Βellελεν – Η (αιώνια) τραγωδία της Ελένης

Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη..;;
Διαβάστηκε φορες
Ποια είναι τελικά η αιώνια τραγωδία της Ελένης; Τι την βασανίζει μέχρι και σήμερα; Γιατί αφήνει την Ελλάδα;

Στο Από Μηχανής θέατρο η Φένια Αποστόλου, η ωραία Ελένη ή αλλιώς Bellελέν έχει τις απαντήσεις.

Λίγα λόγια για την υπόθεση
Η Ωραία Ελένη σ' ένα χειμαρρώδη  μονόλογο που αποκαθιστά την αλήθεια, εκθέτει ανεπανόρθωτα τον Ευριπίδη. Υιοθετώντας το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Bellελέν» χορεύει pole dance και υπόσχεται στιγμές άκρατου πάθους στα έκπληκτα μάτια που την θωπεύουν.
Ιδιαίτερα λαλίστατη εξηγεί πώς βρέθηκε στην αλλοδαπή, τη λατρεία που τρέφει για την Αφροδίτη, εξυμνεί την μεγαλύτερη ιστορία αγάπης στην ελληνική μυθολογία ανάμεσα σ' αυτήν και τον Πάρι και καταριέται τον πανάσχημο Μενέλαο αποκαλύπτοντας, πως την απέκτησε με προξενιό.
Κύριο μέλημά της να κατακτήσει τους μισοκοιμισμένους άντρες που διασκεδάζει, να τους κάνει να δούν τον άνθρωπο και όχι το κορμί, να απελευθερώσει ένα κομμάτι ψυχής ύστερα από αιώνες αφόρητης σιωπής.

Η παράσταση
Βρεθήκαμε στην ιδιαίτερη σκηνή του Από Μηχανής Θεάτρου, σε ένα λιτό σκηνικό που όμως δένει απόλυτα με το πλάτος και ύψος της σκηνής αλλά και την πλοκή της παράστασης, το οποίο γίνεται αντιληπτό κυρίως στις τελευταίες σκηνές.

Βρισκόμαστε σ'ένα καταγώγιο της αλλοδαπής. Ένας στύλος για pole dancing και μια καρέκλα. Μέχρι που φθάνει η Bellελέν και γεμίζει τη σκηνή. Από το πρώτο λεπτό ως το τελευταίο δε μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της, δε προλαβαίνεις να πάρεις ανάσα. Δε σου αφήνει και πολλά περιθώρια. Όταν δε μιλάει ασταμάτητα, αφήνει το κορμί της να πει κι αυτά που το στόμα δε τολμά ή δε βρίσκει λέξεις να ξεστομίσει, λέξεις που δεν έχουν εφευρεθεί ακόμη.

Το κείμενο του Δημήτρη Φοινίτση, εύστοχο, γραμμένο σε ελληνικότατα αγγλικά (!) μεταφρασμένο ελεύθερα (με υπότιτλους) στον τοίχο και έξυπνα λογοπαίγνια, απογειώνεται με την ερμηνεία της Φένιας Αποστόλου. Το έργο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της και όλο το βάρος της παράστασης επάνω της. Όσοι μπορούν απλά να παρακολουθήσουν την ερμηνεύτρια και μόνο, χωρίς μετάφραση, θα καταλάβουν το λεπτό χιούμορ πίσω απ' τις λέξεις και θα το απολαύσουν 100%,  είτε αυτό σχετίζεται με την κακοποίηση της αγγλικής γραμματικής (to re-be happy) είτε με λογοπαίγνια που σε δεύτερη ανάγνωση δίνουν το καμουφλαρισμένο πολιτικοκοινωνικό στίγμα του κειμένου (dead can dance ή decadence=παρακμή;)

Όσο για το χορευτικό μέρος της παράστασης, νομίζω πως κανείς δε το χορταίνει.. Δε θα μπορούσα να σκεφτώ ιδανικότερο τραγούδι για pole dancing που να ταιριάζει τόσο με το ύφος  της παράστασης (Yes Boss- Hess Is More). Εκτός από το συγκεκριμένο τραγούδι που ήταν όντως ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη για μένα, η μουσική επιμέλεια της Νατάσας Λιτσαρδοπούλου ήταν γενικότερα προσεγμένη. Όταν η Φένια Αποστόλου εκφράζεται με το σώμα της, δε περιμένεις παρά κάτι εξαιρετικό. Και ήταν. 'Άλλοτε σαγηνευτική κι άλλοτε σπαραχτική να ρυθμίζει τη θερμοκρασία και την ψυχική διάθεση στην αίθουσα με έντονες, συναισθηματικά φορτισμένες κινήσεις στο στύλο αλλά και σε στιγμές σχεδόν ακινησίας, καθώς μας παρασέρνει η φωνή του Γιώργου Παπαγεωργίου (Πάρις) σε άβατα ερωτικά μονοπάτια..
[.....Θέλω να μηδενίσω εξαιτίας σου ό,τι υπήρξε ως τώρα. Θέλω να είμαι η μόνη σου επιλογή. Θέλω να «φύγω» πρώτος και να χαράξουν στην επιτύμβια στήλη πάνω απ’ το κουφάρι μου, αυτά τα λόγια: «ΕΦΥΓΕ ΠΛΗΡΗΣ ΑΓΑΠΗΣ». Θέλω οι λέξεις «μην» και «δεν» να είναι μεταξύ μας άγνωστες. Θέλω να σε θέλω. Θέλω να είμαι εγώ για σένα. Θέλω να σε θέλω με όλη μου τη θέληση. Θέλω εσένα. Θέλω να ζήσουμε μαζί, εκεί, στη μακρινή πατρίδα, το Βίλιον∙ την Τροία όπως λεν οι Αχαιοί. Θέλω να με ακολουθήσεις, αύριο μετά το δείπνο και να αφήσεις για πάντα τον Μενέλαο, πίσω, εδώ. Μαζί και τη ζωή που είχες εδώ. Σε θέλω. Εγώ, εσένα. Εσύ, άραγε, εμένα; Πάρις, υιός Πριάμου]  *Απόσπασμα ερωτικής επιστολής Πάρη

Η τραγωδία της Ελένης, το παράπονό της κι αυτό που θα την τσακίζει αιώνια.. να ζει σ' ένα κόσμο όπου ποτέ κανείς δε την αγάπησε για την ψυχή της, παρά μόνο για την ομορφιά της. Κανείς παρά μόνο ένας. Υπάρχει τέλος σ' αυτή την τραγωδία; Ποιος "από μηχανής Θεός" θα τη λυτρώσει;

Είναι μια παράσταση  που πραγματικά αξίζει να ντύσει τα Δευτερότριτά σας, με πρωτότυπο κείμενο και απολαυστική απόδοση από τη  Φένια Αποστόλου, γρήγορο ρυθμό και συνεχείς εναλλαγές που θα κρατήσει το ενδιαφέρον σας αμείωτο ως το τέλος.  Να περάσετε όμορφα!
 
  [Θέλω να σε θέλω αδιάκοπα. Θέλω να σε αξιωθώ. Θέλω να συμφιλιωθώ με τη συντροφικότητα. Θέλω να πετάξω τη μοναχικότητα που περιφρουρούσα ως τώρα, πέρα. Πιο μακριά από τον Άδη. Θέλω να ουρλιάζω το όνομά σου και να νιώθω δικαίωση.] 
- ΕΛΕΝΗ
-

                                             *  *  *  *  * 

Συντελεστές

Κείμενο – σκηνοθεσία: Δημήτρης Φοινίτσης
Σκηνικά – κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος
Μουσική επιμέλεια: Νατάσα Λιτσαρδοπούλου
Ερμηνεία – χορογραφία: Φένια Αποστόλου
Σκηνικό – κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος
Φωτισμοί – φωτογράφιση : Τάσος Σκλαβούνος
Μουσική επιμέλεια: Νατάσα Λιτσαρδοπούλου

Βοηθός σκηνοθέτη:
Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος
Βοηθός χορογράφου: Γαλήνη Γυρτάτου
Μακιγιάζ φωτογράφισης : Βασίλης Πίκουλας
Βοηθός παραγωγής : Σταύρος Ράγιας
Συμπαραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Συν - Επί & Χοροθέατρο Λυδία Λίθος

Ακούγονται οι ηθοποιοί :
Κωνσταντίνα Τάκαλου - Αφροδίτη
Γιώργος Παπαγεωργίου - Πάρις
Μηνάς Χατζησάββας - Διόσκουροι

Από Μηχανής θέατρο
Ακαδήμου 13 Μεταξουργείο, Αθήνα
Τηλέφωνο: 210 5231131

Παραστάσεις: Δευτέρα - Τρίτη 22:00
Διάρκεια: 60 λεπτά
Εισιτήρια
Γενική Είσοδος: 12€ / Ατέλεια: 5€




Αξιολόγηση Θεατρικής Παράστασης
Βαθμός Παράστασης
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα