Η αλήθεια είναι ότι φτάνοντας στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων του Φαλήρου αισθανθήκαμε λίγο παράξενα, αφού δεν έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα να βλέπουμε συναυλίες και Festivals σε κλειστούς χώρους. Παρ’ όλο τον κακό ήχο όμως σε κάποια σημεία, κατά την διάρκεια των εμφανίσεων των συγκροτημάτων, ο χώρος αποδείχτηκε φιλόξενος για ένα τέτοιο festival, ειδικά προς το τέλος της βραδιάς που είχαν μαζευτεί πάνω από 5.000 άτομα. Αν δεν γινόταν την ίδια ημέρα και το ενδιαφέρον Kosmos Festival, αλλά βέβαια δεν είχαμε και την εμφάνιση του εθνικού μας ήρωα στο Καλλιμάρμαρο, πιστεύω ότι τα πέντε συγκροτήματα του Coca Cola Soundwave θα είχαν συγκεντρώσει περισσότερο κόσμο, λόγω βέβαια και του πολύ φθηνού εισητηρίου.
Οι Le Page ήταν το πρώτο συγκρότημα από τα δύο εγχώρια που εμφανίστηκαν χθες, σε σαφώς λιγότερο πλήθος από τους Flakes που έπαιξαν αργότερα, μετά τους Primal Scream! Η Τερψιχόρη, ο Αντώνης και τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος, παρ’ όλο το μικρό της ηλικίας, τους λατρεύουν τα 60’s και τα 70’s και αυτό αποδεικνύεται και στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Ενδιαφέρουσες είναι οι μουσικές επιλογές στις εκπομπές τους στο indieground radio. Στα 25 περίπου λεπτά που έμειναν στη σκηνή ξεχώρισα τα Fawlty towers, Talking to plants και The gogo boots - διασκευή από Callas - από το πρώτο τους EP Teddy Girls, ενώ έκλεισαν το set τους με μία διασκευή στο κλασικό I’m a believer των Monkees στο οποίο ζήτησαν και την βοήθειά μας στα φωνητικά. Όσοι δεν έχετε ακούσει ακόμα τους Le Page μπορείτε να το κάνετε εδώ, ενώ εμείς περιμένουμε νέο υλικό και άλλες ζωντανές εμφανίσεις από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα νέα ελληνικά σχήματα που έχουμε ακούσει το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Μετά τους Le Page, μας πληροφόρησε ο Φώτης Βαλλάτος πως οι Primal Scream έχουν κολλήσει στην κίνηση και θα καθυστερούσε λίγο η εμφάνισή τους. Αρκετός κόσμος είχε συγκεντρωθεί εν τω μεταξύ στο χώρο και ανυπομονούσε να δει το συγκρότημα. Σε λίγο ο Mani ξεπροβάλει στη σκηνή και μας χαιρετά: Γεια σας μαλάκες! Μετά τις τόσες φορές που μας έχει επισκεφτεί το τελευταίο χρονικό διάστημα - ήταν στον ημιτελικό του Coca Cola Soundwave στο Bios, αλλά εθεάθη και στο Ejekt – έχει μάθει και τον εθνικό μας χαιρετισμό...
Η αρχή γίνεται με το Can’t go back από το περσινό Beautiful future και ο Bobby είναι εμφανώς ταλαιπορημένος από την κίνηση... Ακολουθεί το Country girl και κάνουν την εμφάνισή τους δύο country girls και ένα country boy στην άκρη της σκηνής! Επίσης ακούμε τα Exterminator, Beautiful future, Suicide bomb, Movin’ on up, δυστυχώς όχι το Higher than the sun από το Screamadelica, ενώ στην πορεία ο ήχος βελτιώνεται αρκετά και ο Bobby έχει βρει τα βήματά του. Κορυφαίες στιγμές της εμφάνισης των αγαπημένων μας Primal Scream ήταν το Deep hit of morning sun, με τον Mani στο μπάσο να αποθεώνεται, το Swastika eyes και τα πιο γνωστά club hits τους Jailbird και Rocks στα οποία ο κόσμος δεν αφήνει τον Bobby να τραγουδήσει!
Μετά από μία περίπου ώρα οι Primal Scream εγκαταλείπουν την σκηνή και οι φανατικοί φίλοι τους, που δεν είναι λίγοι στην πατρίδα μας, μένουν ενθουσιασμένοι. Σίγουρα είχα ευχαριστηθεί περισσότερο την προηγούμενη εμφάνισή τους στο Ρόδον το 2004, που ήταν και μεγαλύτερης διάρκειας, αλλά χάρηκα ιδιαίτερα που ξανασυνάντησα τους παλιόφιλους στην σκηνή!
Οι Le Page ήταν το πρώτο συγκρότημα από τα δύο εγχώρια που εμφανίστηκαν χθες, σε σαφώς λιγότερο πλήθος από τους Flakes που έπαιξαν αργότερα, μετά τους Primal Scream! Η Τερψιχόρη, ο Αντώνης και τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος, παρ’ όλο το μικρό της ηλικίας, τους λατρεύουν τα 60’s και τα 70’s και αυτό αποδεικνύεται και στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Ενδιαφέρουσες είναι οι μουσικές επιλογές στις εκπομπές τους στο indieground radio. Στα 25 περίπου λεπτά που έμειναν στη σκηνή ξεχώρισα τα Fawlty towers, Talking to plants και The gogo boots - διασκευή από Callas - από το πρώτο τους EP Teddy Girls, ενώ έκλεισαν το set τους με μία διασκευή στο κλασικό I’m a believer των Monkees στο οποίο ζήτησαν και την βοήθειά μας στα φωνητικά. Όσοι δεν έχετε ακούσει ακόμα τους Le Page μπορείτε να το κάνετε εδώ, ενώ εμείς περιμένουμε νέο υλικό και άλλες ζωντανές εμφανίσεις από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα νέα ελληνικά σχήματα που έχουμε ακούσει το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Μετά τους Le Page, μας πληροφόρησε ο Φώτης Βαλλάτος πως οι Primal Scream έχουν κολλήσει στην κίνηση και θα καθυστερούσε λίγο η εμφάνισή τους. Αρκετός κόσμος είχε συγκεντρωθεί εν τω μεταξύ στο χώρο και ανυπομονούσε να δει το συγκρότημα. Σε λίγο ο Mani ξεπροβάλει στη σκηνή και μας χαιρετά: Γεια σας μαλάκες! Μετά τις τόσες φορές που μας έχει επισκεφτεί το τελευταίο χρονικό διάστημα - ήταν στον ημιτελικό του Coca Cola Soundwave στο Bios, αλλά εθεάθη και στο Ejekt – έχει μάθει και τον εθνικό μας χαιρετισμό...
Η αρχή γίνεται με το Can’t go back από το περσινό Beautiful future και ο Bobby είναι εμφανώς ταλαιπορημένος από την κίνηση... Ακολουθεί το Country girl και κάνουν την εμφάνισή τους δύο country girls και ένα country boy στην άκρη της σκηνής! Επίσης ακούμε τα Exterminator, Beautiful future, Suicide bomb, Movin’ on up, δυστυχώς όχι το Higher than the sun από το Screamadelica, ενώ στην πορεία ο ήχος βελτιώνεται αρκετά και ο Bobby έχει βρει τα βήματά του. Κορυφαίες στιγμές της εμφάνισης των αγαπημένων μας Primal Scream ήταν το Deep hit of morning sun, με τον Mani στο μπάσο να αποθεώνεται, το Swastika eyes και τα πιο γνωστά club hits τους Jailbird και Rocks στα οποία ο κόσμος δεν αφήνει τον Bobby να τραγουδήσει!
Μετά από μία περίπου ώρα οι Primal Scream εγκαταλείπουν την σκηνή και οι φανατικοί φίλοι τους, που δεν είναι λίγοι στην πατρίδα μας, μένουν ενθουσιασμένοι. Σίγουρα είχα ευχαριστηθεί περισσότερο την προηγούμενη εμφάνισή τους στο Ρόδον το 2004, που ήταν και μεγαλύτερης διάρκειας, αλλά χάρηκα ιδιαίτερα που ξανασυνάντησα τους παλιόφιλους στην σκηνή!
Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί από το φωτογράφο του Mix Grill : Α. Δαδώρο.