Anohni

Anohni & The Johnsons: Το Φως που κλαίει

Λίγα λόγια για την avant garde καλλιτέχνιδα που επιστρέφει απόψε στη χώρα μας, με μία συναυλία στο Ηρώδειο λουσμένη στο φως —κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Διαβάστηκε φορες

Γεννημένη το 1971 στη βρετανική πόλη Chichester, η Anohni μετακόμισε στο Άμστερνταμ με την οικογένειά της για ένα χρόνο το 1977, και στη συνέχεια στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια το 1981. Άρχισε να ασχολείται σοβαρά με τη μουσική στο γυμνάσιο, την ίδια περίπου εποχή που ξεκίνησε να συλλέγει δίσκους από καλλιτέχνες όπως η Kate Bush, η Alison Moyet, οι Culture Club και ο Marc Almond. Μετακόμισε στο Μανχάταν για το πανεπιστήμιο το 1990 και το 1997 εμφανίστηκε για πρώτη φορά με τους Johnsons -μια ομάδα μουσικών με την οποία συνεργάστηκε για να ηχογραφήσει και να ερμηνεύσει τραγούδια που έγραψε τη δεκαετία του 1990.

Το συγκρότημα σημείωσε καλλιτεχνική αλλά και εμπορική επιτυχία το 2002 με την κυκλοφορία του "I Am a Bird Now". Με τα ιδιαίτερα φωνητικά και τους αυτοβιογραφικούς στίχους, ο δίσκος περιλάμβανε συνεργασίες με τους Lou Reed, Boy George και Rufus Wainwright. Τα τραγούδια "Hope There Is Someone", "Fistful Of Love" και "You Are My Sister" δικαίως θεωρούνται κλασσικά. Η μουσική της Anohni, ιδιαίτερα με τους Johnsons, είναι κυρίως καλλιτεχνική, avant-garde μπαρόκ ποπ. Αν και ήταν πάντα πειραματική στην βάση της, οι μελωδίες μετασχηματίζονται σε πιο εύηχες φόρμες, κάνοντας το αποτέλεσμα πιο άμεσο για τους ακροατές. 

Ωστόσο, στο "My Back Was a Bridge for You to Cross", το πιο πρόσφατο άλμπουμ και την αφορμή για την τωρινή περιοδεία της, που θα την φέρει σήμερα, Πέμπτη 13 Ιουνίου, στο Ηρώδειο, η Anohni έχει αποφύγει το γνώριμο ήχο της. Αντί για μπαρόκ ποπ, έχει στραφεί σε σόουλ και τζαζ επιρροές και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το αποτέλεσμα είναι ένας δίσκος που είναι πιο απογυμνωμένος -πιο ευάλωτος και περισσότερο ευθύς, σε αντίθεση με προηγούμενες δουλειές της με τους Johnsons (με το "The Crying Light" να αποτελεί τον καλύτερο δίσκο). 

Το άλμπουμ αποτίνει φόρο τιμής στους καλλιτέχνες με τους οποίους μεγάλωσε η Anohni, όπως η Alison Moyet, οι Culture Club, αλλά και η τζαζ των Nina Simone και Jimmy Scott. Η Anohni εμπνεύστηκε επίσης εν μέρει από μια συνάντηση που είχε με την trans ακτιβίστρια Marsha P. Johnson πριν από το θάνατό της το 1992. Η Johnson —από την οποία ονόμασε το συγκρότημα— απεικονίζεται στο εξώφυλλο του άλμπουμ. Είναι σαφές ότι η Anohni ήθελε να επικεντρωθεί στις trans φωνές σε αυτό το έργο, περισσότερο από οποιαδήποτε προηγούμενη δουλειά της. 

Πράγματι, στο μουσικό βίντεο για το βασικό single του άλμπουμ "It Must Change" (εξαιρετικό) συμμετέχει η Βρετανίδα trans ακτιβίστρια Munroe Bergdorf, ενώ η trans ηθοποιός Hunter Schafer (του "Euphoria" και του "Kinds Of Kindness") σκηνοθέτησε το βίντεο για το επόμενο single "Why Am I Alive Now?". Σε συνέντευξή της στο Dazed, η Anohni περιέγραψε τον ακτιβισμό νεαρών queer και trans ανθρώπων και την εστίασή τους ως «ομορφιά κορυφαίου επιπέδου».

Η μπαλάντα "Scapegoat" είναι μια απροκάλυπτη ματιά στην άνοδο της τρανσφοβίας και στον ψυχικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει στα trans άτομα. «Και σε αυτή την κοινωνία/Ένας αποδιοπομπαίος τράγος είναι το μόνο που μπορώ να γίνω», τραγουδά, κοιτάζοντας τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα άτομα χρησιμοποιούνται ως αντιπερισπασμός από απολύτως κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα. Είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ και ίσως της καριέρας της Anohni μέχρι σήμερα. Κοιτάζει εσωτερικά στο "It's My Fault", μιλώντας για τη συνενοχή της στην κλιματική αλλαγή και την περιβαλλοντική ζημιά, ενώ στο προτελευταίο κομμάτι, "Why Am I Alive Now?", θέτει αυτή ακριβώς την ερώτηση: “Why am I alive now?/Watching all this going down… watching nature swoon and sigh/Watching all the water dry”.

Το άλμπουμ διατηρεί μια συνεπή πολιτική στάση σε όλη την διάρκεια του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το "It Must Change", όπου ο τίτλος επαναλαμβάνεται συνεχώς σε όλα τα ρεφρέν καθώς και στους στίχους. Και στο "Go Ahead", διάρκειας ενάμιση λεπτού, το οποίο ανοίγει με το «Είσαι αποφασισμένος να με πάρεις κάτω». Είναι ένα γλυκόπικρο άλμπουμ και μια άξια προσθήκη σε μια ήδη πολύ καλή δισκογραφία, μέρος της οποίας θα έχουμε την χαρά να απολαύσουμε ζωντανά στον ταιριαστό χώρο του Ηρωδείου, με την πλάτη της Anohni γέφυρα για να τη διασχίσουμε προς το φως.


Οι Anohni & The Johnsons θα εμφανιστούν απόψε το βράδυ, 13 Ιουνίου, στο Ηρώδειο, με προλογισμό από τη γνωστή καλλιτέχνιδα Marina Abramovic. Περισσότερες πληροφορίες και εισιτήρια εδώ.

Διαβάστε ακόμα