Boogie Belgique ή αλλιώς "'Οταν ένα εφηβικό παιχνίδι γίνεται όνειρο.."

Ο Oswald Cromheecke αποκλειστικά στο MixGrill:"Οι Boogie Belgique και οι 'Ελληνες έχουμε την ίδια αγάπη για τη Νοσταλγία".
Διαβάστηκε φορες
Θέλω να σας συστήσω τον Oswald Cromheecke ακριβώς όπως τον γνώρισα κι εγώ.. μ' αυτό το τραγούδι:

 
Είναι μόλις 24 ετών, μας επισκέπτεται από το Βέλγιο και γνωρίζει ήδη τεράστια επιτυχία με τη μουσική του σε διεθνές επίπεδο.  Ο Oswald Cromheecke, ο εμπνευστής και δημιουργός των Boogie Belgique μας μιλάει για  τη μουσική του, το ξεκίνημά του και τα επόμενα σχέδιά του, πλέον με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, εν μέσω της περιοδείας τους στην Ελλάδα. 

Αν ήταν σύνθημα, θα φώναζα "Πίσω ολοταχώς!" (..και θα τον ακολουθούσα με ευχαρίστηση), αν ήταν συναίσθημα θα ήταν νοσταλγία, αν είχε χρώμα θα έβαφε Μπλε κι αν ήταν εικόνα θα ήταν απλά ρετρό..

Αυτή η συνέντευξη με άφησε  μ' ένα τεράστιο χαμόγελο και μια σκέψη.. Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι οι νέοι (και οι μεγαλύτεροι).. γεμάτοι πάθος, όνειρα κι όρεξη για δημιουργία, θετικό ρεαλισμό και δίψα για υπέρβαση..

- Πώς θα περιέγραφες στον κόσμο τη μουσική σου;

Πρέπει να πω ότι πάντα με δυσκόλευε να κατατάξω τη μουσική μου σε κάποια κατηγορία. Ήθελα η μουσική μου να είναι μουσική που μπορείς να τη χορέψεις αλλά και μουσική που απλά θ’ άκουγες στο σπίτι, στο αυτοκίνητο ή απλά με τ’ ακουστικά σου. Αφού πειραματίστηκα για πολύ καιρό, άρχισα να φτιάχνω ένα είδος μουσικής ανάμεσα σε Abstract Hiphop και electroswing. Προσπαθώ να φτιάχνω μουσική με μοντέρνους ρυθμούς που όμως θα διατηρεί αυτή τη «νότα του παλιού» που ακούς στα αυθεντικά κομμάτια.

Αλήθεια, τι ηλικία είχες όταν ξεκίνησες τη μουσική; Προέρχεσαι από οικογένεια μουσικών; Πώς έχουν συμβάλλει οι δικοί σου στην μουσική σου πορεία και πώς νιώθουν με όσα έχεις καταφέρει ως τώρα;
 
Λοιπόν, ήμουν περίπου 7 χρονών όταν ξεκίνησα μαθήματα μουσικής. Δεν ήταν δική μου επιλογή, περισσότερο των γονιών μου. Οι ίδιοι δεν είχαν μουσικές σπουδές και το ήθελαν αυτό για μένα.  Στην αρχή, πρέπει να παραδεχτώ, δε μου άρεσαν καθόλου τα θεωρητικά μαθήματα αλλά τώρα τους είμαι ευγνώμων που με έγραψαν σε Σχολή. Φυσικά, τα μαθήματα άρχισαν να γίνονται πιο ενδιαφέροντα όταν ξεκίνησα μαθαίνω κλασική και ηλεκτρική κιθάρα. Τώρα βέβαια είναι πολύ ικανοποιημένοι που οι προσπάθειές τους να με βάλουν στο χώρο της μουσικής είχε αποτέλεσμα και με υποστηρίζουν απόλυτα.

- Τι μουσικά όργανα παίζεις; Γράφεις δική σου μουσική ή/και στίχους; Αλήθεια τραγουδάς καθόλου; Χορεύεις swing;

Όπως είπα και προηγουμένως, παίζω κλασική και ηλεκτρική κιθάρα (και λίγο πιάνο). Δεν ήμουν ο καλύτερος μαθητής της τάξης αλλά τα πήγαινα καλά. Αρκετά χρόνια αργότερα άρχισα να συνθέτω κομμάτια χρησιμοποιώντας δείγματα και αυτό άλλαξε ριζικά τον τρόπο που φτιάχνω τη μουσική μου.
Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από το να συνθέτεις μουσική από το μηδέν. Μου άρεσε πολύ το πώς μπορείς να δημιουργήσεις ένα ολόκληρο κομμάτι απλά ξεκινώντας από μερικά δείγματα. Αλλάζεις τις συγχορδίες και τα μπάσα στα δείγματα, τα διαμορφώνεις έτσι όπως θες  (reverse, pitch, cut up) και δημιουργείς κάτι εντελώς καινούριο! Απολαμβάνω ιδιαίτερα αυτή τη διαδικασία, καθαρίζει το μυαλό μου.. είναι σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας ή διαλογισμού. Το τραγούδι και το χορό τα αφήνω σε άτομα με περισσότερο ταλέντο ! (γελάει)

- Ποιος καλλιτέχνης υπήρξε ή αποτελεί έμπνευση για σένα; (άλλοι καλλιτέχνες/συγκροτήματα).  Ποιους μουσικούς θαυμάζεις και για ποιο λόγο; 

Πάντα μου άρεσε η swingjazz, η hiphop, η triphop, η funk και η soul μουσική. Λίγο αργότερα ανακάλυψα την electroswing και μου άρεσε με το πρώτο άκουσμα. Αλλά από την electroswing σαν κάτι να έλειπε..  (πώς να το πω αυτό τώρα), αυτή «η νοσταλγία της ψυχής». Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι πολύ σημαντικό εφόσον  δουλεύουμε με παλαιά δείγματα μουσικής που έχουν ολόκληρη ιστορία πίσω τους.. πρέπει να τα σεβαστείς κατά κάποιο τρόπο.

Πάντα έβρισκα ενδιαφέρον το παρελθόν και κυρίως τις δεκαετίες του 20, 30 και 40. Τα σημαντικά γεγονότα που έγιναν τότε, καλά και άσχημα, συντέλεσαν στην άνθηση μιας κουλτούρας  και μουσικής που  έθεσε τις βάσεις της μουσικής που ακούμε σήμερα. Ο απόλυτα αγαπημένος μου μουσικός είναι ο Duke Ellington και ακολουθούν οι Paul Whiteman, Cab Calloway. Billie Holliday, Charlie Barnet, Benny Goodma,... 

Για τη μουσική μου η Swingjazz είναι η βάση. Πάντα έκανε τους ανθρώπους να χορεύουν. Ακόμα και σήμερα, αν παίξεις ένα κομμάτι swing από τα παλιά οι περισσότεροι θ’ αρχίσουν να χορεύουν. Ακόμα και αν το αγαπημένο τους είδος είναι η techno, η minimal ή η dubstep μουσική. Μα ακόμα κι αν τους αρέσει πολύ, σπάνια θα το βρεις στις μουσικές συλλογές τους. Γι' αυτό το λόγο προσπαθώ να «ζωντανέψω»  λίγο αυτά τα κομμάτια (βάζοντας drums, basses, synths κλπ).. ελπίζω πως κάπως έτσι οι άνθρωποι θα ξανακούσουν το παρελθόν ακόμα κι αν είναι «προσαρμοσμένο» στο παρόν.

Από τους σύγχρονους καλλιτέχνες ο Bonobo πάντα αποτελούσε πηγή έμπνευσης για μένα. Κι ο ίδιος ξεκίνησε ως παραγωγός και δοκίμασε πολλά είδη μουσικής. Βρήκε έναν καταπληκτικό τρόπο να συνδυάσει τη μουσική του στη σκηνή με ζωντανή μπάντα.  Αλλά επίσης και άλλοι καλλιτέχνες όπως οι Mr. Scruff , Gramatik, Parov Stelar, Fat Freddy’s Drop… (και πολλοί ακόμα) υπήρξαν πηγή έμπνευσης για μένα.

- Αν μπορούσες να δοκιμαστείς σε κάποιο άλλο είδος μουσικής ποιό θα ήταν αυτό; Ποιο είδος μουσικής δεν αντέχεις με τίποτα;

Θα μου άρεσε να γράψω μουσική για κάποια τηλεοπτική  σειρά ή ταινία. Μου αρέσει η ιδέα να δουλεύεις έχοντας άμεση σύνδεση εικόνας- ήχου. Πιστεύω πως η δυνατότητα να τονίσεις το συναίσθημα σε μια σκηνή με τη μουσική σου είναι κάτι πολύ ξεχωριστό.

Το χειρότερο είδος μουσικής για μένα είναι οπωσδήποτε η λεγόμενη EDM (Electronic Dance Music) μουσική  ή όπως την προσφωνούν ‘Tomorrowland’ music.  Κάθε τραγούδι ακολουθεί το ίδιο βαρετό μοτίβο και τους ίδιους επαναλαμβανόμενους ήχους. Νομίζω πως είναι το χειρότερο γέννημα της καπιταλιστικής μουσικής βιομηχανίας. Όλα βασίζονται στο χρήμα και σε dj’s με ωραίο κούρεμα και κοιλιακούς που παριστάνουν ότι μιξάρουν.

Γενικά θα σου πουν πως είναι απλά εύκολη μουσική για διασκέδαση. Εντάξει το καταλαβαίνω αυτό κατά κάποιο τρόπο, μα πιστεύω πως αυτή η «εύκολη» μουσική έχει παρατραβήξει. Λίγο παλιότερα το ίδιο είχε συμβεί και με τη Disco μουσική. Αν τη συγκρίνεις με την ηλεκτρονική χορευτική μουσική (EDM) καταλαβαίνεις πως έχουμε αρκετή δουλειά μπροστά μας ώστε  να ξαναφέρουμε λίγο «βάθος» στη χορευτική μας μουσική. Πρέπει να φέρουμε πίσω την «ψυχή» της μουσικής.

- Αν ψάξω στο  MP3 player σου τι «χαζοτράγουδα» ίσως βρω εκεί μέσα;

Νομίζω πως το χειρότερο πρέπει να είναι το “Gunther – Ding Dong Song”. Ένα πολύ καλοφτιαγμένο χαζοτράγουδο που φτιάχτηκε αποκλειστικά για να κάνει τους ανθρώπους να γελούν.

- Πώς ισορροπείς τη μουσική με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις σου; (σπουδές, προσωπική ζωή). Έχεις ελεύθερο χρόνο; Και πώς τον ξοδεύεις;

Δεν είναι και πολύ εύκολο για να είμαι ειλικρινής. Σταμάτησα τη σχολή μου πέρυσι για να επικεντρωθώ στη μουσική μου. Φτιάχνω κόμικ ως γρήγορο και εύκολο τρόπο να κερδίζω χρήματα ώστε να μπορώ να κάνω εμφανίσεις με τους Boogie Belgique. Ο ελεύθερος μου χρόνος είναι ο χρόνος που δουλεύω και τούμπαλιν (θα πρέπει να ακούγεται πολύ κλισέ αυτό). Ελπίζω στο  μέλλον να έχω περισσότερο χρόνο για περισσότερες εμφανίσεις και για να συνθέτω μουσική για τους Boogie Belgique. 

- Ξεκίνησες το εγχείρημα που λέγεται  Boogie Belgique μόνος σου. Πώς νιώθεις τώρα που παίζεις μαζί με άλλα άτομα ως γκρουπ; Σύστησέ μας και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Πώς γνωριστήκατε;

Ναι αυτό είναι αλήθεια. Έως τώρα όλα τα άλμπουμ τα έφτιαξα μόνος μου ή με ένα ακόμα άτομο, τραγουδιστή ή μουσικό, που συνεργαζόμουν τότε. Ήταν πολύ ωραίες οι ζωντανές εμφανίσεις αλλά χρειαζόμουν και κάτι ακόμα για να γίνουν ακόμα καλύτερες. Τυχαίνει κάποιοι από τους καλύτερούς μου φίλους να είναι πολύ καλοί μουσικοί και αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε σε ζωντανές εμφανίσεις. Ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί, μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα.

Ο Cedric Van Overstraeten παίζει τρομπέτα, ο Martijn Van Den Broeck τα ντραμς και ο Aiko Devriendt είναι στα πλήκτρα και στο συνθεσάιζερ. Ο Cedric είναι σαν αδερφός για μένα, τον ξέρω όλη μου τη ζωή. Ο Cedric μας γνώρισε τον Martijn τον οποίο γνώριζε από ένα άλλο γκρουπ και τον Aiko τον γνωρίζαμε από το προηγούμενο reggae γκρουπ που είχαμε φτιάξει τους  ‘Jahfar’. Όλοι μας είμαστε καλοί φίλοι και βασικά έχουμε το ίδιο μουσικό γούστο. 

- Πώς έχεις αλλάξει εσύ προσωπικά αλλά και η ζωή σου από την κυκλοφορία του πρώτου σου άλμπουμ;  Έχεις και εναλλακτικό σχέδιο  σε περίπτωση που κάτι  δεν πάει καλά;

Πρέπει να πω πως δεν το περίμενα όλο αυτό τότε. Χαιρόμουν τόσο πολύ να βλέπω πως η μουσική μου άρεσε και οι άνθρωποι τη μοιράζονταν με άλλους. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα που ακόμα δε το έχω συνηθίσει. Σπούδαζα γραφιστική & εικονογράφηση, οπότε μπορώ να σχεδιάζω και να κάνω animation. Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι το σχέδιο διαφυγής μου. 

Ο στόχος μου με τους Boogie Belgique ήταν να χρησιμοποιήσω τις ικανότητες μου όσο μπορώ στο μεγαλύτερο βαθμό. Για τις ζωντανές εμφανίσεις μας έχω σχεδιάσει όλα τα εικαστικά και είμαι πολύ ευχαριστημένος.
Θα δούμε τι μέλλει γενέσθαι αλλά γενικά είμαι αισιόδοξος.

- Τι σκέφτεσαι όταν είσαι στη σκηνή; Έχεις άγχος;

Έχω πολύ άγχος πάντα πριν από κάποια εμφάνιση. Πάντα είχα άγχος, αλλά μόλις πρόσφατα άρχισα να μαθαίνω πώς να το διαχειρίζομαι. Εξάλλου τώρα έχω και τους υπόλοιπους μουσικούς στη σκηνή και πραγματικά μπορώ να απολαμβάνω τις εμφανίσεις  μας.

- Υπάρχει ένα κομμάτι σας στο  soundcloud που ονομάσατε “philotimo”. Το ξέρεις ότι είναι ελληνική λέξη. Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που το ονόμασες έτσι;

Διάλεξα να ονομάσω έτσι το κομμάτι επειδή μας αρέσει η Ελλάδα και οι εμπειρίες μας εδώ. Όταν πρωτοπαίξαμε στην Ελλάδα, οι συνεργάτες μας από την Upnloud,  μας μίλησαν για το φιλότιμο. Μια λέξη μυστηριώδης για εμάς, και για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά με τόσο βαθύ νόημα. Κατά κάποιο τρόπο  περιέγραφε τον τρόπο που κι εμείς δουλεύουμε, και τη νοοτροπία μας. Όταν λοιπόν συνθέταμε αυτό το κομμάτι  θυμήθηκα εκείνες τις ημέρες και τα μυστήρια του κόσμου. Και πραγματικά ταίριαξε με τη διάθεση του κομματιού. 

- Έχετε ξαναπαίξει στην Ελλάδα. Τι αρέσει στο ελληνικό κοινό  περισσότερο; Έχουν οι  Έλληνες το  ίδιο γούστο  με το κοινό σας σε άλλες χώρες; 

Το ελληνικό κοινό είναι ιδανικό για εμάς. Στο Βέλγιο πολλές φορές πιεζόμαστε να παίζουμε συνέχεια πιο ζωντανά  κομμάτια  για να χορεύει ο κόσμος αλλά στην Ελλάδα παρατηρούμε πως το κοινό αγαπάει και τα πιο αργά κομμάτια, αυτά που έχουν περισσότερη «ψυχή».  Οι Boogie Belgique και οι Έλληνες έχουμε την ίδια αγάπη για τη Νοσταλγία. Επίσης, στα ελληνικά μαγαζιά η ατμόσφαιρα του χώρου είναι πάντοτε πολύ καλή.

- Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;  Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Η αλήθεια είναι πως δούλεψα πολύ εντατικά σε πολύ σύντομο διάστημα κατά τη διάρκεια των προηγούμενων άλμπουμ που κυκλοφόρησαν (Blueberry Hill, Time For A Boogie, Nightwalker vol. I&II). 

Οπότε θα ήθελα να αφιερώσω λίγο περισσότερο χρόνο για το νέο άλμπουμ και να κάνουμε περισσότερες ζωντανές εμφανίσεις. Θέλουμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα και να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία μας από τις ζωντανές εμφανίσεις (περισσότερα μουσικά όργανα, στίχους..) Έχω ήδη αρχίσει να δουλεύω σε νέα κομμάτια και ελπίζω  πως το νέο άλμπουμ θα ολοκληρωθεί το συντομότερο!

-Τι θα συμβούλευες τους νέους καλλιτέχνες; Ποια πιστεύεις πως είναι  η συνταγή για την επιτυχία; Τι πραγματικά είχε αποτέλεσμα για σένα;

Καταρχήν, φτιάξτε μουσική που αρέσει πρώτα απ' όλα σε εσάς. Μη πιεστείτε να φτιάξετε μουσική για να αρέσει σε άλλους. Πρώτα ν’ αρέσει σ' εσάς.

Δεύτερον, πρέπει  να καταλαβαίνετε πότε να σταματάτε να επεξεργάζεστε ένα κομμάτι. Κάπου πρέπει να ολοκληρωθεί μια δουλειά. Γνωρίζω πολλούς παραγωγούς που επιμένουν να δουλεύουν στο  ίδιο κομμάτι για πολύ καιρό και ποτέ δε το τελειώνουν (ενώ ουσιαστικά έχει ολοκληρωθεί καιρό πιο πριν).

Είναι πολύ  σημαντικό να συνεχίζετε να ψάχνετε πάντα τον προσωπικό σας ήχο και να κάνετε την υπέρβαση. Πρέπει τουλάχιστον να το προσπαθείτε. Και αν κάποια στιγμή χαθεί η έμπνευση, μην ανησυχείτε, θα ξανάρθει.

Αυτό που  άλλαξε τις ισορροπίες του  παιχνιδιού για μένα είναι πως έδωσα την περισσότερη μουσική μου δωρεάν στον κόσμο και ενθαρρύνω τους πάντες να κάνουν το ίδιο. Η μουσική βιομηχανία είναι στα πρόθυρα μιας ριζικής μεταμόρφωσης. Ειδικά τώρα που η mainstream μουσική βασίζεται στο χρήμα και στο μάρκετινγκ.

Στις μέρες μας, ο μόνος τρόπος να γίνει γνωστή η καλή μουσική είναι να γίνει προσιτή σε ευρύ κοινό μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ένας καλός τρόπος να το κάνεις αυτό είναι να μπορεί το κοινό να αποκτήσει δωρεάν τη μουσική σου στο διαδίκτυο. Αν είσαι καλός, θα κερδίσεις χρήματα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Συνταγή για την επιτυχία= να διασκεδάζεις όσο το δυνατόν περισσότερο

*Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Oswald για τις χορταστικές του απαντήσεις στις πραγματικά πολλές ερωτήσεις μου και σε όλους εσάς για την.. ατελείωτη ανάγνωση! Σας αφήνω με δεύτερο αγαπημένο τραγούδι..



Για όσους θέλετε να  απολαύσετε ζωντανά τους Boogie Belgique, θυμίζω πως εμφανίζονται σήμερα Δευτέρα 27/10 στο Six D.O.G.S. (Μοναστηράκι) και την Τρίτη 28/10 στο Επί Περικλέους (Ελευσίνα)
Περισσότερες Πληροφορίες:


Facebook Event Page

Boogie Belgique 


Official Facebook Page: www.facebook.com/boogiebelgique
Official You Tube Page: www.youtube.com/user/tuinkabouter1000
Official  Soundcloud Page: www.soundcloud.com/boogiebelgique

Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα