Ο Vassilikos (Βασιλικός Σακκάς) είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση τραγουδοποιού και ερμηνευτή, του οποίου η διαδρομή έχει να επιδείξει, όχι μόνο αστείρευτο ταλέντο και γνώση της μουσικής, αλλά και έντονη καλλιτεχνική ανησυχία. Από την indie εποχή των Raining Pleasure μέχρι τις αγγλόφωνες διασκευές στον Βασίλη Τσιτσάνη, ο Vassilikos παραμένει πάντα δημιουργικός και ένας καλλιτέχνης που μας εκπλήσσει κάθε φορά ευχάριστα.
Το ίδιο έκανε και φέτος, όταν μετά από 6 χρόνια απουσίας, επανήλθε στο μουσικό προσκήνιο τον Απρίλιο του 2019 με τον δίσκο "Amazing Grey" από την Inner Ear. Ένας δίσκος που φέρει την υπογραφή του σε μουσική, στίχους, ενορχήστρωση, παραγωγή, ερμηνεία και που αποδεικνύει πως σίγουρα άξιζε η αναμονή. Όλα τα στοιχεία του άλμπουμ δένουν άψογα, ενώ είναι εμφανές πως ο Vassilikos προχώρησε ένα βήμα παραπέρα.
Τόσο τα νέα του τραγούδια, όσο και εκείνα που μας χάρισε στο παρελθόν, θα ακουστούν στις δύο επερχόμενες συναυλίες του στο Roof Stage του Gazarte στις 14 και στις 19 Ιουλίου. Με αφορμή την κυκλοφορία του "Amazing Grey", αλλά και των εμφανίσεών του στο Γκάζι, είχαμε την χαρά να συνομιλήσουμε μαζί του και να μάθουμε αρκετά πράγματα για τη νέα του δισκογραφική δουλειά, αλλά και για τον ίδιο.
Ποια στιγμή θα ήθελες να ξαναζήσεις, αν έμπαινες σε μια χρονομηχανή;
Τη γέννησή μου.
Με ποιες λέξεις μπορείς να περιγράψεις την Πάτρα, στην οποία μένεις πλέον μόνιμα;
Δεν μένω μόνιμα. Δεν κάνω τίποτα μόνιμα. Η Πάτρα είναι μια όμορφη πόλη, με θάλασσα, παραλίες, βουνά, ποτάμια, όμορφες γειτονιές. Αλλά έχει πολλούς Πατρινούς.
Σε ποια πόλη εκτός Ελλάδας θα επέλεγες να μείνεις και γιατί;
Σ’ αυτή τη φάση θέλω να είμαι στην Πάτρα, οπότε δυσκολεύομαι να απαντήσω σ’ αυτήν την ερώτηση. Έχω κουραστεί λίγο από τον δυτικό κόσμο και τις μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις.
Το "Amazing Grey" ήρθε μετά από 6 χρόνια "απουσίας". Γιατί τόσο μεγάλο διάστημα;
Δεν ξέρω γιατί. Τόσο χρειάστηκε για να νιώσω ξανά ότι ήρθε η ώρα να ξαναγράψω. Έχω πολλά ενδιαφέροντα πέρα από τη μουσική και ευτυχώς μπορώ και τα εξερευνώ. Επίσης, εκτιμώ πολύ την ησυχία σε όλα της τα επίπεδα. Δεν είναι πάντα καιρός για εξωστρεφή δράση.
Είναι το πρώτο άλμπουμ όπου σε όλα τα κομμάτια έχεις γράψει μουσική και στίχους και έχεις κάνει την ενορχήστρωση και την παραγωγή. Πώς ήταν αυτή η διαδικασία;
Δεν είναι το πρώτο άλμπουμ που έχουν γίνει όλα αυτά. Η διαδικασία ήταν άλλοτε βαρετή, άλλοτε δύσκολη. Αλλά το περισσότερο διάστημα ήταν γεμάτο από ένα πολύ ευχάριστο δημιουργικό συναίσθημα και την αίσθηση ότι κάνω αυτό που πρέπει στον χρόνο που πρέπει.
Έχει χαρακτηριστεί ως "ένας δίσκος αντιθέσεων". Ποιες αντιθέσεις υπάρχουν στο "Amazing Grey";
Αυτόν τον χαρακτηρισμό δεν τον έχω δώσει εγώ, νομίζω. Δεν νιώθω ότι είναι δίσκος αντιθέσεων. Διαφορετικών διαθέσεων, σίγουρα. Άλλωστε είναι πολύ βαρετό να γράφεις το ίδιο κομμάτι πολλές φορές. Νομίζω ότι καλύπτει μια γκάμα συναισθημάτων από το οποίο μπορεί να περάσει ο κάθε άνθρωπος μέσα σε κάποια χρόνια. Από αυτή την άποψη, νιώθω ότι έχει πετύχει. Και από άλλες φυσικά, δεν θα το κυκλοφορούσα αν δεν το εκτιμούσα σαν αποτέλεσμα.
Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από τα τραγούδια σου; Θα ήθελες να μας την περιγράψεις;
Όχι, καμία ιστορία. Μόνο σκέψεις, δονήσεις και συναισθήματα.
Το νέο σου τραγούδι ''The opposite of love'' έχει καθαρά θρησκευτικό χαρακτήρα, σωστά; Ποια είναι η δική σου σχέση με τη θρησκεία;
Όχι σωστά. Έχει πνευματι(στι)κό χαρακτήρα. Έχει στοιχεία επηρεασμένα από το Bhagavat Gita και μία προσέγγιση ανοίγματος προς την ανθρώπινη φύση. Κι όλα αυτά σε ντίσκο αποχρώσεις - καθόλου τυχαία. Οι περισσότερες θρησκείες έτσι όπως εξελίχτηκαν μέσα στους αιώνες, είναι υπεύθυνες για τις μεγαλύτερες τραγωδίες της ανθρώπινης ιστορίας. Γιατί, στην πλειοψηφία τους, σκορπίζουν φόβο και ενοχή και αυτό για καθαρά πολιτικούς λόγους, λόγους που έχουν να κάνουν με ο,τιδήποτε άλλο πέρα από αυτό για το οποίο ξεκίνησαν: την απελευθέρωση του ανθρώπου από αυτές τις δύο θανατηφόρες καταστάσεις. Μου αρέσει από πολύ μικρός να βλέπω πίσω και ανάμεσα από τις λέξεις των θρησκευτικών κειμένων. Να καταλαβαίνω διαισθητικά τι ήθελαν να πουν.
Παρατηρούμε διαφορετικές μελωδίες στο νέο σου δίσκο, βλέπουμε, στην ουσία, έναν electro pop Βασιλικό. Είναι μια άλλη σου πλευρά που ήθελες να δείξεις; Αποτελεί έναν πειραματισμό ή σηματοδοτεί τη στροφή σου προς έναν καινούργιο ήχο;
Νομίζω ότι είναι όλα αυτά μαζί κάπως. Ήθελα χρόνια να ψάξω την ηλεκτρονική μουσική, αλλά όταν είσαι σε μια ποπ ροκ μπάντα δεν σου μένει χρόνος για τέτοιες αναζητήσεις. Ένας λόγος που απολαμβάνω τη σόλο διαδρομή μου, είναι αυτός. Ότι μπορώ να το πάω όπου θέλω, χωρίς να χρειάζεται να σπρώξω κάποιον άλλο προς τα εκεί.
Τι θα ακούσουμε στο Gazarte Roof στις δύο επερχόμενες εμφανίσεις σου στις 14 και 19 Ιουλίου;
Θα είναι μία επιλογή τραγουδιών από όλη σχεδόν την πορεία μου, από τα κομμάτια μου που έπαιξαν οι Raining Pleasure, πιο μετά στις διασκευές και φυσικά στο καινούριο άλμπουμ. Να έρθετε, θα είναι όμορφα.
Μέσα από την πορεία σου όλα αυτά τα χρόνια, υπάρχει μια στιγμή που σου έχει μείνει έντονα χαραγμένη;
Ναι. Όταν έβγαλα τον Τσιτσάνη (σ.σ. ο δίσκος λέγεται Sunday Cloudy Sunday και κυκλοφόρησε το 2013) και συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα ενδιαφέρονται για την αναζήτηση πέρα από το γνωστό και το ασφαλές. Στην Ελλάδα. Νόμιζα ότι αυτός ο δίσκος δεν θα πουλήσει ούτε 100 αντίτυπα. Αλλά διαψέυστηκα ευχάριστα.
*Οι φωτογραφίες του Βασιλικού ανήκουν στην Ευτυχία Βλάχου.
