Είναι εκείνες οι στιγμές που το άγχος μετατρέπεται σε χαμόγελο ευτυχίας. Το Σάββατο το μεσημέρι βρέθηκα με δύο εξαιρετικούς ανθρώπους πρώτα απ' ολα και μετά καλλιτέχνες με αφορμή την κοινή τους συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Πέμπτη 14 Ιουνίου.
Αρχικά θέλω να σας καλωσορίσω στο Mix Grill και να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας!
«Είναι χαρά και των δύο να είμαστε μαζί σας!»
«Είναι χαρά και των δύο να είμαστε μαζί σας!»
Γνωρίζω πως η γυναίκα της παρέας έχει έναν υπέροχο γκρι γάτο, εσένα Θωμά ποια η σχέση σου με τα κατοικίδια;
Θωμάς Κωνσταντίνου: Τυπικές σχέσεις. Έχω δύο παιδάκια, οπότε προς το παρόν δεν έχω, αν και στο μέλλον φαντάζομαι ότι θα μου φέρουν κάποιο κατοικίδιο.
Πως αποφορτίζεται η Ελευθερία και πως οι ΤΑΚΙΜ μετά από κάθε συναυλία;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Δεν αποφορτίζεται εύκολα. Υπάρχει ένταση, ενέργεια που πρέπει να διοχετευθεί κάπου. Συνήθως μιλάμε ή συναντιόμαστε μετά στο ξενοδοχείο, αφού δω και το κοινό που έχει έρθει για να συναντηθούμε, και νομίζω μια καλή κουβέντα και ένα ποτό μετά τη συναυλία είναι ό,τι πρέπει.
Θ.Κ: Συνήθως καταλήγει με ένα ποτάκι ή πιο παλιά και με μια βόλτα.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα και το μεγαλύτερο προτέρημα σας;
Ε.Α: Να το κάνουμε ανάποδα να πει ο ένας για τον άλλον;
Το άγχος σε βάζει σε μια διεργασία να κάνεις αυτό που έχεις ακόμα καλύτερα αλλά σου αφαιρεί αυθορμητισμό.
Το άγχος σε βάζει σε μια διεργασία να κάνεις αυτό που έχεις ακόμα καλύτερα αλλά σου αφαιρεί αυθορμητισμό.
Τα προτερήματα του Θωμά;
Είναι γενναιόδωρος, άνθρωπος της ομάδας, έχει διοικητικές ικανότητες και είναι και διπλωμάτης. Δεν έχω ζήσει το Θωμά με ελαττώματα, στις δύσκολες πλευρές του. Βάζουμε τα καλά μας όταν συναντιόμαστε και κυρίως έχω ζήσει τα προτερήματα του.
Θ.Κ: Δύσκολες ερωτήσεις κάνεις...
Αρχικά, μας ηρεμεί με το άγχος της και αυτό είναι το καλό. Όσον αφορά τα προτερήματα της από που να ξεκινήσεις;
Αρχικά, μας ηρεμεί με το άγχος της και αυτό είναι το καλό. Όσον αφορά τα προτερήματα της από που να ξεκινήσεις;
Είναι ήρεμη και πολύ συγκρατημένη. Είναι πάρα πολύ ευγενική, βαθιά ευγενική θα έλεγα, όχι φαινομενικά. Είναι «ένθεη» όχι με τη θρησκευτική έννοια. Έχει έναν ίσκιο που τον ακολουθεί χρόνια.
Είναι ένας άνθρωπος που τον έχει αγγίξει το ραβδάκι. Αν είσαι δίπλα της παίρνεις αυτό που σου δίνει. Και να μη ξεχάσω πως είναι πολύ «γουστόζα».
Ελαττώματα; Δεν εμπιστεύεται εύκολα ή δε στο δείχνει ότι δεν σε εμπιστεύεται.
Και το άγχος της (γέλια), το οποίο είναι προτέρημα και ελάττωμα μαζί.
Ποιος καλλιτέχνης ξένος ή Έλληνας στιγμάτισε την πορεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και των ΤΑΚΙΜ;
Ε.Α: Ξεκίνησα πατώντας πάνω σε δυο τραγουδίστριες. Στη Μαρίκα Νίνου και στη Τζένη Βάνου, από Ελληνίδες. Από ένα σημείο και μετά μου άρεσαν τραγουδίστριες όχι μόνο της δύσης αλλά και της ανατολής, από τη Σάρα Βον μέχρι τη Φαϊρούζ. Ακόμα βάζω και ακούω τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας από την Φαϊρουζ.
Θ.Κ: Και εγώ έχω ακούσει αρκετά τη Φαϊρούζ. Επίσης μου άρεσε πολύ ο Πίτερ Γκάμπριελ και έχω επηρεαστεί πολύ από την αισθητική του.
Με βάση το τραγούδι που βγάλατε με τους ΤΑΚΙΜ, τι μπορεί να φέρει μια «ίδια στιγμή να ζούμε» για την Ελευθερία και για τους ΤΑΚΙΜ πρώτα προσωπικά και μετά επαγγελματικά;
Ε.Α: Είναι ό,τι πιο σπάνιο μπορεί να συμβεί. Είναι μια μεγάλη ευχή που μπορείς να κάνεις. Είναι πολλές φορές αυτό που συμβαίνει στους μουσικούς, ανεβαίνουμε στη σκηνή και ζούμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Στις προσωπικές σχέσεις είναι πιο δύσκολο.
Θ.Κ: Το τραγούδι αναφέρεται για τις στιγμές που δε ζούμε και για τις δυσκολίες μιας σχέσης. Έχουμε αυτή την τύχη, εμείς οι μουσικοί, να παίζουμε τις ίδιες νότες την ίδια στιγμή. Έχουν υπάρξει πάρα πολλές στιγμές που ένιωθα χάλια και μετά άλλαξε η διάθεσή μου, γιατί η μουσική έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
«Την ίδια στιγμή να ζούμε» και «Αν Ξημέρωνε», τι διαφορές έχουν αυτά τα δύο κομμάτια;
Ε.Α: Το ένα (σ.σ «Αν Ξημέρωνε») έχει μια μελαγχολία μιας απώλειας και το άλλο είναι ακριβώς το αντίθετο. Το δεύτερο που ανέφερες είναι ένα χαμηλόφωνο τραγούδι σχεδόν εξομολογητικό, αλλά μιλάνε και τα δύο για δυνατά αισθήματα.
Τι είναι αυτό που αναζητάει περισσότερο ο καθένας σας καλλιτεχνικά σε μια συνεργασία;
Ε.Α: Καταρχήν πρέπει να εκτιμάς αυτόν που θα συνεργαστείς και είναι το κυριότερο αυτό. Πρέπει να σου αρέσει η τέχνη του και αν τη σεβαστείς, τότε θα έχεις το καλύτερο αποτέλεσμα!
Θ.Κ: Ισχύει και για μένα το ίδιο! Αποζητάω το αποτέλεσμα να έχει λόγο ύπαρξης. Η διαλεκτικότητα σε μια συνεργασία είναι το παν!
Για άλλη μια φορά πλαισιώνετε έναν άλλο ερμηνευτή σε διαφορετικό είδος από αυτό που συνηθίζετε όταν παίζετε ως ΤΑΚΙΜ. Όταν συμβαίνει αυτό πόσο «ΤΑΚΙΜ» είναι οι ενορχηστρώσεις και πόσο ο συνολικός ήχος σας έχει χώρο σε αυτές τις συνθήκες;
Θ.Κ: Η συνάντηση με την Ελευθερία ήρθε πολύ φυσιολογικά γιατί συμπίπτουμε σε ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής της πορείας. Για εμάς είναι ό,τι πιο ταιριαστό και φυσικό έχουμε κάνει.
Ε.Α: Ο ήχος της συνάντησης μας με τους ΤΑΚΙΜ είναι ίδιος με εκείνον που βίωσα στην Οπισθοδρομική Κομπανία.
Ωστόσο, υπάρχουν άλλα όργανα, επαγγελματίες μουσικοί -γιατί εμείς τότε ήμασταν ερασιτέχνες- που στο είδος τους είναι κορυφή. Επιπλέον, στο ρεπερτόριο που διαλέξαμε να κάνουμε μαζί, υπάρχει ένα ποσοστό δυτικού πολιτισμού και αυτό έγινε επίτηδες γιατί οι ΤΑΚΙΜ μπορούν να μεταμορφωθούν. Είναι ένα σχήμα που ελίσσεται και έχει πολλές δυναμικές και δυνατότητες.
Έχετε κάνει εμφανίσεις στο εξωτερικό, βραβεία, όμως τι σας έμαθαν όλα αυτά τα ταξίδια και οι εμφανίσεις (πρώτα ως άνθρωπο και μετά ως καλλιτέχνη);
Ε.Α: Βασικά ο μουσικός ταξιδεύει! Είναι ένα με τη φύση του το ταξίδι! Όσο μπορείς και ταξιδεύεις και συναντάς κόσμο, τόσο πιο πλούσιος γίνεσαι με την έννοια των εμπειριών και την έννοια της μουσικότητας γιατί παίρνεις στοιχεία, πληροφορίες και εμπειρίες που σου ανοίγουν τον ορίζοντα σου.
Έχετε τριάντα χρόνια πορείας στο χώρο. Κλείστε τα μάτια. Θυμάστε την πρώτη φορά; Είναι ίδιο το συναίσθημα με σήμερα;
Ε.Α: (γέλια!) Όχι! Είχα άγνοια κινδύνου τότε. Ήμουν μέλος μιας ομάδας, άρα προστατευμένη. Αυτό χάθηκε μετά, έγινε πιο μοναχικό. Πολλές φορές, η πορεία έγινε πιο ενδιαφέρουσα, πιο εποικοδομητική, αλλά και πιο αγχώδης.
Με αφορμή αυτή τη συμπλήρωση ενός μεγάλου κύκλου πορείας, βρίσκεστε με τους ΤΑΚΙΜ στο Ηρώδειο. Τι δίνει ο ένας, τι δίνει ο άλλος στη συνεργασία αυτή;
Θ.Κ: Αγάπη τόσο απλά! Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια που αγκαλιάζει τον κόσμο, σε αυτούς που θέλουμε να το κάνουμε όχι σε όλους και μη σου πω ότι η μουσική έρχεται δεύτερη.
Ε.Α: Εμένα μου δίνουν ξεγνοιασιά! Μου δίνουν το ανατολίτικο στοιχείο που το αγαπώ και του έχω αδυναμία.
Δε θα ήθελα να ξεχάσω ν' αναφέρω στο σημείο αυτο, πως μαζί μας στο χώρο αυτό θα είναι και η ΜΟYSΑ, που είναι μια μεγάλη συμφωνική ορχήστρα, με τα μέλη της να είναι ηλικιακά από 14 έως 22 ετών. Για μας ήταν μια μεγάλη έκπληξη γιατί αυτά τα παιδιά αγαπούν όλα τα είδη της μουσικής, έχουν ανοιχτά μυαλά και εξαιρετικό ταλέντο.
Θ.Κ: Είναι μια φανταστική ορχήστρα και μάλιστα ανανεώνεται κάθε χρόνο με αυστηρά κριτήρια! Νομίζω πως δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Αθήνα και πιστεύω ότι θα έχει λαμπρό μέλλον μιας και αξίζουν πάρα πολύ!
Τι σημαίνει για τον καθένα σας το Ηρώδειο;
Ε.Α: Είναι ένας πολύ σημαντικός χώρος που έχει φιλοξενήσει τεράστια ονόματα των τεχνών. Υποβάλλει τη δική του συμπεριφορά και αισθητική και οφείλεις να την ακολουθήσεις αυτό σεβόμενος το χώρο. Στο Ηρώδειο σου υποβάλλεται ένας τρόπος και αυτός είναι.
Θ.Κ: Είναι ένα μέρος που έχει συσσωρευμένη ενέργεια τόσων μουσικών μόνο από τον αιώνα που πέρασε, βάλε και στην αρχαιότητα. Ένα στοιχείο που μ’ αρέσει στο χώρο αυτό είναι ότι ο κόσμος είναι κοντά, ενώ σε άλλα μέρη δεν είναι και για μένα αποτελεί ζωτικής σημασίας στοιχείο για την επιτυχία μιας παράστασης.
Αποτελείτε οι ΤΑΚΙΜ ένα σύνολο που καλούνται να συνεργαστούν όργανα που κατέχουν συχνά σολιστικό ρόλο στις ορχήστρες (βιολί, κλαρίνο, ούτι). Με ποιο γνώμονα ενορχηστρώνετε και πώς εναλλάσσονται οι εξάρσεις και οι «εντάσεις» στο παίξιμο σας;
Θ.Κ: Προσπαθούμε πάντα να είναι συμπαγής ο ήχος και να είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια ομάδα. Επιπλέον, ο γνώμονας των ενορχηστρώσεων είναι να ευχαριστεί τόσο εμάς, όσο και τον ακροατή. Να λέμε με πιο απλά λόγια αυτό που θέλουμε να πούμε και να εξυπηρετούμε όταν πρέπει, το σκοπό που πρέπει.
Έχουμε μια τάση να είμαστε δυναμικοί στο παίξιμο μας, αλλά έχουμε και τις πιο ήσυχες στιγμές μας.
Έχουμε μια τάση να είμαστε δυναμικοί στο παίξιμο μας, αλλά έχουμε και τις πιο ήσυχες στιγμές μας.
Συμβαίνει κάτι παράξενο και ωραίο με τους ΤΑΚΙΜ. Όταν είναι ένα γρήγορο κομμάτι «σεληνιαζόμαστε» και οι έξι ταυτόχρονα σα να πατάμε μαζί ένα κουμπί!
Υπάρχει κάποιο τραγούδι που ξεχωρίζετε ο καθένας σας στην παράσταση αυτή;
Ε.Α: Ναι ξεχωρίζω αλλά δε σου θα σου πω ποιο! Υπάρχει ένα κομμάτι που συνομιλεί με ένα άλλο. Είναι ένα μπλέξιμο δύο κομματιών που αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη για μένα!
Θ.Κ: Μπορεί και να λέμε το ίδιο! (γέλια)
Είναι μια μίξη κομματιών που μ’ αρέσει πολύ μέσα στην παράσταση!
Παρόλο που ο ήχος που παράγετε (οι ΤΑΚΙΜ) καταλήγει υπερπλήρης, αισθάνεστε ότι «λείπει» κάποιο όργανο από την ορχήστρα; Αν έπρεπε να προσθέσετε ένα, ποιο θα επιλέγατε;
Θ.Κ: Μερικές φορές μας λείπει το πιάνο αλλά στην προκειμένη περίπτωση όχι!
Η ορχήστρα έχει στηθεί χωρίς αρμονικά όργανα (όπως το πιάνο), παίζει μονοφωνικά όργανα, δηλαδή όλοι παίζουν την ίδια μελωδία!
Υπάρχει κάποιο τραγούδι που έχετε καιρό να βάλετε στο πρόγραμμα σας; Αν ναι γιατί;
Ε.Α: Δεν είναι ένα μόνο, είναι αρκετά. Έχει να κάνει κάθε φορά με το τι πρόγραμμα θες να κάνεις. Χωράει ή δε χωράει εκείνο το τραγούδι;
Το «Παράπονο» (Ξενιτιά) είναι ένα κομμάτι που έχω καιρό να πω και αυτό είναι για προσωπικούς λόγους
Θυμάσαι την πρώτη φορά που συναντηθήκατε Θωμά με την Ελευθερία; Υπάρχει ακόμα και τώρα το ίδιο συναίσθημα;
Θ.Κ: Ναι και πάει πολύ πίσω στο χρόνο. Έχω το ίδιο άγχος με τότε που συναντηθήκαμε λόγω του σεβασμού που αισθάνομαι για την Ελευθερία.
Πάμε και σε ένα φλέγον θέμα, όπως είναι τα πνευματικά δικαιώματα, πως βλέπετε την αλλαγή σελίδας που πάει να γίνει με την ΑΕΠΙ;
Ε.Α: Μόνο καλά βλέπω σε αυτή την κατάσταση. Γίνονται κινήσεις υπέρ των συνθετών και των στιχουργών. Ξέραμε χρόνια πως η ΑΕΠΙ κλέβει. Δεν ανήκω στην εταιρεία, αλλά την παρακολουθώ χρόνια λόγω των συνθετών. Χαίρομαι πάρα πολύ που αυτό το σπυρί έσπασε. Η νέα κατάσταση πιστεύω θα είναι πολύ καλύτερη.
Θ.Κ: Συμφωνώ με όσα ανέφερε η Ελευθερία, απλά δεν εμπιστεύομαι τους φορείς. Όταν βλέπεις ένα φορέα ότι θα κηδεμονεύσει αυτή την κατάσταση, είμαι καχύποπτος. Είναι πολύ καλό που βγήκε στην επιφάνεια το θέμα αυτό και προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος στο κομμάτι αυτό.
Η αίσθηση στο τέλος της κουβέντας ήταν πως μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες. Δύο υπέροχοι άνθρωποι που τους ευχαριστώ θερμά για τις στιγμές και την αύρα τους!
Οι ΤΑΚΙΜ είναι:
Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος: κλαρίνο
Πάνος Δημητρακόπουλος: κανονάκι
Θωμάς Κωνσταντίνου: ούτι, λαγούτο
Γιώργος Μαρινάκης: βιολί
Κώστας Μερετάκης: κρουστά
Γιάννης Πλαγιαννάκος: μπάσο
Mαζί τους ο Μιχάλης Κλαπάκης στα κρουστά.
Στο πιάνο ο Γιάννης Κυριμκυρίδης.
*Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Γιώργο Σπανό.