Καλή σας μέρα!
Τελευταία εργάσιμη μέρα της εβδομάδας και άλλο ένα τριήμερο έρχεται, το οποίο θα έχει και καλό καιρό. Για εμάς τους μουσικόφιλους, η βελτίωση του καιρού μας φέρνει στο μυαλό το καλοκαίρι και τις ανοιχτές συναυλίες - Φεστιβάλ.
Φέτος, θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να συγκεντρώσουμε χρήματα, ώστε να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό για κάποιο Φεστιβάλ ή συναυλία. Δυστυχώς, όλοι είμαστε στριμωγμένοι... Μένουμε Ελλάδα λοιπόν και κάνουμε το σταυρό μας να δούμε κάποιες αξιόλογες μπάντες το ερχόμενο συναυλιακό καλοκαίρι.
Μπορεί να κάνουμε την προσευχή μας, αλλά ποιες πιστεύετε ότι είναι οι πραγματικές δυνατότητες της χώρας μας για να παρουσιάσει συναυλίες μεγάλων ονομάτων;
Είναι σίγουρα λιγότερες από πριν.
Πολύ λιγότερες;
Μάλλον ναι. Τα προηγούμενα χρόνια είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε αρκετές συναυλίες μεγάλων ονομάτων, των οποίων οι περιοδείες ήταν μέσα στις πιο πετυχημένες κάθε χρονιάς. Αυτή τη στιγμή, τα μεγάλα ονόματα δύσκολα θα επιλέξουν την Ελλάδα. Οι Depeche Mode και ο Roger Waters είναι "φωτεινές" εξαιρέσεις, οι οποίες βέβαια βασίζονται στις πολύ επιτυχημένες συναυλίες του παρελθόντος και στο φανατικό κοινό που υπάρχει και στα δύο σχήματα (Depeche Mode & Pink Floyd).Αυτές οι 2 συναυλίες θα είναι οι μόνες μεγάλες συναυλίες στην Ελλάδα, μέσα στο 2013;
Πιστεύω ότι θα είναι λίγες οι μεγάλες συναυλίες (με και χωρίς εισαγωγικά) μέσα στο 2013. Δε θα έρθουν ονόματα που εμπεριέχουν το οποιοδήποτε ρίσκο (Killers, Arctic Monkeys, Biffy Clyro, Foals, Atoms for Peace, Coldplay κ.α.) και μάλιστα ζητάνε τρελά ποσά, γιατί στις υπόλοιπες χώρες κάνουν μεγάλα νούμερα στις εμφανίσεις τους.
Στο Rockwave και το EJEKT Festival τι θα γίνει;
Η ανακοίνωση των πρώτων ονομάτων έχει αργήσει, αλλά αυτό δε γίνεται για πρώτη φορά. Για παράδειγμα, το 2010 η πρώτη ανακοίνωση για το line up του Rockwave είχε γίνει στα μέσα του Μάρτη και η προπώληση είχε ξεκινήσει στις 23/3.
Πριν λίγες ώρες, οι Dead Can Dance ανακοίνωσαν στη Facebook σελίδα τους ότι θα παίξουν στην τελευταία μέρα του Rockwave Festival 2013 (9 Ιουλίου). Οι Dead Can Dance έδωσαν μια sold out συναυλία στο Θέατρο του Λυκαβηττού τον περασμένο Σεπτέμβρη. Δεν το συζητώ ότι η αξία του συγκροτήματος είναι μεγάλη. Βέβαια, θα έχει ενδιαφέρον να τους δούμε σε έναν πιο μεγάλο χώρο ενός Φεστιβάλ.Οι επιλογές των ονομάτων θα είναι προσεγμένες. Όμως, αξίζει να σημειωθεί ότι όλα αυτά που λέμε δεν αφορούν τον "μεταλλικό" χώρο της μουσικής. Εκεί τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το κοινό είναι φανατικό και αγοράζει εισιτήρια στην προπώληση. Στηρίζει από νωρίς μια συναυλία. Έτσι, μια επιλογή των Iron Maiden για ένα από τα δύο Φεστιβάλ δε θα μου φανεί καθόλου περίεργη.
Τέλος, με ενδιαφέρον περιμένω την ανακοίνωση του line-up του River Party 2013, το οποίο έκανε ένα μεγαλύτερο άνοιγμα σε ξένες μουσικές πέρσι. Μην ξεχνάμε ότι το River Party μάζεψε πάνω από 7.000 κατασκηνωτές τον Αύγουστο του 2012!
Οι αλλαγές που γίνονται στο συναυλιακό τοπίο της χώρας μας αποτυπώνονται με ειλικρίνεια σε ένα άρθρο του Σταύρου Στριλιγκά, στο "StopThatSound". Το άρθρο δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2012, αλλά νομίζω ότι θα παραμείνει "φρέσκο" για πολλά χρόνια ακόμη... Δείτε ένα απόσπασμά του παρακάτω:
Πηγή: StopThatSound
Μεταβατική σαιζόν, ενδεικτική του τι θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια. Από το 2006 και την συναυλία της Shakira στο ΟΑΚΑ, ο κύκλος της χρυσής πενταετίας των open-air συναυλιών στην χώρα μας έχει πια κλείσει. Στο διάστημα αυτό είδαμε όλα τα μεγάλα ονόματα (Madonna, U2, AC/DC, Bon Jovi, Beastie Boys, Aerosmith, Beyonce, Rihanna, κλπ), αρκετά μάλιστα σε κοντινές ημερομηνίες. Το αν αντέχει η μικρή ελληνική αγορά τέτοια και τόσα ονόματα, φάνηκε. Το γεγονός που δεν έχει σχολιαστεί είναι ότι δεν εκτιμήθηκε αυτή ακριβώς η περίοδος όπως της άξιζε. Τώρα που μας τέλειωσε, θα την αναπολούμε όταν καταλάβουμε τι μεγάλη ευκαιρία χάθηκε. Δεν ήθελε ο κόσμος να πληρώνει 50 Ευρώ για μια συναυλία, τώρα θα πληρώνει 600 Ευρώ για το ταξίδι στο εξωτερικό. Δεν μας αρέσει, αλλά είναι τόσο ξεκάθαρο.
Κόσμος στους Lynyrd Skynard, στο Ejekt, στο Rockwave, στους Megadeth, στους Pennywise, στον Moz, στους RHCP και σε διάφορα εναλλακτικά, μικρά ονόματα. Η εμπορική επιτυχία ή αποτυχία της κάθε συναυλίας αφορά μόνο τους παραγωγούς, άσε που το ξεχνάμε ηθελημένα και μόνο όταν μας συμφέρει. Το φαϊ σας τρώει ο κάθε διοργανωτής;
Θες να γράψεις για συναυλίες, ρε φιλαράκο. Κάτσε και γράψε για το πόσο δύσκολη δουλειά είναι οι συναυλίες, για το πόσοι παραγωγοί είναι με το ένα πόδι στην φυλακή ανά πάσα στιγμή, για το ότι κανένας δεν έχει βγάλει λεφτά από τις ξένες συναυλίες, για το ότι έχουν κλείσει όλες οι παλιές εταιρείες και υπάρχουν μόνο κάτι πολύ μικρές νέες εταιρείες που παλεύουν όπως μπορούν, για το ότι έχουν μείνει μόνο τα 2 φεστιβάλ που έχουν πληγεί πάρα πολύ από την γενικότερη κατάσταση, για την αδιαφορία του κοινού, για την τραγική και απαράδεκτη δισκογραφία που δεν υπάρχει καν αλλά ζητάει συνεχώς λεφτά από τους διοργανωτές και τους δημιουργεί διαρκώς προβλήματα, για την ξεφτίλα της ΑΕΠΙ που πνίγει τους πάντες, για την ελεεινή στάση των χορηγών που έχουν φτάσει να διαφημίζονται δωρεάν ή με 1000 ευρώ, για το κοινό που δεν πάει πουθενά και μετά παραπονιέται ότι όλα τα ίδια βλέπουμε, για το κράτος που όχι δεν σε επιδοτεί (όπως το προωθημένο φέτος (σ.σ: πέρσι) Exit), αλλά σε πολεμάει κλπ...