Η αλήθεια είναι ότι η μέρα που ξεκίνησε να εκπέμπει ο Jazz Fm με πλήρες 24ωρο πρόγραμμα στα FM τον Σεπτέμβριο του 1992 ήταν από τις πιο στενόχωρες στη ζωή μου. Αυτό συνέπιπτε και σήμαινε το κλείσιμο του πολυαγαπημένου μου ραδιοφωνικού σταθμού της εφηβείας μου, του ΗΧΩ FM 102,4, που αρχικά εξέπεμπε από τους 104. Ο ΗΧΩ FM είναι ο σταθμός, υπεύθυνος άνω του 70%, για τα μουσικά μου ακούσματα και την μουσική μου παιδεία γενικότερα. Περισσότερες πληροφορίες όμως για τον ΗΧΩ FM εδώ.
Τότε, στα 18 μου, δεν μπορούσα να καταλάβω την σημαντικότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος, όπως ήταν ο Jazz Fm, ενός ραδιοφωνικού σταθμού αφιερωμένου στην jazz και στα παρακλάδια της. Ένα παράδοξο για την εποχή. Ξεκίνησε κάποια στιγμή τον Μάρτιο του 1991 για τέσσερις ώρες αρχικά, μετά τα μεσάνυχτα, και ως ένθετο στον ΗΧΩ FM με σύνθημα "Nobody, no time, only on JAZZ FM", για να εξελιχθεί σιγά σιγά με 24ώρο πρόγραμμα. Ποτέ πριν αλλά ούτε και μετά δεν υπήρξε ένα τέτοιο εγχείρημα στα FM. Όπως υποστήριξε και ο Ιλάν, η jazz είναι κατεξοχήν ερωτική ιστορία.
Το Diamonds in the Night Sky είναι ένα ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία και παραγωγή του Μελέτη Μοίρα, του μικρότερου ηλικιακά μέλους του σταθμού. Έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον προηγούμενο Μάρτιο και αφορά την ιστορία του περίφημου Jazz Fm, αλλά και κατ’ επέκταση της εγχώριας jazz σκηνής εκείνη την εποχή, που εξαιτίας του σταθμού αυτού άνθησε και άνοιξε τις πόρτες της σε ευρύ κοινό, όπως υποστήριξε και ο Γιώργος Βουδικλάρης κατά την διάρκειά του. Στους δεκαεπτά φιλμικούς «συνομιλητές» του Μελέτη Μοίρα συγκαταλέγονται άνθρωποι του λόγου, όπως ο συγγραφέας του "Miles Davis - Εκτός κλίμακας" (εκδ. Μελάνι) Μάκης Μαλαφέκας, ο πολυγραφότατος Γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης που μεταξύ άλλων μας πληροφόρησε ότι οι άνθρωποι της jazz πολλές φορές είχαν ως γνώρισμα το καλό ντύσιμο με ριγέ ρούχα και όχι καρό…, ο Γιώργος Χαρωνίτης του αξέχαστου "Jazz & Τζαζ", ο δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Γιώργος Βουδικλάρης, ο συγγραφέας και πιανίστας Σάκης Παπαδημητρίου, οι εκπρόσωποι της δισκογραφικής παραγωγής της εποχής Γεωργία Αλεβιζάκη (ECM) και Άλκης Βαφιάς (Libra Music) ή του Half Note Jazz Club κ. Γιώργος Γεώργας και Θράσος Ειρήνης. Σημαντικές επίσης ήταν οι μαρτυρίες των «πρωταγωνιστών» David Lynch, Γιώργου Κοντραφούρη, Τάκη Μπαρμπέρη και των παραγωγών του σταθμού.
Εμπνευστής του Jazz Fm ήταν ο πρόωρα χαμένος Κώστας Γιαννουλόπουλος, 1948-1997. «Θεός», όπως τον αποκαλούσαν οι μουσικοί παραγωγοί του σταθμού, και πανταχού παρών, αφού άκουγε ανελλιπώς ακόμα και τις μεταμεσονύκτιες εκπομπές του σταθμού, ώστε την επόμενη ημέρα να κάνει παρατηρήσεις στους παραγωγούς. Συντάκτης του περιοδικού «Ήχος» και της εφημερίδας «Τα Νέα», εκδότης του περιοδικού «Τζαζ», διοργανωτής των πρώτων jazz συναυλιών στην Ελλάδα, διευθυντής του μουσικού τμήματος της ΕΤ2, στέλεχος του Top Fm και ραδιοφωνικός παραγωγός στο Τρίτο Πρόγραμμα. Από την αρχή στο σχήμα του σταθμού και πολύτιμοι αρωγοί του υπήρξαν ο Ιλάν Σολομών και ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος.
Μουσικές εκπομπές στον Jazz fm είχαν και άλλοι πολύ σημαντικοί μουσικοί παραγωγοί με πολλά χρόνια στα ερτζιανά έως σήμερα. Συνολικά πέρασαν περίπου 80. Οι Προκόπης Δούκας, Σάκης Τσιτομενέας, Ζακ Σαμουήλ, Βασίλης Σταματίου, Σπύρος Κατσιγιάννης, Γιώργος Φλωράκης, Ελένη Γαβρεσέα, Σταύρος Μούτσελος, Άννα Κουβαρά και βέβαια ο επίσης πρόωρα χαμένος Κώστας Γεωργίου που ήταν και η ψυχή του σταθμού, ειδικά στα θέματα τεχνικής υποστήριξης. Μετά τον Jazz Fm ο Κώστας Γεωργίου πέρασε ως διευθυντής από τον Εν Λευκώ, τις πρώτες ημέρες του επί ιδιοκτησίας Καββαθά, για να δημιουργήσει αργότερα και τον διαδικτυακό Moody Radio, με πολλούς πρώην παραγωγούς του Jazz Fm στο δυναμικό του. Αν δεν τον πρόδιδε ξαφνικά η καρδία του, ακόμα με το ραδιόφωνο και την jazz θα ασχολούνταν. Όπως υποστηρίζει και ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος στο Diamonds in the Night Sky, όλοι οι παραγωγοί λειτουργούσαν κατά κάποιον τρόπο σαν «απόστολοι» ώστε να διαδώσουν την jazz. Εξάλλου η έννοια των μουσικών παραγωγών του σταθμού ήταν έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερη, αφού έκαναν τα πάντα ευρισκόμενοι στο studio στο υπόγειο της οδού Αγίας Σοφίας στο Βύρωνα. Από ηχολήπτες, έως τηλεφωνητές, υπεύθυνοι καθαριότητας, αλλά και κατσαριδοκτόνοι, όπως είπε και ο Βασίλης Σταματίου. Επίσης όπως μεταφέρει ο Ιλάν, δεν περίμεναν ποτέ λεφτά ως ανταμοιβή, δεν πληρώθηκαν πότε από εκεί.
Εννοείται ότι στον Jazz Fm η έννοια του playlist δεν υπήρξε ποτέ. Άλλωστε, δεν συνηθιζόταν ιδιαίτερα και στους μουσικούς σταθμούς στα 90’s, αντίθετα βέβαια με το σήμερα. Κι αυτό, παρόλο που ένα μεγάλο μέρος της jazz δεν μπορούσε να παίζει στο ραδιόφωνο, αφού ο Jazz Fm ήταν ραδιόφωνο και όχι σεμινάριο, όπως υποστήριξε ο Κώστας Γιαννουλόπουλος και μεταφέρει ο Ζακ Σαμουήλ στο ντοκιμαντέρ.
Όμως στις 26 Ιουλίου του 1996 έπεσε οριστικά η αυλαία για τον σταθμό, αφού δεν ήταν εύκολο να στηριχτεί οικονομικά αυτό το εγχείρημα και οι μέτοχοι αναγκάστηκαν να πουλήσουν τη συχνότητα στην ΙΜΑΚΟ που όμως δεν ενδιαφερόταν να διατηρήσει τον ίδιο μουσικό χαρακτήρα. Εκεί γεννήθηκε ο Nitro. Εκείνη την ημέρα ο Ιλάν είπε τις τελευταίες αποχαιρετιστήριες λέξεις λίγο πριν τα μεσάνυχτα και έβαλε το τελευταίο κομμάτι που ήταν το "Farewell" του Omar Faruk Tekbilek.
Το ντοκιμαντέρ "Diamonds in the Night Sky" προβλήθηκε στον κινηματογράφο Δαναό το σαββατοκύριακο 30/11 και 1/12, καθώς και την Τρίτη 3/12.
Προστέθηκε μια επιπλέον προβολή για το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου.