Το πρώτο ερώτημα που σου έρχεται στο μυαλό όταν τελειώνει μια χρονιά είναι αν γενικά ήταν καλή για τη μουσική. Θα έλεγα ότι από τη μια είχαμε την καλύτερη χρονιά της δεκαετίας αν λάβεις υπόψη τους δίσκους που κυκλοφόρησαν κι από την άλλη μια από τις χειρότερες, λόγω των θανάτων του David Bowie, του Leonard Cohen και του Prince.
Δισκογραφικά λοιπόν, φέτος ακούσαμε πολλούς καλούς δίσκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον προέρχονται από μουσικούς που μετράνε 25 τουλάχιστον χρόνια ύπαρξης στο χώρο. Άραγε που είναι οι μουσικοί των Tens; Λίγοι είναι αυτοί που γράφουν μουσικές της εποχής τους και παράλληλα ξεχωρίζουν κι έχουν μια θέση στα καλύτερα της χρονιάς. Οι τελευταίοι δίσκοι των Bowie και Cohen είναι εξαιρετικοί, όπως κι αυτοί των Radiohead, Nick Cave, PJ Harvey, Iggy Pop και Tindersticks. Όμως πόσα ονόματα αυτής της δεκαετίας είναι μέσα στα 10 καλύτερα δισκάκια της χρονιάς σε κάθε μουσικό μέσο;
Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι η μαύρη μουσική και πιο συγκεκριμένα το hip hop και η R n' B δεν έχει στην Ελλάδα την απήχηση που έχει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά και σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, σε πόσες λίστες Ελληνικών μέσων (και του Mix Grill) βλέπεις τους δίσκους των Chance the Rapper, The Weeknd, Frank Ocean, Anderson .Paak, Kendrick Lamar, δηλαδή ονομάτων που είναι στη μουσική τα 10 τελευταία χρόνια;
- [Γιώργος Μπαλιώτης]
Δείτε εδώ τις θέσεις 11-20, 21-30 και 31-40.
10. Iggy Pop - Post Pop Depression
Δεν γίνεται να μην μας εκπλήσσει ο Iggy Pop σε κάθε δισκογραφική του δουλειά. Αυτή τη φορά συγκέντρωσε εξαιρετικούς μουσικούς δίπλα του και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Το 'Post Pop Depression' είναι το άλμπουμ που θέλει να ακούει ασταμάτητα ο οπαδός του Iggy Pop. Επίσης, είναι το άλμπουμ που αν ακούσει ένας μη οπαδός του Pop θα ενθουσιαστεί. Ο 68χρονος – χωρίς φυσικά να χρειάζεται να αποδείξει κάτι πλέον – κυκλοφόρησε έναν από τους ωραιότερους ροκ δίσκους για το 2016 και εμείς απλώς απολαμβάνουμε τα ωραία riffs και την μαγευτική φωνή του. -[Θωμάς Τζίτζης]
9. Savages - Adore Life
Η υψωμένη γροθιά στο εξώφυλλο σημαίνει πολλά, μα πάνω από όλα δείχνει τη θέληση των Savages να προχωρήσουν μέχρι την κορυφή. Εκεί όπου θα μπορούν ακόμα περισσότεροι να ακούσουν αυτά που έχουν να πουν. Το μεγάλο στοίχημα του δεύτερου δίσκου κερδήθηκε και με το παραπάνω. Η γυναικεία τετράδα κυκλοφόρησε το πιο ροκ άλμπουμ για το 2016. Από την αρχή μέχρι το τέλος του, ο δίσκος είναι καθηλωτικός ενώ η φωνή της Jehnny Beth σε αφοπλίζει οποιαδήποτε στιγμή. Και το φοβερό είναι πως όλη αυτή τη «φασαρία» την κοντρολάρουν εκπληκτικά. Το 'Adore Life' είναι περισσότερο δραματικό συγκριτικά με την προηγούμενη δουλειά τους. Η post-punk όμως των Savages είναι τόσο λυτρωτική που ο συγκεκριμένος δίσκος είναι από τους ωραιότερους που ακούσαμε μέσα στη χρονιά. - [Θωμάς Τζίτζης]
8. Tindersticks - The Waiting Room
Όταν αυτό το album βαθμολογήθηκε με 10, στους κόλπους του Mix Grill ξεκίνησε μια συζήτηση - η οποία δεν τελειώνει ποτέ! - σχετικά με το ποια άλμπουμ δικαιούνται να βαθμολογούνται με άριστα. Εμένα πάντως από τις πρώτες ακροάσεις με καθήλωσε και κέρδισε τη θέση του ως συχνή συντροφιά μου. Όταν το τοποθετώ στο cd player, το ακούω από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να χάσω ούτε νότα. Τα αγαπημένα μου κομμάτια πάντως είναι τα "Were we once lovers?", "Follow Μe", "Help Yourself" και βέβαια το "Hey Lucinda", προϊόν ευφυέστατης σύλληψης, το οποίο ερμήνευσαν συγκινητικά οι Tindersticks και στην αθηναϊκή συναυλία τους, με τον Stuart Staples πίσω από το μικρόφωνο τόσο στα δικά του κομμάτια, όσο και σε εκείνα της Lhasa De Sela, της από χρόνια νεκρής αγαπημένης φίλης του. - [Στέλλα Σκαμνέλη]
7. Anohni - Hopelessness
Η Anohni, στον πρώτο της δίσκο
υπό αυτό το όνομα, καθώς μέχρι φέτος ήταν γνωστή ως ο Antony Hegarty
από τους Antony and the Johnsons, διαμαρτύρεται. Διαμαρτύρεται έντονα,
απέναντι στην πολιτική πολέμου των ΗΠΑ, στη βία της μοντέρνας
πατριαρχικής κοινωνίας που κρύβεται πίσω από τη δήθεν κοινωνικά
ευαίσθητη γενιά μας, στην αδιαφορία της παγκόσμιας κοινότητας απέναντι
στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Η διαμαρτυρία της όμως, δεν είναι
γεμάτη μίσος, αλλά μια κατασταλαγμένη απελπισία, περιβαλλόμενη από
περίτεχνες ηλεκτρονικές μουσικές μελωδίες και τη φανταστική
φωνή της Anohni. Κάθε τραγούδι ακουμπάει μια ευαίσθητη χορδή όχι μόνο
γιατί αναφέρεται σε μοντέρνα ζητήματα που μας αφορούν, αλλά γιατί μέσα
από αυτό η Anohni έχει δώσει και κάτι από τη δική της προσωπικότητα. Το
εκπληκτικότερο όλων είναι ότι παρ' όλη τη σοβαρότητά του, είναι ένας
δίσκος που ακούγεται ευχάριστα. Σίγουρα ένας από τους καλύτερους δίσκους
της εποχής μας. – [Ελένη Πεφάνη]
6. Leonard Cohen - You Want It Darker
Δεν είναι επειδή έφυγε μετά από λίγες μέρες. Ούτε επειδή το να κυκλοφορήσει ένας 82χρονος καλλιτέχνης κάτι ενδιαφέρον είναι από μόνο του κατόρθωμα. Το 'You Want It Darker' είναι ένα πραγματικό αριστούργημα. Οι στίχοι και τα νοήματα γύρω από τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα, την απώλεια και την αλλαγή, τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιήθηκαν - από βιολί μέχρι μπουζούκι, η παραγωγή του Adam Cohen, όλα άρρηκτα δεμένα και αρμονικά συνδυασμένα για να δημιουργήσουν αυτό το αποτέλεσμα... "It Seemed The Better Way", "Steer Your Way", "Travelling Light" και φυσικά το ομώνυμο του δίσκου, τα προσωπικά μου αγαπημένα. - [Στέλλα Σκαμνέλη]
5. Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree
Μια από τις πιο σουρεαλιστικές στιγμές τις μουσικής δημιουργίας και ερμηνείας του Nick Cave, αποτυπώνεται σε αυτόν το δίσκο. To 'Skeleton Tree' είναι μια μίξη ενός ακατανίκητου θρήνου και μιας θεραπευτικής ψυχραιμίας, τόσο για το δημιουργό όσο και για τον ακροατή. Θεαματικό παραμένει, πως ερμηνεύοντας τον αιχμηρό στίχο του, με την αγαπημένη μας φωνή του, καταφέρνει χωρίς να προσωποποιεί τη δική του βαθειά πληγή, να περιγράφει την κάθε είδους απώλεια που μπορεί να βιώσει κανείς και να τονίζει πως κάθε τι είναι μοναδικό και αν χαθεί, τίποτα δεν μπορεί να είναι ίδιο ποτέ. – [Δήμητρα Τζαβάρα]
Το άλμπουμ μας συστήθηκε την παραμονή της επίσημης κυκλοφορίας του, με την προβολή του ντοκιμαντέρ "One more time with feeling", το οποίο αφορά στην περίοδο της δημιουργίας του 'Skeleton Tree'. Μολονότι οι ηχογραφήσεις είχαν ολοκληρωθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος όταν σκοτώθηκε ο 15χρονος γιος του Cave, η ατμόσφαιρα του δίσκου κατακλύζεται από αυτό το τραγικό συμβάν. Δεν είμαι σίγουρη αν έχω ακούσει κάτι σκοτεινότερο. Στην περίπτωση του Cave, όμως, ιδιαιτέρως όταν συνδυάζεται με το μαγικό άγγιγμα του Warren Ellis, η σκοτεινιά αυτή είναι πολύ γοητευτική, κρύβει μεγάλη εσωτερική δύναμη και είναι αυτός ακριβώς ο συνδυασμός που κάνει το 'Skeleton Tree' μοναδικό. - [Στέλλα Σκαμνέλη]
4. PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project
Αν κάποιος με ρωτούσε για το μουσικό ύφος του, θα έλεγα ότι κινείται σε rock, blues, jazz, spirituals φόρμες. Σήμα κατατεθέν του νέου άλμπουμ της PJ Harvey, πέραν της θεματολογίας, το σαξόφωνο. Για του λόγου το αληθές ακούστε τα "The Ministry of social affairs" και "Dollar, Dollar". Η ερμηνεία της PJ Harvey ώριμη περισσότερο από ποτέ χωρίς ακρότητες. Και αυτή η κυκλοφορία της, όπως και η προηγούμενη ('Let England shake'), είναι αφηγηματική και έχει ως βάση αυτήν την φορά τις αυτοπρόσωπους εμπειρίες της από ταξίδια της στο Κόσοβο, στο Αφγανιστάν και την Washington DC μεταξύ των ετών 2011-2014. Επίσης κυκλοφορία που συναγωνίζεται επάξια τα δύο κορυφαία άλμπουμ της 'To bring you my love' του 1995 και 'Stories from the city, stories from the sea' του 2000. – [Λεωνίδας Καλμούκος]
3. Michael Kiwanuka - Love & Hate
Το μουσικό θαύμα του Michael Kiwanuka έχει τίτλο και ονομάζεται 'Love & Hate'. Ο δεύτερος δίσκος του Άγγλου μουσικού είναι από τα ωραιότερα πράγματα που ακούσαμε μέσα στο 2016. Ηλεκτρικές κιθάρες που δίνουν ρεσιτάλ, εκπληκτική ενορχήστρωση, «δυνατοί» στίχοι, μα πάνω από όλα το συναίσθημα που πηγάζει από τα τραγούδια του άλμπουμ. Από το ανεβαστικό “One More Night” μέχρι το ανατριχιαστικό ομώνυμο κομμάτι, το “Love & Hate” είναι ο δίσκος που δεν χορταίνουμε να ακούμε. - [Θωμάς Τζίτζης]
Το σχεδόν δεκάλεπτο "Cold Little Heart" που ανοίγει το δίσκο, σου δείχνει αμέσως ότι αυτό που επρόκειτο να ακούσεις στο "Love & Hate" είναι κάτι το ξεχωριστό και συνολικά ένα από τα πολύ καλά άλμπουμ της χρονιάς. Τα post στοιχεία του, οι μελωδίες, το εξαιρετικό κιθαριστικό solo και η απίστευτη «μαύρη», soul φωνή του Michael Kiwanuka δένουν τόσο όμορφα και συνθέτουν ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια του 2016. Ο Λονδρέζος καταφέρνει και σ' αυτό το κομμάτι, αλλά και στα "Love & Hate", "Black Man in a white world" να δημιουργήσει μουσικές που σε κάνουν να τις ψιθυρίζεις και να κολλάνε στο μυαλό σου... Συνολικά, το 'Love & Hate' είναι το καλύτερο soul album του 2016 και γενικότερα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως άλλο ένα παράδειγμα που δείχνει πόσο μπροστά είναι οι μαύροι μουσικοί σε σχέση με τους λευκούς. Ακούστε το από την αρχή, μέχρι το τέλος! - [Γιώργος Μπαλιώτης]
2. Radiohead - A Moon Shaped Pool
Το 'A Moon Shaped Pool' ήταν η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς. Όχι γιατί δεν περιμένεις από τους Radiohead, να παρουσιάσουν αξιόλογη δουλειά, αλλά γιατί το τελευταίο τους άλμπουμ ξεπέρασε τις προσδοκίες. Οι προηγούμενες εργασίες τους είχαν ενδιαφέρον, είχαν τραγούδια που ξεχώρισαν, είχαν πολλά από εκείνα τα στοιχεία για τα οποία οι Radiohead παραμένουν ένα από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο) συγκροτήματα της τελευταίας 20ετίας. Στα δικά μου αυτιά όμως, έφτανε μια αγωνία, μια υπέρμετρη προσπάθεια να αποδείξουν αυτό που είναι, έμοιαζαν οι ίδιοι να έχουν χάσει το δρόμο τους. Και ανία. Με αυτό το άλμπουμ όμως κατάφεραν να κερδίσουν πάλι, πολλούς από εκείνους τους ακροατές που είχαν αρχίσει να κατεβαίνουν από το «τρένο» τους. Όχι γιατί έκαναν πολλά περισσότερα από όσα μας έχουν συνηθίσει. Απλά, στο 'A Moon Shaped Pool', το Radiohead φίλτρο, δημιουργήθηκε από τα καλύτερα υλικά τους. Πειραματικό και ταυτόχρονα όσο Radiohead πρέπει, με το ένα πόδι στο ένδοξο παρελθόν τους και το άλλο στο παρόν και στο μέλλον.
Α ναι, είχε και το “Identikit”. – [Δημήτρης Καμπούρης]
Θυμάμαι τα συναισθήματα που ένιωθα όταν πρωτοάκουσα το πρώτο single του δίσκου το "Burn the witch" και είδα το video του. Είναι κάποιες φορές που όταν ακούς μουσική αισθάνεσαι ότι ακούς κάτι το ξεχωριστό, κάτι μεγάλο και παράλληλα διαφορετικό. Έτσι είναι και η "μάγισσα" των ραδιοκέφαλων και όλος ο νέος δίσκος τους. Δεν είναι εύπεπτος, θέλει πολλά ακούσματα, αλλά είναι σίγουρα καλύτερος από τον προηγούμενο ('The King of Limbs') και σε παρόμοιο επίπεδο με το εξαιρετικό 'In Rainbows'. Σε κάθε περίπτωση, οι Radiohead καταφέρνουν για άλλη μια φορά, με τη βοήθεια της συμφωνικής ορχήστρας και των ambient στοιχείων, τα οποία δένουν μαγικά με τις κιθαριστικές μελωδίες τους, να ακούγονται φρέσκοι, λες και είναι συγκρότημα των Tens. Κι όμως δεν είναι, κουβαλάνε στην πλάτη τους 25 χρόνια ύπαρξης... Δεν είναι λίγο πράγμα. - [Γιώργος Μπαλιώτης]
1. David Bowie - Blackstar
Είναι η χρονιά του. Για να είμαστε ακριβείς, πάντα ήταν η χρονιά του όποτε κυκλοφορούσε κάτι καινούριο. Αλλά το 2016 θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη λόγω του θανάτου αυτού του τεράστιου καλλιτέχνη. Ο David Bowie «έφυγε» στις 11 Ιανουαρίου του 2016 και ολόκληρη η μουσική κοινότητα συγκλονισμένη τον αποχαιρέτησε ακούγοντας το κύκνειο έργο του, το οποίο κυκλοφόρησε δύο μέρες πριν το συμβάν. Μπορεί το θλιβερό γεγονός να κάνει σημαντικότερη την κυκλοφορία του 'Blackstar' αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο δίσκος δεν είναι αριστουργηματικός. Τα τραγούδια που περιλαμβάνει είναι τόσο δυνατά και καθηλωτικά που οποιαδήποτε στιγμή και να τα ακούσεις θα ταξιδέψεις μαζί τους. Δεν γινόταν να μην φιγουράρει στην κορυφή της λίστας με τους καλύτερους δίσκους του 2016. - [Θωμάς Τζίτζης]
Αυτό ήταν πραγματικά ένα αποχαιρετιστήριο δώρο. Ένα αριστουργηματικό έργο τέχνης, ταιριαστό για να κλείσει τον κύκλο της ζωής και της μουσικής που δημιούργησε αυτός ο τόσο σπουδαίος καλλιτέχνης. Το ομώνυμο κομμάτι, θα έλεγε κανείς ότι είναι σαν τέσσερα τραγούδια σε ένα, όχι τόσο λόγω της μεγάλης του διάρκειας, αλλά κυρίως λόγω τον εναλλαγών των μουσικών ρευμάτων και της ατμόσφαιρας. Το "Lazarus", ανατριχιαστικά προφητικό και αυτοβιογραφικό, ξεδιπλώνει την καλλιτεχνική του αξία μέσα από jazz μονοπάτια στα οποία μας οδηγούν τα απολαυστικά πνευστά. Δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι στο άλμπουμ το οποίο να μπορεί να θεωρηθεί άνισο, ασήμαντο, ούτε ένα κομμάτι που θα μπορούσε να λείπει από το tracklist. - [Στέλλα Σκαμνέλη]
Η ανασκόπηση του 2016 στο Mix Grill
Εξώφυλλα δίσκων
Ξένα Τραγούδια
Δίσκοι #31-#40
Δίσκοι #21-#30
Δίσκοι #11-#20
Δίσκοι #1-#10
Ελληνικοί Δίσκοι #11 - #40
Ελληνικοί Δίσκοι #1 - #10
Ελληνικά Τραγούδια
Ταινίες
Δισκογραφικά λοιπόν, φέτος ακούσαμε πολλούς καλούς δίσκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον προέρχονται από μουσικούς που μετράνε 25 τουλάχιστον χρόνια ύπαρξης στο χώρο. Άραγε που είναι οι μουσικοί των Tens; Λίγοι είναι αυτοί που γράφουν μουσικές της εποχής τους και παράλληλα ξεχωρίζουν κι έχουν μια θέση στα καλύτερα της χρονιάς. Οι τελευταίοι δίσκοι των Bowie και Cohen είναι εξαιρετικοί, όπως κι αυτοί των Radiohead, Nick Cave, PJ Harvey, Iggy Pop και Tindersticks. Όμως πόσα ονόματα αυτής της δεκαετίας είναι μέσα στα 10 καλύτερα δισκάκια της χρονιάς σε κάθε μουσικό μέσο;
Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι η μαύρη μουσική και πιο συγκεκριμένα το hip hop και η R n' B δεν έχει στην Ελλάδα την απήχηση που έχει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά και σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, σε πόσες λίστες Ελληνικών μέσων (και του Mix Grill) βλέπεις τους δίσκους των Chance the Rapper, The Weeknd, Frank Ocean, Anderson .Paak, Kendrick Lamar, δηλαδή ονομάτων που είναι στη μουσική τα 10 τελευταία χρόνια;
- [Γιώργος Μπαλιώτης]
Δείτε εδώ τις θέσεις 11-20, 21-30 και 31-40.
10. Iggy Pop - Post Pop Depression
Δεν γίνεται να μην μας εκπλήσσει ο Iggy Pop σε κάθε δισκογραφική του δουλειά. Αυτή τη φορά συγκέντρωσε εξαιρετικούς μουσικούς δίπλα του και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Το 'Post Pop Depression' είναι το άλμπουμ που θέλει να ακούει ασταμάτητα ο οπαδός του Iggy Pop. Επίσης, είναι το άλμπουμ που αν ακούσει ένας μη οπαδός του Pop θα ενθουσιαστεί. Ο 68χρονος – χωρίς φυσικά να χρειάζεται να αποδείξει κάτι πλέον – κυκλοφόρησε έναν από τους ωραιότερους ροκ δίσκους για το 2016 και εμείς απλώς απολαμβάνουμε τα ωραία riffs και την μαγευτική φωνή του. -[Θωμάς Τζίτζης]9. Savages - Adore Life
Η υψωμένη γροθιά στο εξώφυλλο σημαίνει πολλά, μα πάνω από όλα δείχνει τη θέληση των Savages να προχωρήσουν μέχρι την κορυφή. Εκεί όπου θα μπορούν ακόμα περισσότεροι να ακούσουν αυτά που έχουν να πουν. Το μεγάλο στοίχημα του δεύτερου δίσκου κερδήθηκε και με το παραπάνω. Η γυναικεία τετράδα κυκλοφόρησε το πιο ροκ άλμπουμ για το 2016. Από την αρχή μέχρι το τέλος του, ο δίσκος είναι καθηλωτικός ενώ η φωνή της Jehnny Beth σε αφοπλίζει οποιαδήποτε στιγμή. Και το φοβερό είναι πως όλη αυτή τη «φασαρία» την κοντρολάρουν εκπληκτικά. Το 'Adore Life' είναι περισσότερο δραματικό συγκριτικά με την προηγούμενη δουλειά τους. Η post-punk όμως των Savages είναι τόσο λυτρωτική που ο συγκεκριμένος δίσκος είναι από τους ωραιότερους που ακούσαμε μέσα στη χρονιά. - [Θωμάς Τζίτζης]8. Tindersticks - The Waiting Room
Όταν αυτό το album βαθμολογήθηκε με 10, στους κόλπους του Mix Grill ξεκίνησε μια συζήτηση - η οποία δεν τελειώνει ποτέ! - σχετικά με το ποια άλμπουμ δικαιούνται να βαθμολογούνται με άριστα. Εμένα πάντως από τις πρώτες ακροάσεις με καθήλωσε και κέρδισε τη θέση του ως συχνή συντροφιά μου. Όταν το τοποθετώ στο cd player, το ακούω από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να χάσω ούτε νότα. Τα αγαπημένα μου κομμάτια πάντως είναι τα "Were we once lovers?", "Follow Μe", "Help Yourself" και βέβαια το "Hey Lucinda", προϊόν ευφυέστατης σύλληψης, το οποίο ερμήνευσαν συγκινητικά οι Tindersticks και στην αθηναϊκή συναυλία τους, με τον Stuart Staples πίσω από το μικρόφωνο τόσο στα δικά του κομμάτια, όσο και σε εκείνα της Lhasa De Sela, της από χρόνια νεκρής αγαπημένης φίλης του. - [Στέλλα Σκαμνέλη]7. Anohni - Hopelessness
Η Anohni, στον πρώτο της δίσκο
υπό αυτό το όνομα, καθώς μέχρι φέτος ήταν γνωστή ως ο Antony Hegarty
από τους Antony and the Johnsons, διαμαρτύρεται. Διαμαρτύρεται έντονα,
απέναντι στην πολιτική πολέμου των ΗΠΑ, στη βία της μοντέρνας
πατριαρχικής κοινωνίας που κρύβεται πίσω από τη δήθεν κοινωνικά
ευαίσθητη γενιά μας, στην αδιαφορία της παγκόσμιας κοινότητας απέναντι
στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Η διαμαρτυρία της όμως, δεν είναι
γεμάτη μίσος, αλλά μια κατασταλαγμένη απελπισία, περιβαλλόμενη από
περίτεχνες ηλεκτρονικές μουσικές μελωδίες και τη φανταστική
φωνή της Anohni. Κάθε τραγούδι ακουμπάει μια ευαίσθητη χορδή όχι μόνο
γιατί αναφέρεται σε μοντέρνα ζητήματα που μας αφορούν, αλλά γιατί μέσα
από αυτό η Anohni έχει δώσει και κάτι από τη δική της προσωπικότητα. Το
εκπληκτικότερο όλων είναι ότι παρ' όλη τη σοβαρότητά του, είναι ένας
δίσκος που ακούγεται ευχάριστα. Σίγουρα ένας από τους καλύτερους δίσκους
της εποχής μας. – [Ελένη Πεφάνη]6. Leonard Cohen - You Want It Darker
Δεν είναι επειδή έφυγε μετά από λίγες μέρες. Ούτε επειδή το να κυκλοφορήσει ένας 82χρονος καλλιτέχνης κάτι ενδιαφέρον είναι από μόνο του κατόρθωμα. Το 'You Want It Darker' είναι ένα πραγματικό αριστούργημα. Οι στίχοι και τα νοήματα γύρω από τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα, την απώλεια και την αλλαγή, τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιήθηκαν - από βιολί μέχρι μπουζούκι, η παραγωγή του Adam Cohen, όλα άρρηκτα δεμένα και αρμονικά συνδυασμένα για να δημιουργήσουν αυτό το αποτέλεσμα... "It Seemed The Better Way", "Steer Your Way", "Travelling Light" και φυσικά το ομώνυμο του δίσκου, τα προσωπικά μου αγαπημένα. - [Στέλλα Σκαμνέλη]5. Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree
Μια από τις πιο σουρεαλιστικές στιγμές τις μουσικής δημιουργίας και ερμηνείας του Nick Cave, αποτυπώνεται σε αυτόν το δίσκο. To 'Skeleton Tree' είναι μια μίξη ενός ακατανίκητου θρήνου και μιας θεραπευτικής ψυχραιμίας, τόσο για το δημιουργό όσο και για τον ακροατή. Θεαματικό παραμένει, πως ερμηνεύοντας τον αιχμηρό στίχο του, με την αγαπημένη μας φωνή του, καταφέρνει χωρίς να προσωποποιεί τη δική του βαθειά πληγή, να περιγράφει την κάθε είδους απώλεια που μπορεί να βιώσει κανείς και να τονίζει πως κάθε τι είναι μοναδικό και αν χαθεί, τίποτα δεν μπορεί να είναι ίδιο ποτέ. – [Δήμητρα Τζαβάρα]
Το άλμπουμ μας συστήθηκε την παραμονή της επίσημης κυκλοφορίας του, με την προβολή του ντοκιμαντέρ "One more time with feeling", το οποίο αφορά στην περίοδο της δημιουργίας του 'Skeleton Tree'. Μολονότι οι ηχογραφήσεις είχαν ολοκληρωθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος όταν σκοτώθηκε ο 15χρονος γιος του Cave, η ατμόσφαιρα του δίσκου κατακλύζεται από αυτό το τραγικό συμβάν. Δεν είμαι σίγουρη αν έχω ακούσει κάτι σκοτεινότερο. Στην περίπτωση του Cave, όμως, ιδιαιτέρως όταν συνδυάζεται με το μαγικό άγγιγμα του Warren Ellis, η σκοτεινιά αυτή είναι πολύ γοητευτική, κρύβει μεγάλη εσωτερική δύναμη και είναι αυτός ακριβώς ο συνδυασμός που κάνει το 'Skeleton Tree' μοναδικό. - [Στέλλα Σκαμνέλη]
4. PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project
Αν κάποιος με ρωτούσε για το μουσικό ύφος του, θα έλεγα ότι κινείται σε rock, blues, jazz, spirituals φόρμες. Σήμα κατατεθέν του νέου άλμπουμ της PJ Harvey, πέραν της θεματολογίας, το σαξόφωνο. Για του λόγου το αληθές ακούστε τα "The Ministry of social affairs" και "Dollar, Dollar". Η ερμηνεία της PJ Harvey ώριμη περισσότερο από ποτέ χωρίς ακρότητες. Και αυτή η κυκλοφορία της, όπως και η προηγούμενη ('Let England shake'), είναι αφηγηματική και έχει ως βάση αυτήν την φορά τις αυτοπρόσωπους εμπειρίες της από ταξίδια της στο Κόσοβο, στο Αφγανιστάν και την Washington DC μεταξύ των ετών 2011-2014. Επίσης κυκλοφορία που συναγωνίζεται επάξια τα δύο κορυφαία άλμπουμ της 'To bring you my love' του 1995 και 'Stories from the city, stories from the sea' του 2000. – [Λεωνίδας Καλμούκος]
3. Michael Kiwanuka - Love & Hate
Το μουσικό θαύμα του Michael Kiwanuka έχει τίτλο και ονομάζεται 'Love & Hate'. Ο δεύτερος δίσκος του Άγγλου μουσικού είναι από τα ωραιότερα πράγματα που ακούσαμε μέσα στο 2016. Ηλεκτρικές κιθάρες που δίνουν ρεσιτάλ, εκπληκτική ενορχήστρωση, «δυνατοί» στίχοι, μα πάνω από όλα το συναίσθημα που πηγάζει από τα τραγούδια του άλμπουμ. Από το ανεβαστικό “One More Night” μέχρι το ανατριχιαστικό ομώνυμο κομμάτι, το “Love & Hate” είναι ο δίσκος που δεν χορταίνουμε να ακούμε. - [Θωμάς Τζίτζης]
Το σχεδόν δεκάλεπτο "Cold Little Heart" που ανοίγει το δίσκο, σου δείχνει αμέσως ότι αυτό που επρόκειτο να ακούσεις στο "Love & Hate" είναι κάτι το ξεχωριστό και συνολικά ένα από τα πολύ καλά άλμπουμ της χρονιάς. Τα post στοιχεία του, οι μελωδίες, το εξαιρετικό κιθαριστικό solo και η απίστευτη «μαύρη», soul φωνή του Michael Kiwanuka δένουν τόσο όμορφα και συνθέτουν ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια του 2016. Ο Λονδρέζος καταφέρνει και σ' αυτό το κομμάτι, αλλά και στα "Love & Hate", "Black Man in a white world" να δημιουργήσει μουσικές που σε κάνουν να τις ψιθυρίζεις και να κολλάνε στο μυαλό σου... Συνολικά, το 'Love & Hate' είναι το καλύτερο soul album του 2016 και γενικότερα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως άλλο ένα παράδειγμα που δείχνει πόσο μπροστά είναι οι μαύροι μουσικοί σε σχέση με τους λευκούς. Ακούστε το από την αρχή, μέχρι το τέλος! - [Γιώργος Μπαλιώτης]
2. Radiohead - A Moon Shaped Pool
Το 'A Moon Shaped Pool' ήταν η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς. Όχι γιατί δεν περιμένεις από τους Radiohead, να παρουσιάσουν αξιόλογη δουλειά, αλλά γιατί το τελευταίο τους άλμπουμ ξεπέρασε τις προσδοκίες. Οι προηγούμενες εργασίες τους είχαν ενδιαφέρον, είχαν τραγούδια που ξεχώρισαν, είχαν πολλά από εκείνα τα στοιχεία για τα οποία οι Radiohead παραμένουν ένα από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο) συγκροτήματα της τελευταίας 20ετίας. Στα δικά μου αυτιά όμως, έφτανε μια αγωνία, μια υπέρμετρη προσπάθεια να αποδείξουν αυτό που είναι, έμοιαζαν οι ίδιοι να έχουν χάσει το δρόμο τους. Και ανία. Με αυτό το άλμπουμ όμως κατάφεραν να κερδίσουν πάλι, πολλούς από εκείνους τους ακροατές που είχαν αρχίσει να κατεβαίνουν από το «τρένο» τους. Όχι γιατί έκαναν πολλά περισσότερα από όσα μας έχουν συνηθίσει. Απλά, στο 'A Moon Shaped Pool', το Radiohead φίλτρο, δημιουργήθηκε από τα καλύτερα υλικά τους. Πειραματικό και ταυτόχρονα όσο Radiohead πρέπει, με το ένα πόδι στο ένδοξο παρελθόν τους και το άλλο στο παρόν και στο μέλλον.
Α ναι, είχε και το “Identikit”. – [Δημήτρης Καμπούρης]
Θυμάμαι τα συναισθήματα που ένιωθα όταν πρωτοάκουσα το πρώτο single του δίσκου το "Burn the witch" και είδα το video του. Είναι κάποιες φορές που όταν ακούς μουσική αισθάνεσαι ότι ακούς κάτι το ξεχωριστό, κάτι μεγάλο και παράλληλα διαφορετικό. Έτσι είναι και η "μάγισσα" των ραδιοκέφαλων και όλος ο νέος δίσκος τους. Δεν είναι εύπεπτος, θέλει πολλά ακούσματα, αλλά είναι σίγουρα καλύτερος από τον προηγούμενο ('The King of Limbs') και σε παρόμοιο επίπεδο με το εξαιρετικό 'In Rainbows'. Σε κάθε περίπτωση, οι Radiohead καταφέρνουν για άλλη μια φορά, με τη βοήθεια της συμφωνικής ορχήστρας και των ambient στοιχείων, τα οποία δένουν μαγικά με τις κιθαριστικές μελωδίες τους, να ακούγονται φρέσκοι, λες και είναι συγκρότημα των Tens. Κι όμως δεν είναι, κουβαλάνε στην πλάτη τους 25 χρόνια ύπαρξης... Δεν είναι λίγο πράγμα. - [Γιώργος Μπαλιώτης]
1. David Bowie - Blackstar
Είναι η χρονιά του. Για να είμαστε ακριβείς, πάντα ήταν η χρονιά του όποτε κυκλοφορούσε κάτι καινούριο. Αλλά το 2016 θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη λόγω του θανάτου αυτού του τεράστιου καλλιτέχνη. Ο David Bowie «έφυγε» στις 11 Ιανουαρίου του 2016 και ολόκληρη η μουσική κοινότητα συγκλονισμένη τον αποχαιρέτησε ακούγοντας το κύκνειο έργο του, το οποίο κυκλοφόρησε δύο μέρες πριν το συμβάν. Μπορεί το θλιβερό γεγονός να κάνει σημαντικότερη την κυκλοφορία του 'Blackstar' αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο δίσκος δεν είναι αριστουργηματικός. Τα τραγούδια που περιλαμβάνει είναι τόσο δυνατά και καθηλωτικά που οποιαδήποτε στιγμή και να τα ακούσεις θα ταξιδέψεις μαζί τους. Δεν γινόταν να μην φιγουράρει στην κορυφή της λίστας με τους καλύτερους δίσκους του 2016. - [Θωμάς Τζίτζης]
Αυτό ήταν πραγματικά ένα αποχαιρετιστήριο δώρο. Ένα αριστουργηματικό έργο τέχνης, ταιριαστό για να κλείσει τον κύκλο της ζωής και της μουσικής που δημιούργησε αυτός ο τόσο σπουδαίος καλλιτέχνης. Το ομώνυμο κομμάτι, θα έλεγε κανείς ότι είναι σαν τέσσερα τραγούδια σε ένα, όχι τόσο λόγω της μεγάλης του διάρκειας, αλλά κυρίως λόγω τον εναλλαγών των μουσικών ρευμάτων και της ατμόσφαιρας. Το "Lazarus", ανατριχιαστικά προφητικό και αυτοβιογραφικό, ξεδιπλώνει την καλλιτεχνική του αξία μέσα από jazz μονοπάτια στα οποία μας οδηγούν τα απολαυστικά πνευστά. Δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι στο άλμπουμ το οποίο να μπορεί να θεωρηθεί άνισο, ασήμαντο, ούτε ένα κομμάτι που θα μπορούσε να λείπει από το tracklist. - [Στέλλα Σκαμνέλη]
Η ανασκόπηση του 2016 στο Mix Grill
Εξώφυλλα δίσκων
Ξένα Τραγούδια
Δίσκοι #31-#40
Δίσκοι #21-#30
Δίσκοι #11-#20
Δίσκοι #1-#10
Ελληνικοί Δίσκοι #11 - #40
Ελληνικοί Δίσκοι #1 - #10
Ελληνικά Τραγούδια
Ταινίες