Αναδημοσίευση από το 1 Against Racism
Γεννήθηκε στην κεντρική Γαλλία, μεγάλωσε στο Μπορντό, και στο Παρίσι άνοιξε τα φτερά της για μια διεθνή μουσική καριέρα, που την έφερε από τον Καναδά και την Κολομβία μέχρι την Ιαπωνία. Οι πλούσιες εμπειρίες από τα ταξίδια της συνδυάστηκαν με τις ετερογενείς μουσικές επιρροές της – από τον Βιβάλντι μέχρι τον Καμερουνέζο Richard Bona. Έτσι, η παρότρυνση που έκανε στο κοινό κατά την πρόσφατη συναυλία της στην Αθήνα ακούστηκε απολύτως φυσιολογική: «Τολμήστε να είστε διαφορετικοί!» φώναξε ξεσηκώνοντας το θέατρο του Λυκαβηττού.
Ο λόγος για τη Zaz, την τραγουδίστρια που πολλοί παρομοιάζουν με την Edith Piaf, η οποία συνδυάζει στη μουσική της την ποπ και την τζαζ με το γαλλικό chanson και τον τσιγγάνικο ήχο. Στo 1againstracism.gr, την ιστοσελίδα της εκστρατείας κατά της ρατσιστικής βίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η Zaz σχολιάζει το ζήτημα της ξενοφοβίας και ερμηνεύει a cappella ένα τραγούδι ενάντια στη μισαλλοδοξία!
«Ο ρατσισμός» αναφέρει η Zaz «υπάρχει παντού στον κόσμο. Και μάλιστα σε ανθρώπους που δεν κατανοούν ότι φέρονται ή εκφράζονται ρατσιστικά. Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν δεν καταλαβαίνουμε τον Άλλο. Αυτό μας προκαλεί φόβο, γιατί νομίζουμε ότι ο άλλος θα μας αλλάξει τις συνήθειες και θα μας θέσει σε κίνδυνο. Και, ο φόβος γεννά επιθετικότητα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να συναντώνται, να συνεργάζονται και να δημιουργούν μαζί. Οι διαπροσωπικές επαφές διώχνουν το φόβο και εμπλουτίζουν τον άνθρωπο».
«Πιστεύω ότι όλοι μπορεί να ζήσουμε αρμονικά σε αυτό τον πλανήτη, σεβόμενοι ο ένας τον άλλο και τη γη» προσθέτει η τραγουδίστρια. «Το υπάρχον σύστημα δεν λειτουργεί, καθώς θέλουμε όλο και περισσότερα υλικά αγαθά και πιστεύουμε πως εκεί βρίσκεται η ευτυχία. Πρέπει να επιχειρήσουμε να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία» καταλήγει, διαλέγοντας το δικό της αγαπημένο τραγούδι ενάντια στη μισαλλοδοξία. Πρόκειται για το «What a wonderful world», που πρωτοερμήνευσε ο Louis Armstrong το 1967 – λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, όταν ο αγώνας ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις βρισκόταν στο απόγειό του στις ΗΠΑ.
Γεννήθηκε στην κεντρική Γαλλία, μεγάλωσε στο Μπορντό, και στο Παρίσι άνοιξε τα φτερά της για μια διεθνή μουσική καριέρα, που την έφερε από τον Καναδά και την Κολομβία μέχρι την Ιαπωνία. Οι πλούσιες εμπειρίες από τα ταξίδια της συνδυάστηκαν με τις ετερογενείς μουσικές επιρροές της – από τον Βιβάλντι μέχρι τον Καμερουνέζο Richard Bona. Έτσι, η παρότρυνση που έκανε στο κοινό κατά την πρόσφατη συναυλία της στην Αθήνα ακούστηκε απολύτως φυσιολογική: «Τολμήστε να είστε διαφορετικοί!» φώναξε ξεσηκώνοντας το θέατρο του Λυκαβηττού.
Ο λόγος για τη Zaz, την τραγουδίστρια που πολλοί παρομοιάζουν με την Edith Piaf, η οποία συνδυάζει στη μουσική της την ποπ και την τζαζ με το γαλλικό chanson και τον τσιγγάνικο ήχο. Στo 1againstracism.gr, την ιστοσελίδα της εκστρατείας κατά της ρατσιστικής βίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η Zaz σχολιάζει το ζήτημα της ξενοφοβίας και ερμηνεύει a cappella ένα τραγούδι ενάντια στη μισαλλοδοξία!
«Ο ρατσισμός» αναφέρει η Zaz «υπάρχει παντού στον κόσμο. Και μάλιστα σε ανθρώπους που δεν κατανοούν ότι φέρονται ή εκφράζονται ρατσιστικά. Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν δεν καταλαβαίνουμε τον Άλλο. Αυτό μας προκαλεί φόβο, γιατί νομίζουμε ότι ο άλλος θα μας αλλάξει τις συνήθειες και θα μας θέσει σε κίνδυνο. Και, ο φόβος γεννά επιθετικότητα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να συναντώνται, να συνεργάζονται και να δημιουργούν μαζί. Οι διαπροσωπικές επαφές διώχνουν το φόβο και εμπλουτίζουν τον άνθρωπο».
«Πιστεύω ότι όλοι μπορεί να ζήσουμε αρμονικά σε αυτό τον πλανήτη, σεβόμενοι ο ένας τον άλλο και τη γη» προσθέτει η τραγουδίστρια. «Το υπάρχον σύστημα δεν λειτουργεί, καθώς θέλουμε όλο και περισσότερα υλικά αγαθά και πιστεύουμε πως εκεί βρίσκεται η ευτυχία. Πρέπει να επιχειρήσουμε να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία» καταλήγει, διαλέγοντας το δικό της αγαπημένο τραγούδι ενάντια στη μισαλλοδοξία. Πρόκειται για το «What a wonderful world», που πρωτοερμήνευσε ο Louis Armstrong το 1967 – λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, όταν ο αγώνας ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις βρισκόταν στο απόγειό του στις ΗΠΑ.