Τι θα ακούσεις: τραγούδια που επιχειρούν να μεταφέρουν την κυπριακή παράδοση στο σήμερα (και στο αύριο)
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις: "Το Ραφτίν", "Η Μαυρομμάτα", "Οι Ποπάυδες"
Βαθμολογία: 7/10
Οι Monsieur Doumani είναι ένα κυπριακό τρίο, αποτελούμενο από τους Δημήτρη Γιασεμίδη (φλάουτο, τρομπόνι, φωνή), Άγγελο Ιωνά (κιθάρα, φωνή) και Αντώνη Αντωνίου (τζουρά, φωνή, ηλεκτροακουστική επεξεργασία). Μάς συστήθηκαν δισκογραφικά προ διετίας μέσω των 13 τραγουδιών του Grippy Grappa, ενώ φέτος επέστρεψαν με το Sikoses. Ήδη από το ξεκίνημά τους, οι Monsieur Doumani έχουν τραβήξει τα βλέματα ενός διεθνούς, περί την έθνικ μουσική, ακροατηρίου, αν και στην ημεδαπή είναι μάλλον λιγότερο γνωστοί – κατάσταση που ελπίζω να αρχίσει να αλλάζει η εμφάνισή τους, το Σάββατο 9 Μαΐου, στο Άλικο.
Το Sikoses αποτελεί την αναμενόμενη εξέλιξη σε σχέση με το Grippy Grappa: προχωράει την τέχνη και προσωπικότητα του τρίο, χωρίς να κόβει εκείνα που το συνδέουν με το πρώτο του βήμα. Εν ολίγοις, ο ήχος και οι ενορχηστρώσεις των Doumani παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ως είχαν, όμως τούτη τη φορά επιστρατεύονται για να ντύσουν συνθέσεις οι οποίες στη μεγάλη τους πλειοψηφία ανήκουν στους ίδιους – ενώ στο ντεμπούτο τους είχαν συμπεριληφθεί κυρίως διασκευασμένα παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια.
Όπως και την προηγούμενη φορά, έτσι και τώρα, οι τρεις Κύπριοι μουσικοί καναλάρουν μέσα από τούτες τις ηχογραφήσεις ζωντάνια και απλότητα, αλλά και φρεσκάδα, έτσι όπως παίζουν με την ψυχή τους και τραγουδούν με την παραδοσιακή λαλιά και προφορά του τόπου τους. Σε στιγμές, μάλιστα, μου θυμίζουν κάπως τους Τρίο Τεκκέ, το έταιρο κυπριακό τρίο, με το οποίο μοιράζονται άλλωστε την παρουσία του Αντώνη Αντωνίου. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τους μουσικούς της Μεγαλονήσου, αλλά πραγματικά οι μουσικές τους φέρουν ένα άλλο ήθος, μια ιδιαίτερα μπριόζικη διάθεση ενώ και οι στίχοι τους διαθέτουν ένα χαρακτηριστικό (και ξεκαρδιστικό) χιούμορ.
Πέρα από ωραία τραγούδια, στο Sikoses, όπως και στο Grippy Grappa βέβαια, οι Monsieur Doumani καταθέτουν μια αισθητική πρόταση για το πώς μπορούν να συγκεραστούν τα ετερόκλητα στοιχεία του κυπριακού (και κατ’ επέκτασιν του ευρύτερου ελληνικού) πολιτισμού, με το βλέμα στο μέλλον. Έτσι, στο μουσικό χαρμάνι τους θα βρείτε την Δύση να παντρεύεται με την Ανατολή και το παλιό να μπολιάζεται με τους τρόπους του καινούργιου. Θα γίνετε μάρτυρες, εν ολίγοις, μιας μουσικής αλληλεπίδρασης, η οποία μεταφέρει μια αίσθηση οικειότητας, χωρίς να εκπίπτει σε επαναλήψεις και ευκολίες.