1. Τι θα ακούσεις;
Pop, psychedelic, soul
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Talking in tones, Come home baby, Emilie, Let the good times be never ending
3. Βαθμολογία;
8/10
Οι Charlatans είναι το μοναδικό συγκρότημα από αυτά που ηγούνταν της λεγόμενης σκηνής του Madchester που έχουν μείνει συνεπείς με αδιάκοπες κυκλοφορίες όλα αυτά τα 25 χρόνια, από τις αρχές των 90’s. Για την ιστορία, το 1990 έσκασαν μύτη με ένα από τα καλύτερα, μολονότι παραγκωνισμένο, single για εκείνη την δεκαετία, το Indian rope. Η συνέχεια όμως με το The only one I know μόνο ίδια δεν ήταν, αφού το συγκεκριμένο τραγούδι μπορούσες να το ακούσεις εκείνη την εποχή και για κάμποσα χρόνια μετά στην κυριολεξία παντού! Ακόμα και από djs στην εισαγωγή προγράμματος σε σκυλάδικο!
Για να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα, οι Charlatans μπορούμε να πούμε ότι έχουν εξελιχθεί μουσικά σε ένα βαθμό από τότε και δεν έμειναν στάσιμοι ηχητικά όπως οι συντοπίτες τους Inspiral Carpets που επέστρεψαν πέρυσι. Ας σημειώσουμε επίσης ότι όλα αυτά τα χρόνια η μοίρα τους τσάκισε δύο φορές αφού το 1996 έχασαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον κιμπορντίστα και βασικό υπαίτιο του χαρακτηριστικού ήχου τους, Rob Collins, και το 2013 δυστυχώς πέθανε και ο ντράμερ Jon Brookes από καρκίνο. Το Modern nature είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Για την αντικατάσταση του Jon στις ηχογραφήσεις του album, το συγκρότημα χρησιμοποίησε τους Peter Salisbury των Verve, Stephen Morris των New Order και Gabriel Gurnsey των Factory Floor.
Το Modern nature ανοίγει με το πρώτο single Talking in tones και την trip hop εισαγωγή που φέρνει στο μυαλό το Angel των Massive Attack. Η ερμηνεία του Tim Burgess στο συγκεκριμένο τραγούδι ξεχωριστή και διαφορετική με ότι έχουμε συνηθίσει. Στα So oh, Trouble understanding και στο δεύτερο single του album Come home baby επιστρέφουν στον ήχο που τους καθιέρωσε στα 90’s. Στο Emilie, επίσης μία από τις κορυφαίες στιγμές του album, βουτάνε στην ψυχεδέλεια όπως τον παλιό καλό καιρό και τις πρώτες κυκλοφορίες τους. Υπάρχουν όμως και στιγμές στο album όπως τo Keep enough με έντονες και σαφείς επιρροές από τα 70’s και ηχογραφήσεις του Curtis Mayfield, κάτι που δεν είχαμε συνηθίσει από τους Charlatans. Το In the tall grass αποτελεί φόρο τιμής στο Ray Manzarek και στο χαρακτηριστικό του στυλ στα πλήκτρα. Το Let the good times be never ending είναι αφιερωμένο στον Jon Brookes και ξεχωρίζει έτσι και αλλιώς. Τα I need you to know και Lean in είναι οι πιο rock στιγμές του Modern nature με τις κιθάρες να κυριαρχούν.
Μια προσωπική ευχή, επειδή το 2011 στο Fuzz δεν κατάφερα να παρεβρεθώ και το 2001 στο τότε Rockwave Festival στο ΟΑΚΑ δεν πραγματοποιήθηκε καμία εμφάνιση τη μέρα, που επρόκειτο να συμμετάσχουν λόγω καταιγίδας και χαλαζιού μέσα στο κατακαλόκαιρο, παρακαλώ κάποιον διοργανωτή να τους κάνει μία κρούση για live στην Αθήνα φέτος! Πάνε 23 χρόνια από την πρώτη 50λεπτη εμφάνισή τους στο Ρόδον...
Pop, psychedelic, soul
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Talking in tones, Come home baby, Emilie, Let the good times be never ending
3. Βαθμολογία;
8/10
Οι Charlatans είναι το μοναδικό συγκρότημα από αυτά που ηγούνταν της λεγόμενης σκηνής του Madchester που έχουν μείνει συνεπείς με αδιάκοπες κυκλοφορίες όλα αυτά τα 25 χρόνια, από τις αρχές των 90’s. Για την ιστορία, το 1990 έσκασαν μύτη με ένα από τα καλύτερα, μολονότι παραγκωνισμένο, single για εκείνη την δεκαετία, το Indian rope. Η συνέχεια όμως με το The only one I know μόνο ίδια δεν ήταν, αφού το συγκεκριμένο τραγούδι μπορούσες να το ακούσεις εκείνη την εποχή και για κάμποσα χρόνια μετά στην κυριολεξία παντού! Ακόμα και από djs στην εισαγωγή προγράμματος σε σκυλάδικο!
Για να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα, οι Charlatans μπορούμε να πούμε ότι έχουν εξελιχθεί μουσικά σε ένα βαθμό από τότε και δεν έμειναν στάσιμοι ηχητικά όπως οι συντοπίτες τους Inspiral Carpets που επέστρεψαν πέρυσι. Ας σημειώσουμε επίσης ότι όλα αυτά τα χρόνια η μοίρα τους τσάκισε δύο φορές αφού το 1996 έχασαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον κιμπορντίστα και βασικό υπαίτιο του χαρακτηριστικού ήχου τους, Rob Collins, και το 2013 δυστυχώς πέθανε και ο ντράμερ Jon Brookes από καρκίνο. Το Modern nature είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Για την αντικατάσταση του Jon στις ηχογραφήσεις του album, το συγκρότημα χρησιμοποίησε τους Peter Salisbury των Verve, Stephen Morris των New Order και Gabriel Gurnsey των Factory Floor.
Το Modern nature ανοίγει με το πρώτο single Talking in tones και την trip hop εισαγωγή που φέρνει στο μυαλό το Angel των Massive Attack. Η ερμηνεία του Tim Burgess στο συγκεκριμένο τραγούδι ξεχωριστή και διαφορετική με ότι έχουμε συνηθίσει. Στα So oh, Trouble understanding και στο δεύτερο single του album Come home baby επιστρέφουν στον ήχο που τους καθιέρωσε στα 90’s. Στο Emilie, επίσης μία από τις κορυφαίες στιγμές του album, βουτάνε στην ψυχεδέλεια όπως τον παλιό καλό καιρό και τις πρώτες κυκλοφορίες τους. Υπάρχουν όμως και στιγμές στο album όπως τo Keep enough με έντονες και σαφείς επιρροές από τα 70’s και ηχογραφήσεις του Curtis Mayfield, κάτι που δεν είχαμε συνηθίσει από τους Charlatans. Το In the tall grass αποτελεί φόρο τιμής στο Ray Manzarek και στο χαρακτηριστικό του στυλ στα πλήκτρα. Το Let the good times be never ending είναι αφιερωμένο στον Jon Brookes και ξεχωρίζει έτσι και αλλιώς. Τα I need you to know και Lean in είναι οι πιο rock στιγμές του Modern nature με τις κιθάρες να κυριαρχούν.
Μια προσωπική ευχή, επειδή το 2011 στο Fuzz δεν κατάφερα να παρεβρεθώ και το 2001 στο τότε Rockwave Festival στο ΟΑΚΑ δεν πραγματοποιήθηκε καμία εμφάνιση τη μέρα, που επρόκειτο να συμμετάσχουν λόγω καταιγίδας και χαλαζιού μέσα στο κατακαλόκαιρο, παρακαλώ κάποιον διοργανωτή να τους κάνει μία κρούση για live στην Αθήνα φέτος! Πάνε 23 χρόνια από την πρώτη 50λεπτη εμφάνισή τους στο Ρόδον...