλοφόρησαν το album τους “Animals”, που σύμφωνα με τον τύπο της εποχής, ήταν από τα πλέον «αμείλικτα, ακραία και αυξανόμενα εθιστικά album στην ιστορία της ροκ μουσικής». Σαράντα χρόνια μετά, ο art-rock συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Jo Nesbø επανέρχεται με την ενδέκατη περιπέτεια του θρυλικού ντετέκτιβ Χάρι Χόλε που πρωταγωνιστεί στη «Δίψα». Το νέο βιβλίο του David Gilmour της αστυνομικής λογοτεχνίας, του Jo Nesbø δηλαδή, δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια αμφισβήτησης αναφορικά με το ποιος είναι ο κορυφαίος συγγραφέας της εποχής μας στο χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Η «Δίψα» είναι εθιστική, έχει μια αυξανόμενη ένταση και μια πολυεπίπεδη πλοκή, που σε καθηλώνει, όπως σε καθηλώνουν όλα τα album των Pink Floyd. Υπάρχουν ήχοι ενίοτε τρομακτικοί και ενίοτε απελευθερωτικοί, κραυγές απόγνωσης και κραυγές λύτρωσης, δρόμοι και μονοπάτια που οδηγούν στην παραφροσύνη και στην απελευθέρωση από αυτή.
Στο επίκεντρο του νέου έπους του Jo Nesbø βρίσκεται ο Χάρι Χόλε, που αντιμετωπίζει τη σχέση του με τη ζωή και την αστυνομική δράση όπως αντιμετώπιζαν οι Pink Floyd την αντίστοιχη σχέση τους με τη μουσική. Βουτηγμένοι στην αναζήτηση της τέλειας μουσικής συμφωνίας, εν μέσω ατελείωτων καυγάδων και διαφωνιών. Το ίδιο ακριβώς πράττει και ο Χάρι Χόλε, υπό την πρισματική αυτοαναφορικότητα του «πώς μπορεί να είναι κανείς χρήσιμος». Ο Χάρι, βαδίζει διαρκώς στα δολοφονικά μονοπάτια του “Dark Side Of The Moon”, έχει στο πλευρό του την αγαπημένη του Ράκελ σε μια αλά “Wish You Were Here” σχέση και εν τέλει όταν καταφέρνει να εξιχνιάσει την τελευταία του υπόθεση, στέκεται καταμεσής της λογοτεχνικής και θεατρικής σκηνής που έχει φιλοτεχνήσει ο δημιουργός του, κραυγάζοντας:”Is There Anybody Out There?”. Δίπλα του στέκεται η persona ενός άλλου αρχετυπικού ήρωα, του σεξπηρικού Οθέλλου. Το επονομαζόμενο Σύνδρομο του Οθέλλου κυριαρχεί ως θεματικό μοτίβο στην πλοκή του βιβλίου. Οι φόνοι που διαπράττονται από το κίνητρο της άμετρης φιλοδοξίας, είτε στο όνομα της επιστήμης είτε στο όνομα της κοινωνικής καταξίωσης και ισχύος πρέπει να εξιχνιαστούν, ώστε η πιο πλούσια χώρα του κόσμου, η Νορβηγία, να ξαναβρεί τον βηματισμό της. Η κάθαρση επέρχεται, αλλά ο αναγνώστης αναρωτιέται ποια εν τέλει είναι η ανθρώπινη φύση. Για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τα πορίσματα επιστημών όπως η ψυχολογία, η κοινωνιολογία και η βιολογία. Η απάντηση μόνο υποκειμενική μπορεί να είναι και ο Χάρι Χόλε καλείται να παλέψει για πολλοστή φορά στη λογοτεχνική του ζωή προκειμένου να τη βρει.
Η «Δίψα», όπως και όλα τα βιβλία του Nesbø, περιέχει άφθονη μουσική: από Bruce Springsteen και U2, μέχρι Sex Pistols, Cage The Elephant και Taylor Swift. Υπό τους ήχους αυτής της μουσικής, ο Χάρι συνεχίζει την καριέρα του ως διδάσκων στην Αστυνομική Ακαδημία του Όσλο, φορώντας το σκουφάκι της Saint Pauli και έχοντας επενδύσει τις όποιες του οικονομίες στην αγορά του Jealousy Bar. Οι παλαιοί γνωστοί του πρώην -και ευελπιστούμε νυν και αεί- ντετέκτιβ, εμφανίζονται στη «Δίψα», έχοντας και αυτοί με τη σειρά τους το δικό τους ρόλο στο νέο “Meddle” του συγγραφέα. Είναι αυτοί που τον βοηθούν ώστε να αποτινάξει από πάνω του τις προσωπικές του ενοχές στον αγώνα που καταβάλει για την επίλυση της νέας πρόκλησης που αντιμετωπίζει. Χωρίς αυτούς ίσως ο Χάρι να ήταν ό,τι και οι Pink Floyd χωρίς τον Roger Waters.
Μιλώντας γενικότερα, εάν κάποιος προσπαθήσει να κατατάξει αξιολογικά τους δίσκους των Pink Floyd, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δυσκολευτεί πάρα πολύ στο να διαμορφώσει μια αξιολογική κλίμακα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα βιβλία του Jo Nesbø. Είναι ο «Κοκκινολαίμης», η «Αστυνομία», ο «Χιονάνθρωπος», ή ο «Φαντομάς» το καλύτερό του; Είναι, επομένως, το “Dark Side Of The Moon”, το “Wish You Were Here”, το “Meddle” ή το “Piper At The Gates Of Dawn” το σημαντικότερό τους album; Εν τέλει τείνω να καταλήξω, ότι ίσως και να είναι το “Animals”, δηλαδή «Η Δίψα».
Μετά το “Animals” οι Pink Floyd παρέδωσαν την εποποιία του “The Wall”. Εν αναμονή επομένως του αντίστοιχου βιβλίου, από τον art-rock συνθέτη-συγγραφέα Jo Nesbo.
Το βιβλίο του Jo Nesbo «Η Δίψα» κυκλοφορεί από τις εκδ. Μεταίχμιο, μετάφραση Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, σ.688, C. 2017