time was still but hours must really have rushed by…
Μέρος Β’
Η εξωτερική όψη του Βρετανικού Μουσείου εντυπωσιάζει με το μέγεθός της, αλλά κανείς δεν φαντάζεται ότι το εσωτερικό του θυμίζει ολόκληρο χωριό! Τρεις απέραντοι όροφοι με αμέτρητες αίθουσες που μόνο για να τις διασχίσεις, χωρίς να προσέχεις τα εκθέματα, χρειάζεσαι πολλές μέρες. Ακολουθήσαμε τις συμβουλές αυτών που είχαν ήδη την εμπειρία και αποφασίσαμε να επισκεφτούμε μόνο τα ελληνικά και αιγυπτιακά εκθέματα. Προσπαθώντας να εντοπίσουμε τις αίθουσες του ενδιαφέροντός μας, μοιραία μου γεννήθηκε η απορία. Μεξικό, Βόρεια και Νότια Αμερική, Αφρική, Ασία, Ευρώπη...τι γυρεύουν εδώ όλα αυτά τα ανεκτίμητης αξίας κομμάτια τόσων πολιτισμών; Πράγματι, η δυνατότητα που σου δίνεται να τα δεις συγκεντρωμένα, με τόσες πληροφορίες να σε βάζουν στο πνεύμα κάθε πολιτισμού, σ’έναν τόσο ωραίο χώρο, και μάλιστα με δωρεάν είσοδο, είναι πολύ σημαντική. Για μένα όμως, χωρίς καμία σωβινιστική διάθεση, ακριβώς επειδή είναι κομμάτια άλλων πολιτισμών, σ’ αυτούς ακριβώς τους πολιτισμούς ανήκουν.
Στις αίθουσες με τα Μάρμαρα του Παρθενώνα και με τα υπόλοιπα – πολυάριθμα και σημαντικά! – ελληνικά εκθέματα, οι υπεύθυνοι του Μουσείου έχουν τοποθετήσει ενημερωτικά φυλλάδια για το ζήτημα των Μαρμάρων, στα οποία αναλύεται η βρετανική θέση και αναφέρεται επιγραμματικά η βάση της ελληνικής, ενώ για περισσότερες πληροφορίες γίνεται παραπομπή στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού www.culture.gr. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει Έλληνας που δεν θα θεωρήσει άκρως προσβλητικές και προκλητικές τις επιγραφές που υποστηρίζουν ότι ο Elgin... έσωσε τα Μάρμαρα από περαιτέρω ταλαιπωρία από τη ρύπανση, την αποσάθρωση και τους βανδαλισμούς (να πούμε κι ένα μεγάλο ευχαριστώ δηλαδή) και ότι αν παρέμεναν στη θέση τους δεν θα τα έφτανε το μάτι του επισκέπτη, ενώ τώρα βρίσκονται στο κατάλληλο ύψος. Ακλόνητα επιχειρήματα, δεν μπορώ να πω...
Παρά το αφιλόξενο για όλους αυτούς τους λόγους περιβάλλον, στο κεντρικό κατάστημα του Μουσείου βρήκα κάτι που μου έκλεισε φιλικά το μάτι. Το World Mythology του Roy Willis με τράβηξε αμέσως, μάλλον λόγω της μεγάλης μου αδυναμίας στη Μυθολογία. Ο εκδότης, αφού αναφέρει εισαγωγικά τα θεμελιώδη θέματα των μύθων (Δημιουργία – Κοσμικές Καταστροφές – Ήρωες – Φύση – 
Ψυχή – Γάμος και κοινωνική τάξη), παρουσιάζει τους βασικούς άξονες της Μυθολογίας 19 διαφορετικών πολιτισμών, μαζί με σχετικές εικόνες, σε μια εξαιρετική έκδοση με περισσότερες από 300 σελίδες.
Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου είναι σαφέστατα το εντυπωσιακότερο που έχω δει, τόσο ως χώρος, όσο και από πλευράς εκθεμάτων. Απειράριθμα τμήματα και υπο-τμήματα που ασχολούνται με το Big Bang και τη γένεση των πλανητών, τα φυτά, τα θηλαστικά, τα ερπετά, τα πτηνά, τα αρθρόποδα, τα θαλάσσια ζώα και ίσως το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα, την ανθρώπινη βιολογία, προκαλούν δέος και διατηρούν ζωηρό το ενδιαφέρον των επισκεπτών κάθε ηλικίας. Ολόκληρη η ιστορία του Μουσείου και οι επίπονες π
ροσπάθειες των επιστημόνων του καταγράφονται στον οδηγό The Natural History Museum – Nature’s Treasurehouse των John Thackray & Bob Press. Σημειωτέον ότι και εδώ η είσοδος είναι δωρεάν!
Για περισσότερες πληροφοριες, επισκεφτείτε τις ιστοσελίδες: