Θυμάμαι ότι τον Γενάρη του 2011 ο Tricky μας είχε μυήσει στον δικό του μουσικό κόσμο σε μια ξεχωριστή βραδιά, στο Gagarin. Τότε ήταν ο καλός Tricky. Την Παρασκευή δεν ήταν έτσι τα πράγματα... Ο Άγγλος δεν κατάφερε απλά να απογοητεύσει τον κόσμο, που γέμισε το Fuzz, αλλά κατά κάποιον τρόπο, τον εκνεύρισε στο τέλος της βραδιάς... Κι αυτό το γράφει ένας άνθρωπος που αγαπάει τη μουσική του και που μεγάλωσε με το Maxinquaye.
Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή. To Fuzz γέμισε νωρίς και καλωσόρισε με θετικό τρόπο τις πολύ ενδιαφέρουσες μουσικές προτάσεις των Spectralfire, δηλαδή του Λάμπη Κουντουρόγιαννη, του Ορέστη Φαληρέα (Imam Baildi), της Ματίνας Κουντουρόγιαννη (πιάνο), του Μανώλη Γιαννίκιου στα τύμπανα και του Γιώργου Μπουλντή στο μπάσο. Το trip hop και οι post-rock φόρμες των Spectralfire ξεκινούν από τους Tuxedomoon, συνεχίζουν στους Porcupine Tree και φτάνουν στους Portishead.
Ακούστε εδώ το "Protagonist", το κομμάτι που ξεχώρισα από την 45-λεπτη εμφάνιση των Spectralfire. Ένα εννιάλεπτο πολύ δυνατό τραγούδι! Μια "φρέσκια" μουσική πρόταση σίγουρα...
Μετά το Ελληνικό συγκρότημα, η αναμονή ήταν σχετικά μικρή για τον Tricky. Στις 11 μμ ο Adrian Thaws ανέβηκε στη σκηνή του Fuzz, έχοντας δίπλα του, τη μόνιμη σχεδόν τραγουδίστρια του, τα τελευταία χρόνια, τη Francesca Belmonte. Το ξεκίνημα ήταν αρκετά groovy με το "I live alone", ένα από τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του Άγγλου. Ο κόσμος ήταν ζεστός, ακόμη κι αν η φωνή της Fransesca και του Tricky δεν ακουγόταν καλά. Ο ήχος συνέχιζε να έχει προβλήματα καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας και οι τραγουδιστές δεν ακούγονταν με αποτέλεσμα η Fransesca Belmonte να φαλτασάρει για να ακουστεί στο "Black Steel". Πέρα από τις φωνές, η μουσική ακουγόταν καλά κατά τη διάρκεια της βραδιάς.
Στα πρώτα τραγούδια, ο Tricky, άφησε τη Fransesca να έχει κυρίαρχο ρόλο, κάτι το οποίο κάνει συνήθως στις συναυλίες του. Ο ίδιος έδειχνε να μην είναι σε καλή κατάσταση, ακόμη κι αν χόρευε και προσπαθούσε να δείξει ότι όλα είναι φυσιολογικά. Σε 3 διαφορετικές περιπτώσεις, ο Άγγλος σταμάτησε αντίστοιχα τραγούδια, πριν να τελειώσουν. Ήταν δύσκολο να καταλάβουμε αν κάτι δεν πήγε σωστά σε αυτές τις περιπτώσεις... Παράλληλα, ήταν πολλές οι φορές που ο Tricky έστεκε με πλάτη στον κόσμο και έμπαινε στον δικό του κόσμο. Πόσο κακό είναι αυτό όμως;
Το Ελληνικό κοινό είναι θερμό και πολύ ζεστό με ένα μουσικό ή συγκρότημα, που του δείχνει ότι ζει αυτό που κάνει. Ακόμη κι αν ο Tricky επέλεγε να παίξει μόνο τραγούδια από τον τελευταίο του δίσκο, ο οποίος ήταν μέτριος κι ένα-δύο γνωστά κομμάτια, ο κόσμος θα το σεβόταν, αν έβλεπε ένα μουσικό που ζούσε αυτό που έκανε και το υποστήριζε 100%. Αυτό δεν έγινε την Παρασκευή.
Πενήντα λεπτά μετά την αρχή της συναυλίας κι ακόμη κι αν είχαμε ακούσει 4 από τα πιο όμορφα τραγούδια του (Black Steel, Puppy Toy, Overcome, Ponderosa), o Adrian Thaws μας χαιρετάει ενώ τραγουδάει μαζί με τον κόσμο που έχει ανεβάσει στη σκηνή, το "By Myself", ένα από τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του. Αυτό το κομμάτι έπαιξε κατά κάποιον τρόπο, το ρόλο που είχε παίξει το "Past mistake" στη συναυλία του 2011. Ο Tricky προσπάθησε με αυτό να μας βάλει στον κόσμο του. Όμως, ήταν τόσο απογοητευτική η εμφάνιση του, που ο κόσμος δυσκολευόταν να συμμεριστεί τον ενθουσιασμό όσων ανέβηκαν στη σκηνή και χόρευαν μαζί του.
Ο Tricky αποχωρεί κι ενώ περιμένεις ότι στο λεπτό θα επιστρέψει, έπρεπε να περάσουν 5 λεπτά για να ξαναβγούν μόνο οι μουσικοί και η δεύτερη τραγουδίστρια, η οποία - όπως μας είπε - έχει Ελληνίκές ρίζες και το πραγματικό της όνομα είναι Melanie ή Natalie Αθανασίου. Η δυναμική διασκευή του "Gangster Chronicle" ανέβασε λίγο τον κόσμο και η Ελληνίδα τραγουδίστρια ράπαρε καλά.
Ο Tricky εμφανίστηκε στη συνέχεια μαζί με τη Fransesca και έπαιξαν το "Vent" του "Pre-Millennium Tension" (1996). Το δεύτερο encore είχε την κλασσική διασκευή στο Ace of Spades των Motörhead (το είχαν παίξει και στο Gagarin) και άλλη μια εκτέλεση του "By Myself".
Για ποιο λόγο να ξαναπαίξει ένα τραγούδι, με το οποίο είχε κλείσει το κανονικό σετ και μάλιστα η διάρκεια του δεν ήταν μικρή;
Ο Tricky δεν ήταν σωστός στο κοινό του. Γεμίσαμε το Fuzz, γιατί έχουμε μεγαλώσει με τις μουσικές του και θέλαμε κάτι καλύτερο από αυτό που είδαμε την Παρασκευή... Κρίμα.
Κάποια από τα τραγούδια που ακούσαμε:
I Live Alone
Nothing's Changed
Parenthesis
Puppy toy
Black Steel (Public Enemy)
Nothing Matters
I Sing For The Joker
Overcome
Ponderosa
By Myself
Encore:
Gangster Chronicle (London Posse)
Vent
Encore 2:
Ace of Spades (Motörhead)
By Myself