Οι νέες πλατφόρμες παροχής ψυχαγωγίας στο σπίτι προσφέρουν πλέον με ελάχιστα κλικ και σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα δίσκους και ταινίες - πράγμα που σε μία άλλη εποχή δεν θα φανταζόμασταν. Με τη βοήθεια, λοιπόν, της τεχνολογίας, παρακολούθησα μία από τις υποψήφιες για Oscar ταινίες στο Netflix το "Marriage Story" (με ελληνικό τίτλο «Ιστορία Γάμου»). Η ταινία έχει γραφτεί και σκηνοθετηθεί από τον Noah Baumbach και είναι υποψήφια να κερδίσει το χρυσό αγαλματίδιο στις εξής κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας, Α' Ανδρικού Ρόλου (για τον Adam Driver), A' Γυναικείου Ρόλου (για την Scarlett Johansson), Β' Γυναικείου Ρόλου (για την Laura Dern), Πρωτότυπου Σεναρίου, Μουσικής (για τον Randy Newman).
Για να είμαστε αντικειμενικοί, η ευκολία που χαρίζει το Netflix μπορεί να στραφεί εις βάρος της ταινίας λόγω διαφόρων αποσπάσεων που δεν θα υπήρχαν στον κινηματογράφο, όπως για παράδειγμα, το κινητό τηλέφωνο, η τηλεόραση που παίζει στο φόντο ή μια διακοπή για επιδρομή στο ψυγείο. Δεν ξέρω αν κάτι από τα παραπάνω απέσπασε την προσοχή μου - προσπάθησα όχι - όμως οι προσδοκίες μου για το Marriage Story ήταν πολύ υψηλότερες από το έργο που τελικά παρακολούθησα.
Ξεκινώντας με την υπόθεση, πρόκειται για μία ιστορία που θα μπορούσε να είναι αληθινή και με την οποία πολλά ζευγάρια θα μπορούσαν να ταυτιστούν. Ο Charlie (Adam Driver) είναι ένα ανερχόμενο ταλέντο στον χώρο της σκηνοθεσίας, που μετά από πολύ κόπο κατάφερε να καθιερώσει το όνομά του στο Broadway της Νέας Υόρκης. Η Nicole (Scarlett Johansson) είναι ηθοποιός που ξεκίνησε σε λιγότερο ποιοτικές παραγωγές του Λος Άντζελες και μετά τον γάμο της με τον Charlie έκανε στροφή στην ποιότητα ακολουθώντας τον σύζυγό της στην ανατολική ακτή. Η ιστορία ξεκινά όταν οι ατομικές προσδοκίες προκαλούν ρήξη στον γάμο και οι δύο τους καλούνται να διαχειριστούν τις δυσκολίες ως γονείς του Henry.
Μέσα από τις διαδικασίες του διαζυγίου, οι δύο σύντροφοι αντιλαμβάνονται ότι δεν γνωρίζουν πολλά για τις επιθυμίες του άλλου. Επίσης, ανακαλύπτουν την έλλειψη επικοινωνίας που είχε δημιουργηθεί ανάμεσά τους. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη λαμβάνοντας υπόψη την παράμετρο του αγαπημένου τους παιδιού. Η εκπροσώπηση από τους δικηγόρους, η πολυέξοδη διαδικασία του διαζυγίου, οι επιδράσεις από τον περίγυρο, η αυτοαμφισβήτηση για την γονεϊκή ικανότητα είναι μόνο μερικά από όσα κανείς δεν περιμένει να βιώσει όταν ξεκινάει να φτιάχνει την δική του οικογένεια, όπως φάνηκε να ξαφνιάζει και τους ήρωες της ταινίας.
Δύο πράγματα ξεχωρίζουν σε αυτή την ταινία. Το πρώτο είναι πως τονίζει την οικογενειακή αγάπη η οποία εξακολουθεί να υπάρχει (τις περισσότερες τουλάχιστον φορές) ακόμα και όταν ο έρωτας παύει. Μία από τις σκηνές που ξεχωρίζουν είναι η καταγραφή των θετικών στοιχείων του εκάστοτε χαρακτήρα από το ζεύγος του - εκεί είναι εμφανής η εκτίμηση και ο σεβασμός ακόμα και όταν ένα διαζύγιο έχει ριμάξει τα περισσότερα από τα θετικά συναισθήματα. Το δεύτερο είναι οι εξαιρετικές ερμηνείες όχι μόνο των πρωταγωνιστών αλλά και των δεύτερων ρόλων. Δεν πρόκειται απλά για εξαιρετική εκφραστικότητα στο πρόσωπο αλλά και για διαφορετική στάση σε όλο το σώμα και το attitude των χαρακτήρων. Ο Adam Driver, αν και μοιάζει ένας άκαμπτος ψιλόλιγνος ηθοποιός, χρησιμοποιεί το σώμα του ακόμα και σε δραματικές στιγμές με πλαστικότητα και χάρη, ενώ η Laura Dern στον ρόλο της Nora, δικηγόρου υπεράσπισης της Nicole, έχει υιοθετήσει όλες τις μικρές κινήσεις και λεπτομέρειες μίας επιτυχημένης, που δεν «μασάει» δικηγόρου/ life-coach της δυτικής ακτής.
Παρόλα αυτά, το "Marriage Story" κινείται με αργούς ρυθμούς και οι εντάσεις είναι πολύ συγκρατημένες, με ένα μόνο ξέσπασμα να δίνει βήμα στο ζευγάρι των κεντρικών ηθοποιών να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Σε μία τέτοια ατμόσφαιρα μου φάνηκε ιδιαίτερα δύσκολο να συγκεντρωθώ και να κρατήσω σταθερή την προσοχή μου καθόλη τη διάρκεια της ταινίας.
Ο Noah Baumbach συνθέτει μία ταινία δίνοντας τον τίλο «Ιστορία Γάμου», ενώ επικεντρώνεται στο τέλος του γάμου, τη στιγμή του διαζυγίου. Ο τίτλος μπορεί να φαίνεται οξύμωρος, αλλά έχει λογική αφού ο δημιουργός της ταινίας καταφέρνει να διατηρήσει το αίσθημα της «οικογενειακής αγάπης» που διατηρείται ακόμα και όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να μην περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους μαζί. Αξίζει να το παρακολουθήσει κανείς για τα παραπάνω θετικά, με συγκρατημένες όμως προσδοκίες για την παρακολούθηση μίας υποψήφιας για Oscar ταινίας.