Δήμητρα Γαλάνη Σεραφείμ Γιαννακόπουλος

Είσοδος Κινδύνου: Μια «σπιτίσια» συνεργασία που οδηγεί στο φως

Η προακρόαση ενός δίσκου αποκαλύπτει λίγο από τον κόσμο του καλλιτέχνη. Το ίδιο επιβεβαιώθηκε και όταν είναι δύο οι καλλιτέχνες που συνεργάζονται. Πριν μερικές μέρες η Δήμητρα Γαλάνη και ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος μάς υποδέχτηκαν στο Antart Studios για να ακούσουμε μαζί το νέο τους δίσκο «Είσοδος Κινδύνου», ο οποίος κυκλοφορεί από την Panik Platinum στις ψηφιακές πλατφόρμες και αναμένεται να κυκλοφορήσει σε βινύλιο το φθινόπωρο. 

Διαβάστηκε φορες
eisodos kindinou cover

Μια ενδιαφέρουσα συνάντηση έλαβε χώρα πριν μερικές μέρες με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου «Είσοδος Κινδύνου», που δημιούργησε ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος σε συνεργασία με τη Δήμητρα Γαλάνη, η οποία είναι και η ερμηνεύτρια των κομματιών. Οι δυο τους, μαζί με εκπροσώπους της δισκογραφικής εταιρείας Panik Records, υποδέχτηκαν τους δημοσιογράφους στα Antart Studios, στο κέντρο της Αθήνας. Η επιλογή του χώρου δεν έγινε τυχαία, γιατί εκεί έγινε η τελική επεξεργασία του δίσκου και έχει τη γοητεία της Φίνος, όπως ανέφερε η Δήμητρα Γαλάνη.


Εννέα τραγούδια αφήνουν το αποτύπωμα της διετίας 2020-2022, της εποχής της καραντίνας, σύμφωνα με τον Σεραφείμ. Η «Είσοδος Κινδύνου» είναι το αποτέλεσμα της κοινής επιθυμίας των δύο καλλιτεχνών να γράψουν παρέα τραγούδια. Χωρίς καμία πίεση χρόνου, εν μέσω καραντίνας, οι δυο τους δούλεψαν και πέτυχαν να δημιουργήσουν ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Αυτό συνέβη μέσα από την αλληλεπίδραση, την ανταλλαγή ιδεών, στίχων και μελωδιών. 

Τι πραγματεύονται όμως αυτά τα τραγούδια;

Πραγματεύονται πολλά από τα ζητήματα που μας απασχολούν σήμερα, όπως είναι η έλλειψη επικοινωνίας, η κρίση στις ανθρώπινες σχέσεις, η κραυγή της μητέρας-φύσης. Ακόμα, αναφέρονται στην ανάγκη για συνεννόηση, για αλληλεγγύη, για συμπόρευση αλλά και στον κίνδυνο που νιώθουμε γύρω μας. Όμως, έχουν και ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους: Η σωτηρία μας μπορεί να προέλθει μόνο όταν ο ένας βρει τον άλλον. Ο τίτλος «Είσοδος Κινδύνου» είναι ιδιαίτερος και αλληγορικός, αλλά αυτά τα εννιά τραγούδια οδηγούν στο φως που τόσο αναζητούμε αυτή την περίοδο!

Στην αρχή το λόγο πήρε η Δήμητρα Γαλάνη, η οποία ανέφερε: «Ήρθε μια μέρα ο Σεραφείμ και μου είπε ότι "Θα έρθει αυτό το καταπληκτικό παιδί, ο Ταφ Λάθος, ο οποίος γούσταρε αυτό που άκουσε και γούσταρε να γράψει πάνω στο κομμάτι και να πείτε κάτι μαζί!". Η ευτυχία μου ήταν τεράστια, γιατί είναι από τα πολύ σπάνια πλάσματα του χώρου, ο οποίος βάλλεται φρικιαστικά από κακής ποιότητας υλικό, όπως συνέβαινε και στη δική μας εποχή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ηρωικοί, όπως ήμασταν και εμείς κάποτε, όταν γινόταν χαμός με το σωρό που έβγαινε και εμείς λέγαμε "Όχι ρε παιδί μου, θα λέμε καλά τραγούδια». 

Έχοντας κάνει αυτήν τη σύγκριση του τότε με το σήμερα, πρόσθεσε πως «Έτσι κι αλλιώς, εμείς είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι, ευτυχισμένοι! Σε αυτό το σημείο θέλω να πω κάτι που δε λέω συνήθως αλλά θέλω να το ξέρετε γιατί μου αρέσει να είμαι ειλικρινής. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Panik δεν το περίμενα. Σας μιλώ ειλικρινά. Εδώ έρχομαι σε επαφή με μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι κάνουν αυτό που αγαπούν. Και αυτό είναι πάρα πολύ σπάνιο. Για αυτό μην απορείτε που μαζευόμαστε σιγά-σιγά κόσμος και βγάζουμε τις δουλειές μας στην Panik. Δεν το περιμέναμε, γιατί όπως όλες οι εταιρίες, έτσι και η Panik έχει προωθήσει και υλικό που δεν μας "αφορά" κιόλας. Όμως, έχει μεγάλη σημασία να το τονίζουμε αυτό και επειδή μ’ αρέσει να είμαι δίκαιη, θέλω να τους ευχαριστήσω γιατί έχουν σκύψει με πολλή αγάπη και με μεγάλη προσοχή σε αυτό που έχουμε αγαπήσει και εμείς. Καλή Ακρόαση!».

Από την πλευρά του ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος ανέφερε: «Υπάρχει μια αστεία ιστορία πίσω από το λόγο για τον οποίο γίνεται αυτή η ομαδική ακρόαση. Σίγουρα έχει τύχει να γυρνάτε με έναν φίλο και να σας πει ότι έχει βρει ένα κομμάτι που σας ταιριάζει, είναι κομμένο και ραμμένο στα γούστα σας. Το ακούς μαζί του στο αμάξι και λες: "Πω ρε συ!" και νιώθεις το μεγαλείο και τη στιγμή. Την άλλη μέρα πας σπίτι, κατεβάζεις το κομμάτι, τον παίρνεις τηλέφωνο και του λες: "Σίγουρα ρε συ είναι αυτό το κομμάτι;". Οπότε, αυτή η ομαδική ακρόαση θέτει μια συνθήκη για να εξερευνήσουμε το δίσκο όλοι μαζί. Όλοι μαζί θα τον βιώσουμε λίγο διαφορετικά από ό,τι ο καθένας μόνος του!».

Λίγο πριν πατήσει το "play" ο Σεραφείμ, η Δήμητρα Γαλάνη ανέφερε ένα περιστατικό που αφορούσε την πρώτη αντίδραση που έλαβε για το κομμάτι «Δον Κιχώτης». Συγκεκριμένα: «Ήταν έξω και περπατούσε στο δρόμο ο Σεραφείμ και άκουγε τον "Δον Κιχώτη" δυνατά, όχι στα ακουστικά. Εκεί ήταν και ένας άστεγος που άκουσε το ρεφρέν και του είπε ότι είναι ωραίο το τραγούδι. Εμένα αυτή η ατάκα ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να έρθει εκείνη την ώρα!».

Πηγαίνοντας στο μουσικό μέρος της βραδιάς, θα ήθελα να αναφέρω όσα ένιωσα κατά τη διάρκεια ακρόασης -χωρίς διακοπή- της «Εισόδου Κινδύνου».

Είναι ένας ολοκληρωμένος δίσκος με αρχή μέση και τέλος. Κάθε κομμάτι κουμπώνει τόσο με το προηγούμενο όσο και με το επόμενο, με έναν ιδιαίτερο τρόπο που ίσως να μη γίνει αντιληπτός με την πρώτη ακρόαση. Ο Σεραφείμ έχει παίξει ένα πλήθος οργάνων, και φαίνεται η προσοχή που έχει δώσει στις μελωδίες. Είναι η πρώτη φορά που γράφει τραγούδια με ελληνικό στίχο. Το ομότιτλο «Είσοδος Κινδύνου» και το «Βάλε Φωτιά» υπογράφει ο Νίκος Βεργέτης, στο “Mantra” τους στίχους γράφουν η Παυλίνα Βουλγαράκη και ο Σεραφείμ, ενώ στο τραγούδι «Η Θηλιά» συμμετέχει ο Ταφ Λάθος με τους στίχους αλλά και με μια πολύ δυνατή ερμηνεία.

Σεραφείμ Γιαννακόπουλος-Δήμητρα Γαλάνη-Ταφ Λάθος

Όσον αφορά το ερμηνευτικό κομμάτι, η σύμπραξη με μία καλλιτέχνιδα όπως είναι η Δήμητρα Γαλάνη, η οποία έχει αφήσει το δικό της αποτύπωμα μέσα από την πορεία της, σε ωθεί να ακούσεις ολόκληρο το δίσκο με μια μεγαλύτερη προσοχή. Η ζεστή ερμηνεία, η δυναμική της φωνής της και η αισθαντικότητα της είναι κάποια από τα στοιχεία που θα νιώσεις κατά την ακρόαση αυτού του δίσκου. 

Ως επιμύθιο, από το πιο γλυκό «Έλα κοντά» μέχρι τα «Τζιτζίκια» που ολοκληρώνουν το δίσκο, η «Είσοδος κινδύνου» είναι μια μουσική πρόταση για εκείνους που ακούνε μουσική από ολόκληρο τον κόσμο. 
Από έναν τέτοιο δίσκο, τα δικά μου πολύ αγαπημένα κομμάτια είναι το «Ένα λεπτό», το «Βάλε φωτιά», η “Mantra” και τα «Τζιτζίκια», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα άλλα πέντε είναι λιγότερο ξεχωριστά... Δύο άνθρωποι διαφορετικής γενιάς μιλούν την ίδια γλώσσα, της μουσικής. Και ένα είναι το σίγουρο, ότι αξίζει να τους ακούσουμε και, γιατί όχι, να εντάξουμε στη δισκοθήκη μας το βινύλιο με το χαρακτηριστικό εξώφυλλο, που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα. Για αρχή ας το απολαύσουμε ψηφιακά στις δημοφιλείς πλατφόρμες:



Οι φωτογραφίες είναι (με σειρά εμφάνισης) της Αμαλίας Κωβαίου, του Βαγγέλη Γκρέκο και του Μανώλη Χιώτη. 


Διαβάστε ακόμα